Ο αρχαιολόγος που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στη Μύκονο περιγράφει την επίθεση που δέχθηκε

Το θέμα των εκτεταμένων πολεοδομικών παραβάσεων στη Μύκονο καθώς και τα διλήμματα και τις προκλήσεις γύρω από τα αιολικά πάρκα παρουσίασε εκπομπή  με τον αρχαιολόγο, Μανώλη Ψαρρό, που δέχθηκε επίθεση να επαναφέρει στο προσκήνιο το θέμα των εκτεταμένων πολεοδομικών παραβάσεων στο νησί των Κυκλάδων.

Ο αρχαιολόγος Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων ο οποίος έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στα μέσα του Μαρτίου τόνισε: «Υπάρχει ένα καθεστώς εκεί στη Μύκονο το οποίο λειτουργεί με δικούς του κανόνες».

Περιγράφοντας την εφιαλτική του εμπειρία ο Μανώλης Ψαρρός ανέφερε: «Θυμάμαι τον εαυτό μου να περπατάει στην άσφαλτο, να πλησιάζει στο αυτοκίνητο και μετά δεν θυμάμαι τίποτα. Θυμάμαι να είμαι στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του Ευαγγελισμού και να είναι ο αδελφός μου από πάνω μου. Του λέω, τι έγινε; Μου λέει κάποιος σε παρέσυρε με το αυτοκίνητο. Μετά όμως άρχισε στο κεφάλι μου να λειτουργεί το σύστημα Μύκονος. Θεωρούμε ότι το χτύπημα προέρχεται από εκεί, λόγω κάποιων υποθέσεων που χειρίζομαι τον τελευταίο καιρό. Θεωρούμε ότι είναι από εκεί – δεν είχα κάποια έχθρα με κάποιον ή κάποιο προσωπικό θέμα».

Ο αρχαιολόγος εντοπίστηκε αιμόφυρτος στην περιοχή του ΚΑΤ στην Κηφισιά. Ήταν χτυπημένος στο πίσω μέρος του κεφαλιού, είχε σπασμένα πλευρά και συντριπτικά κατάγματα στη μύτη και στο πρόσωπο. Διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στον «Ευαγγελισμό».

Τη διερεύνηση της υπόθεσης ξυλοδαρμού του ανέλαβε το Τμήμα Ασφάλειας Κηφισιάς, με τη συνδρομή του Τμήματος Δίωξης Εκβιαστών. Από το χέρι του περνούν εγκρίσεις για οικοδομικές άδειες ξενοδοχείων, κέντρων διασκέδασης, καταγραφές παραβάσεων και αυθαιρεσιών, αρκετοί μέσα στην αρχαιολογική υπηρεσία συνέδεσαν την επίθεση με τις οικοδομικές αυθαιρεσίες σε περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που λαμβάνουν χώρα στη Μύκονο.

Η ζωή του κ. Ψαρρού μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο δεν είναι εύκολη: «Δύσκολα μπορώ να σηκωθώ, δεν κοιμάμαι καλά, δεν μπορώ να αλλάξω πλευρό κλπ, είχα χτυπήματα στα πλευρά και είναι γνωστό ότι διαρκεί ο πόνος για πάρα πολλές μέρες».

Αυτή την περίοδο σε εκκρεμότητα είχε δύο – τρεις υποθέσεις με σοβαρές παρανομίες και παραλείψεις. «Περιμένουμε ως Υπηρεσία την συνδρομή των Πολεοδομιών και του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Οφείλω να πω ότι δεν την έχουμε. Είναι κυρίως υποθέσεις που έχουν πρωτίστως περιβαλλοντικό πρόσημο και πολεοδομικό – οικιστικό –χωροταξικό και υπάρχει ένα κενό».

Ερωτηθείς σχετικά, σημειώνει ότι δεν περίμενε να του συμβεί κάτι τέτοιο, να στοχοποιηθεί, «όμως ήξερα ότι υπάρχει ένα καθεστώς εκεί στη Μύκονο το οποίο λειτουργεί με δικούς του κανόνες και θα έπρεπε το κράτος να μπορέσει να το ελέγξει αυτό».

Σε ερώτημα για το πόσο εκτεταμένες είναι οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες στη Μύκονο, σημειώνει ότι «καταλαμβάνουν ένα 80% των υποθέσεων».

«Έχουμε πάρα πολλά ξενοδοχεία, τα οποία βγάζουν άδεια για 600 τετραγωνικά και χτίζουν 1.200 και έρχεται ο νόμος μετά και τα τακτοποιούν, ή υπάρχει διαβάθμιση στην τακτοποίηση. Υπάρχει τακτοποίηση νόμιμη, δηλαδή ένταξη στις διατάξεις του νόμου 4495 ο οποίος είναι ο παρών νόμος βάσει του οποίου τακτοποιούνται τώρα τα κτίρια – και υπάρχει και μια δεύτερη κατηγορία κατά την οποία τα τετραγωνικά αυτά έχουν γίνει μετά το 2011 που προβλέπει ο νόμος και κανονικά δεν τακτοποιούνται».

Ο κ. Ψαρρός στη συνέχεια σημειώνει ότι «υπήρχαν μηχανικοί οι οποίοι ήταν πιστοί, δηλαδή με ευλάβεια ακολουθούσαν το τυπικό κατάθεσης μιας οικοδομικής άδειας. Δηλαδή ερχόντουσαν πρώτα στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι είναι κυρίως μεγαλοεργολάβοι δεν είναι μηχανικοί, οι οποίοι δεν ακολουθούν αυτή την μέθοδο και φτιάχνουν το σπίτι και μετά πάνε στους νόμους τακτοποίησης και το τακτοποιούν. Εμείς ως υποστελεχωμένοι, κάνουμε ό,τι μπορούμε, προσπαθούμε να βρούμε τι υπάρχει, αν κάποια από αυτά είναι κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους να τα βγάλουμε στην επιφάνεια και να μην αφήσουμε να επεκταθεί η βλάβη στο ευρύτερο περιβάλλον».

«Νομίζω ότι όλοι θα φοβόντουσαν, αλλά εν κατακλείδι δεν φοβάμαι γιατί δεν έχω να κρύψω κάτι», λέει και συμπληρώνει ότι «στο πρόσωπο μου χτυπήθηκε όλη η Αρχαιολογική Υπηρεσία, η οποία με λιγοστά λεφτά προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της. Πρέπει να υπάρχει ένα αντιστάθμισμα το οποίο θα αντικατοπτρίζει το δημόσιο συμφέρον και το πόσο μπορούν τα ιδιωτικά συμφέροντα, μέχρι ποιο βαθμό μπορούν να εκμεταλλευθούν δημόσια αγαθά».