Οικονομία
Ο Πορτογάλος Μάριο Σεντένο εξελέγη πρόεδρος του Eurogroup και θα διαδεχθεί στα μέσα Ιανουαρίου τον Ολλανδό Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος ολοκληρώνει την δεύτερη θητεία του.
Ο Μάριο Σεντένο είναι ο Πορτογάλος υπουργός Οικονομικών και μπήκε στην κυβέρνηση το 2015 χωρίς προηγούμενη πολιτική εμπειρία. Δύο χρόνια αργότερα γίνεται πρόεδρος του Εurogroup, ενός από τα σημαντικότερα κέντρα αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Eurogroup είναι επιφορτισμένο με τoν συντονισμό και την σταθερότητα της νομισματικής πολιτικής των 19 μελών της Ευρωζώνης, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο Μάριο Σεντένο είναι καθηγητής οικονομίας, 50 ετών και δεν ανήκει σε κάποιο κόμμα. Στην Πορτογαλία τον θεωρούν κεντρώο ή και φιλελεύθερο. Ωστόσο, ανήκει σε σοσιαλιστική κυβέρνηση και αυτό έπαιξε ρόλο στην επιλογή του, γιατί διατηρείται μια ισορροπία Αριστεράς-Δεξιάς στους επικεφαλής των διαφορετικών ευρωπαϊκών θεσμών.
Ενα δύσκολο έργο τον περιμένει στο νέο του πόστο, γιατί θα πρέπει επί 2,5 χρόνια θητείας του να ξεκινήσει την μεταρρύθμιση της ευρωζώνης που επιθυμούν τα κράτη-μέλη.
Ηδη, από την Τετάρτη, 6 Δεκεμβρίου, η Κομισιόν θα δημοσιοποιήσει τις προτάσεις της για το ευαίσθητο αυτό θέμα. Πράγματι, παρότι οι 19 συμφωνούν να ενισχύσουν το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα, για να το σώσουν από μελλοντικές κρίσεις, εντούτοις δεν συμφωνούν στα μέσα τα οποία πρέπει να χρησιμοποιηθούν.
Το μήνυμα του Πιέρ Μοσκοβισί, στα πορτογαλικά, ο οποίος έγραψε «Μπράβο φίλε», απευθυνόμενος στον Μάριο Σεντένο, έκανε την Πορτογαλία να αγαλλιάσει και συνοψίζει την ομοφωνία που υπήρξε στο πρόσωπο του νέου προέδρου του Eurogroup.
Στο εσωτερικό της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Πορτογαλίας τα εγκώμια πέφτουν βροχή για τον Σεντένο, τον οποίο αποκαλούν συχνά «Σούπερ Μάριο». Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος ανήκει στο κόμμα της Δεξιάς, τον συνεχάρη με θέρμη και υπενθύμισε ότι ο Μάριο Σεντένο είναι πριν απ’όλα υπουργός Οικονομίας. Πράγματι, η οικονομική πολιτική της Πορτογαλίας θεωρείται ιδιαίτερα επιτυχημένη, αφού κατόρθωσε να συνδιάσει την οικονομική αυστηρότητα χωρίς λιτότητα, σεβόμενη ταυτόχρονα τους ευρωπαϊκούς κανόνες.
Με ανάπτυξη που θα φτάσει το 2,6% και με έλλειμμα κάτω από 3% του ΑΕΠ το 2017, η Πορτογαλία έγινε πρότυπο θεαματικής οικονομικής ανόδου. Ο Μάριο Σεντένο, τον οποίο η αριστερά στην Πορτογαλία θεωρεί φιλελεύθερο, είναι λαμπρός οικονομολόγος. Πραγματιστής και καλός διαπραγματευτής, πολλές φορές στο παρελθόν αντιτάχθηκε στις νόρμες των Βρυξελλών. Οπαδός της διαφάνειας και του ανοίγματος στην οικονομία, ο νέος πρόεδρος του Eurogroup αμέσως μετά την εκλογή του έδωσε τον τόνο καλώντας όλους να στρωθούν στη δουλειά.
Χάρβαρντ και σκληρά οικονομικά
Διπλωματούχος του Χάρβαρντ και πρώην στέλεχος της Τράπεζας της Πορτογαλίας, ο Μάριο Σεντέντο υποστηρίχθηκε για πρόεδρος του Eurogroup από το Παρίσι, την Μαδρίτη, την Ρώμη και κυρίως από το Βερολίνο, το οποίο χαιρέτισε την ικανότητά του να κάνει δομικές μεταρρυθμίσεις στην Πορτογαλία ώστε να εξισορροπήσει τα οικονομικά της χώρας.
Ο ίδιος ο Σεντένο, μόλις εξελέγη, υποσχέθηκε ότι θα φέρει στην ευρωζώνη «μια εποικοδομητική συμμετοχή, επικριτική ορισμένες φορές».
Αυτή η υπόσχεση είναι έωλη για τον Πορτογάλο αρθρογράφο João Marques de Almeida, του δεξιού σάιτ Observador. «Επί της ουσίας, ο Σεντένο θα είναι εκπρόσωπος των πολιτικών που καθορίστηκαν από την ευρωπαϊκή οικονομική γραμμή», έγραψε. Η επιλογή του Σεντένο, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, δεν επικροτεί την πολιτική της Πορτογαλίας, τα δύο τελευταία έτη, όπως διατείνεται ο πρωθυπουργός Αντόνιο Κόστα, αλλά, αντίθετα, θα είναι «το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της gerigonça» – της παράδοξης πολιτικής συμμαχίας των αριστερών κομμάτων που στηρίζει την παρούσα κυβέρνηση στην Πορτογαλία. Το Μπλοκ της Αριστεράς και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας, εξάλλου, αντιτάχθηκαν στον διορισμό του Σεντένο στη θέση του προέδρου του Eurogroupe, φοβούμενα ότι «θα καταπιεί πολλά, πάρα πολλά χταπόδια», σύμφωνα με πηγή η οποία αναφέρεται στο σάιτ Observador.
Στο άρθρο του ο διάσημος Πορτογάλος αρθρογράφος Paulo Baldaia, διευθυντής της κεντρώας εφημερίδας Diário de Noticias, δείχνει επίσης σκεπτικός:
«Θα είναι υπουργός εδώ και πρόεδρος εκεί. Θα πρέπει να μοιράζεται την προσοχή του ανάμεσα στην οικονομική διοίκηση της Πορτογαλίας και τον συγχρονισμό των οικονομικών πολιτικών των χωρών της ευρωζώνης. Αν η ζωή του ήταν αφιερωμένη στο έργο του υπουργού, πώς θα μπορέσει να εγγυηθεί την ίδια αποτελεσματικότητα αν έχει στο εξής δύο δουλειές;».
