Ιταλία και Turkish Stream επιταχύνουν τις εξελίξεις: Ο ενεργειακός πλούτος νοτίως της Κρήτης στο «στόχαστρο» των ΗΠΑ

Όλα δείχνουν πως σύντομα η Ελλάδα θα βρεθεί σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι στο οποίον θα πρέπει να πάρει την απόφαση αν είναι διαθέσιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα και εννοούμε την ΑΟΖ.

Έως το τέλος Ιουνίου θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων με τις κοινοπραξίες TOTAL – ExxonMobil – Ελληνικά Πετρέλαια για την περιοχή δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης και REPSOL – ΕΛΠΕ για το Ιόνιο, δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρείας Γιάννης Μπασιάς.

Εφόσον υπάρξει συμφωνία για τους όρους των συμβάσεων θα ακολουθήσει εισήγηση προς τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την υπογραφή τους, έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο και κύρωσή τους από τη Βουλή.

Στόχος, όπως επεσήμανε ο κ. Μπασιάς, είναι η όλη διαδικασία να ολοκληρωθεί πριν από το τέλος του χρόνου.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ, οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται ως υψηλού ρίσκου, αλλά και υψηλής απόδοσης, καθώς τα βάθη της θάλασσας είναι μεγάλα που σημαίνει ότι το κόστος των γεωτρήσεων είναι αντίστοιχα υψηλό.

Ωστόσο, θεωρείται ότι σε λίγα χρόνια όταν οι κοινοπραξίες θα είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε γεωτρήσεις, θα έχει ωριμάσει και η τεχνολογία για έρευνες σε βάθη άνω των τριών χιλιάδων μέτρων.

Η ολοκλήρωση των παραχωρήσεων στις θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου και της Κρήτης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΔΕΥ θα διευκολύνει την προσπάθεια διενέργειας νέων σεισμικών ερευνών και στη θαλάσσια ζώνη νότια της Κρήτης για την περαιτέρω διερεύνηση των γεωλογικών χαρακτηριστικών της περιοχής κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.

Στο μεταξύ, η ΕΔΕΥ παρακολουθεί τις εξελίξεις στην περιοχή των Ιωαννίνων όπου οι έρευνες για υδρογονάνθρακες αντιμετωπίζουν αντιδράσεις.

Σύμφωνα με την εταιρεία υπάρχει ήδη καθυστέρηση του ερευνητικού προγράμματος κατά ένα χρόνο με κόστος που εκτιμάται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ την ημέρα.

Τι σημαίνουν όλα αυτα. Η Κρήτη, σύμφωνα με τα μέχρι αυτή την στιγμή στοιχεία, θεωρείται από πάρα πολλούς ερευνητές ως η πιο «χρυσοφόρα» περιοχή από την άποψη ότι στον βυθό στα ύδατα νοτίως της νήσου κρύβονται τεράστιες ποσότητες υδρογονανθράκων πολλαπλάσιες από εκείνες που διαθέτει το αιγυπτιακό υπερκοίτασμα Ζορ.

Στις αρχές του έτους η Κομισιόν αποφάσισε την χρηματοδότηση του ακριβού αγωγού East Med για δύο λόγους: Πρώτον γιατί αλλιώς η Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα αναγκαστούν να αγοράζουν το φυσικό τους αέριο από την κατάληξη του Turkish Stream στην Θράκη και δεύτερον διότι οι έρευνες κατέδειξαν ότι τα κοιτάσματα δυτικά, νοτιοδυτικά, νοτίως και νοτιοανατολικά της Κρήτης ξεπερνούν κάθε προσδοκία και συνεπώς ο αγωγός θα μπορεί να «γεμίσει».

Μόνο για στα 3 από τα 16 πιθανά κοιτάσματα η συνολική αξία των υδρογονανθράκων υπολογίζεται από $ 4.746 τρις μέχρι $7.689 τρις. Και πρόκειται για κοιτάσματα που δεν εμπίπτουν στην μη οριοθετημένη ΑΟΖ με την Τουρκία.

Για να γίνει κατανοητό ότι δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία αρκεί να πούμε ότι τα αποτελέσματα των γεωφυσικών ερευνών της νορβηγικής PGS τα αγόρασαν EXXON-MOBIL, TOTAL και ΕΛΠΕ όπως επίσης οι εταιρείες ΕΝΙ, NOBLE και DELEΚ.

Οι 3 πρώτες εταιρείες έδωσαν προσφορές για την εκμετάλλευση για 2 θαλάσσια οικόπεδα δυτικά, νοτιοδυτικά και νότια της Κρήτης που έχουν έκταση 2 φορές μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο και 8 εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα φυσικού αερίου και έχουν καταθέσει προϋπολογισμό έρευνας το ποσό των $ 12.5 δισ.

Εμείς στο pronews.gr δεν ξέρουμε κανέναν στον κόσμο που θα επένδυε πάνω από 12 δισ. δολάρια για «τρύπες» στο νερό. Σημαίνει ότι οι εταιρείες αυτές όπως και το ελληνικό κράτος δέχονται τα αποτελέσματα της PGS ως δεδομένα και ότι κάτω στους βυθούς της Κρήτης κρύβεται ένας τεράστιος θησαυρός.

Αν κανείς συνεκτιμήσει ότι κάθε γεώτρηση στοιχίζει, περίπου $ 100 εκατ. αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι εταιρείες προτίθενται να κάνουν πάνω από 100 γεωτρήσεις για να βρουν το φυσικό αέριο

Ο ομότιμος επιστημονικός ερευνητής της καναδικής κυβέρνησης και ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Αντώνης Φώσκολος, που όταν το 2010 έλεγε ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες στην Κρήτη, κάποιοι γελούσαν, και επτά χρόνια μετά, έχει ξεκινήσει η πορεία των διαδικασιών εξόρυξής τους, παραχώρησε στην αρχή του έτους μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ekriti.gr και απαντά στη Ρένα Σημειαντωνάκη για τους υδρογονάνθρακες, τα πλούσια κοιτάσματα της Κρήτης, αλλά και για τους υδρίτες, το “υπερκαύσιμο του μέλλοντος” που και αυτό υπάρχει σε τεράστιες ποσότητες δυτικά, νοτιοδυτικά, νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης και γιατί στην παρούσα φάση, δεν είναι δυνατή η αξιοποίησή τους.

Είναι μια συνέντευξη που την αναδημοσιεύσαμε και στο pronews.gr

Έχει προγραμματισθεί να γίνει η πρώτη γεώτρηση νοτίως της Κρήτης το 2020.

«Το 2020 μπορεί να έχουμε γεώτρηση κάτω από την Κρήτη από τους Αμερικανούς και τους Γάλλους και το 2022 να έχουμε πρώτη παραγωγή. Δηλαδή, να αρχίσουμε να παράγουμε προς την Ευρώπη πολύ πιο γρήγορα από ότι θα βγει από την Κύπρο», είπε προ μηνός ο Αντώνης Φώσκολος

Το ότι η αμερικανική Exxon Mobil μπήκε σε αυτή την διαδικασία δεν είναι τυχαίο.

Τις εξελίξεις τις επισπεύδει η Ιταλία και η νέα της κυβέρνηση

Στις 29 Μαϊου έγραφε το Pronews.gr

Πίσω από την ιταλική πολιτειακή κρίση και όχι απλά πολιτική κρίση βρίσκεται φυσικά το μέγα διακύβευμα της εξόδου της Ιταλίας από την ευρωζώνη η οποία όμως προϋποθέτει την ύπαρξη ενός βασικού στοιχείου: Την ύπαρξη φθηνών ενεργειακών πόρων για να μπορέσει η ιταλική οικονομία να γίνει ανταγωνιστική όπως συνέβη με την Γερμανία.

Η περίφημη «ανταγωνιστικότητα» της Γερμανίας οφείλεται εν πολλοίς στην απρόσκοπτη ροή φθηνού φυσικού αερίου απευθείας από την Ρωσία μέσω του Nord Stream και είναι ήδη ετοιμο να ρέει και διαμέσου του Nord Stream 2.

Κάτι τέτοιο η Ιταλία απέτυχε να το αποκτήσει όταν οι ΗΠΑ «τίναξαν» στον αέρα το σχέδιο του South Stream.

Τώρα το μέγα διακύβευμα για να αποκτήσει η Ιταλία φθηνή ενέργεια είναι ο Turkish Stream που έχει συμφωνηθεί ήδη με την Gazprom να περάσει διαμέσου της Ελλάδος.

Η ύπαρξη αγωγού που θα μεταφέρει οικονομικά φυσικό αέριο στην Ιταλία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτύχει τους πολιτικούς του και οικονομικούς του στόχους ο πατριωτικός συνασπισμός σε περίπτωση που καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση και να οδηγήσει την χώρα εκτός ευρώ.

Κάπου εδώ εμπλέκεται και η Ελλάδα.

Τα πάντα είναι θέμα γεωπολιτικής: Η οικονομία είναι κάτι που προέρχεται και απορρέει από αυτήν. Όλα δείχνουν ότι η Ιταλία ετοιμάζεται για έξοδο από το ευρώ. Το πρώτο προγραμματικό προσχέδιο της συμμαχίας της «Λέγκα» και των «Πέντε Αστέρων» που θα σχημάτιζε κυβέρνηση αναφέρονταν στην αποχώρηση από το ευρώ.

Στο επόμενο και τελικό προγραμματικό σχέδιο αυτό «μαζεύτηκε» αλλά είναι σαφές ότι έγινε επειδή έπρεπε να ξεκινήσει η διαδικασία «σιωπηλά» χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Ακόμα και ο ΥΠΟΙΚ τον οποίο πρότεινε η συμμαχία, ο Πάολο Σαβόνα είναι γνωστός πολέμιος του ευρώ και για αυτό άλλωστε εμπόδισε τον διορισμό του ο Ιταλός πρόεδρος Σ.Ματαρέλα εκτελώντας ένα πολιτικό «πραξικόπημα» ενάντια στην θέληση του 70% των ψηφοφόρων στην Ιταλία.

Η Ιταλία μπορεί να επιστρέψει στην ιταλική λιρέτα (την οποία πάντα η Ρώμη την χρησιμοποιούσε ως όπλο για να στηρίζει την βιομηχανία της) αλλά χρειάζεται δύο πράγματα:

Πρώτον παραγωγή, την οποία και διαθέτει. Η Ιταλία παράγει από αυτοκίνητα, αεροσκάφη, οπλικά συστήματα, όπλα, ηλεκτρονικά συστήματα, λογισμικό, αγροτικά προϊόντα, μέχρι αρώματα, παπούτσια και ρούχα.

Το δεύτερο είναι η ενέργεια, την οποία δεν διαθέτει. Χρειάζεται φθηνό φυσικό αέριο και φθηνό πετρέλαιο για να είναι ανταγωνιστική.

Εάν η Ιταλία αποκτήσει μια τέτοια πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια τότε έχοντας χαμηλό κόστος παραγωγής και ένα ευέλικτο εθνικό νόμισμα, δηλαδή την ιταλική λιρέτα, θα γίνει τόσο ανταγωνιστική που στην Γερμανία θα δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα.

Άλλωστε η ίδια η Γερμανία πότε έγινε ανταγωνιστική; Όταν ο Γ.Σρέντερ την συνέδεσε μέσω του Nord Stream με τα αποθέματα της Gazprom με αποτέλεσμα όχι μόνο να αποκτήσει φθηνή ενέργεια, αλλά το κυριότερο, το Βερολίνο απελευθερώθηκε από τις ΗΠΑ και τον αγγλοσαξωνικό άξονα.

Δύο είναι οι πηγές ενέργειας για την Ιταλία: Η πρώην αποικία της, η Λιβύη απ’όπου θα παίρνει το πετρέλαιό της και το φυσικό αέριο της Gazprom.

Έτσι λοιπόν και η Ιταλία επιζητά την πρόσβασή της στο ρωσικό φυσικό αέριο δηλαδή την επέκταση του Turkish Stream μέχρι την Ιταλία.

Μαντέψτε ποιοι είναι στην μέση για να γίνει αυτο; Μα φυσικά η Ελλάδα. Από Βουλγαρία δεν μπορεί να περάσει ο αγωγός. Οι Αμερικανοί θα τον σταματήσουν. Όπως επίσης και από τα Σκόπια.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θέλουν τα Σκόπια άμεσα εντός του ΝΑΤΟ.

Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Και οι Αμερικανοί αλλά και οι Γερμανοί «βολεύονται» με το να ονομαστούν τα Σκόπια «Μακεδονία». Άνω, Κάτω, Νέα, ή… εντός εκτός και επι τα αυτά, δεν τους ενδιαφέρει, θέλουν μόνο να υπάρχει εκχώρηση της Μακεδονίας στα Σκόπια.

Διότι έτσι θα υπάρχει ένας μόνιμος μελλοντικός εκβιασμός προς την Ελλάδα εάν αυτή δεν συμμορφώνεται προς τα υποδείξεις, ότι θα μπορούσε εν τέλει να υπάρξει και μια «Ενωμένη Μακεδονία».

Για αυτό άλλωστε και οι Αμερικανοί πίεσαν τις τελευταίες ημέρες να γίνει αποδεκτό το «Μακεδονία του Ίλιντεν» αν και γνώριζαν πόσο επικίνδυνο ήταν το όνομα αυτό για την Ελλάδα.

Ας θυμηθούμε τι είπε πρόσφατα ο Μίκης Θεοδωράκης επ’αυτού.

«Σε περίπτωση όμως που τα Σκόπια γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ, θα είναι ευκολότερο για τους αμερικανούς να μας εκβιάζουν σείοντας πάνω απ’ το κεφάλι μας την Νατοϊκή «Μακεδονία» σαν μπαμπούλα για να ενδώσουμε σε νέες πολιτικές που θα ήθελαν να μας επιβάλουν.»

Οι Αμερικανοί δεν θέλουν οι Ιταλοί να έχουν πρόσβαση στο ρωσικό φυσικό αέριο διότι απλούστατα ακούνε την λέξη Ρώσος και βγάζουν καπνούς… από τα αυτιά. Είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη που αμφισβητεί την παγκόσμια κυριαρχία τους και εν μέρη το καταφέρνει αρκετά καλά.

Οι δε Ευρωπαίοι δεν θέλουν επίσης να έχουν πρόσβαση οι Ιταλοί στο ρωσικό φυσικό αέριο πρώτον για να μην γίνουν υπερβολικά ανταγωνιστικοί και ζημιώσουν τις δικές τους βιομηχανίες και δεύτερον για να μην μπορέσει εν τέλει η Ιταλία να αποχωρήσει από το ευρώ

Τώρα, γιατί φοβούνται Αμερικανοί και Ευρωπαίοι την Ελλάδα ότι θα τους την «κάνει» και θα επιτρέψει την επέκταση του Turkish Stream διαμέσου του ελληνικού εδάφους.

Βασικός λόγος ότι η χώρα σε λαϊκό επίπεδο είναι φιλορωσική λόγω Ορθοδοξίας και με έντονα αντιαμερικανικά και αντιευρωπαϊκά «ανακλαστικά» που σημαίνει ότι αυτό μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξει την πολιτική κατάσταση εις βάρος των Δυτικών

Βασικότερος λόγος όμως είναι κάτι άλλο:

Συμφωνία συνεργασίας μεταξύ Gazprom, ΔΕΠΑ και Edison σχετικά με τη νότια διαδρομή παροχής ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη υπεγράφη στην Αγία Πετρούπολη, στο πλαίσιο του Οικονομικού Forum 2017 το περασμένο καλοκαίρι στις αρχές Ιουνίου

Όπως ανακοίνωσε τότε η ΔΕΠΑ, η συμφωνία προβλέπει κοινές προσπάθειες για τη δημιουργία της νότιας διαδρομής για την παροχή ρωσικού φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ευρώπη, που μέσω Τουρκίας και Ελλάδας θα φθάνει στην Ιταλία.

Οι τρεις εταιρείες πρόκειται να συντονίσουν την ανάπτυξη και την υλοποίηση του αγωγού Turk Stream και του αγωγού Poseidon από τα ελληνο-τουρκικά σύνορα προς την Ιταλία, με πλήρη συμμόρφωση με το σχετικό ισχύον νομοθετικό πλαίσιο.

Επιπλέον, η Συμφωνία επισημοποιεί τις ρυθμίσεις για την επέκταση της συνεργασίας στον τομέα της προμήθειας ρωσικού φυσικού αερίου.

Τη συμφωνία υπέγραψαν οι Alexey Miller, πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Gazprom, Marc Benayoun, διευθύνων σύμβουλος της Edison και εκτελεστικός αντιπρόεδρος της EDF Gas Ιταλίας και Θεόδωρος Κιτσάκος, διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ και πρόεδρος της IGI Poseidon.

Παρόντες ήταν οι Carlo Calenda, υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης της Ιταλίας και Γιώργος Τσίπρας, γενικός γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών.

Υπενθυμίζεται ότι οι τρεις εταιρείες υπέγραψαν τον Φεβρουάριο του 2016 Μνημόνιο Συναντίληψης με αντικείμενο την προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία, μέσω της Μαύρης Θάλασσας και τρίτων χωρών, στην Ελλάδα και από την Ελλάδα στην Ιταλία, ώστε να καταστεί δυνατή η υλοποίηση της νότιας διαδρομής για τον εφοδιασμό ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι υπάρχει ΠΡΟΘΕΣΗ να ολοκληρωθεί ο Turk Stream και να επεκταθεί στο ελληνικό του κομμάτι, το Greek Stream.

«This means war» όπως έλεγαν και οι AC/DC και εμείς στην μέση. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, αν είχαμε ένα δυναμικό πολιτικό σύστημα θα ήταν σίγουρα μια μεγάλη ευκαιρία αλλά… δεν έχουμε.

Tελικά δεν ήταν τυχαίες οι χθεσινές δηλώσεις του Έλληνα ΥΠΕΘΑ για «επέκταση των χωρικών υδάτων, οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ και εκμετάλλευση του ελληνικού ορυκτού πλούτου»

«Η Ελλάδα σύντομα θα εκμεταλλευτεί τον φυσικό της πλούτο και θα μετατραπεί σε παραγωγό χώρα φυσικού αερίου, και αργότερα πετρελαίου», είπε ο Πάνος Καμμένος.

«Βρισκόμαστε σε μια στιγμή που η πατρίδα μας μεγαλώνει. Πολύ σύντομα θα επεκταθούν τα χωρικά μας ύδατα με την αναγνώριση της ΑΟΖ και την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου».

Αμερικανοί και Ευρωπαίοι βλέπουν ως μόνη επιλογή για να μην φτάσει ο Turkish Stream στην Ευρώπη να υπάρξει ενεργειακό «αντίβαρο» στην Κρήτη και στο Ιόνιο και δημιουργία άλλου αγωγού, ακόμα κι αν είναι ακριβότερος.

Οι εξελίξεις θα είναι σημαντικές στο προσεχές χρονικό διάστημα και η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να κερδίσει επιτέλους κάτι πολύ καλό για την ίδια.