Σε εσωτερικό δανεισμό καταφεύγει η κυβέρνηση: Δεν πληρώνει συντάξεις και χρέη για να λέει πως έχει πλεονάσματα

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει να υποθηκεύει το μέλλον της χώρας στο όνομα μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.Ουσιαστικά αναβάλει τη πληρωμή χρεών του δημοσίου προς ιδιώτες και τα λεφτά αυτά τα παρουσιάζει ως…πλεόνασμα.

Σε αναγκαστικό «εσωτερικό δανεισμό» καταφεύγει η κυβέρνηση για να στηρίξει το αφήγημα των «γεμάτων ταμείων» και τις εξαγγελίες Τσίπρα για παροχές, έξοδο στις αγορές και μη περικοπή των συντάξεων.

Ακόμα και ο ΕΦΚΑ -με τα πολυδιαφημισμένα «πλεονάσματα» τα οποία η κυβέρνηση διατυμπανίζει διεθνώς για να πείσει ότι επί των ημερών της δεν θα κοπούν ξανά οι συντάξεις- σπεύδει να ζητήσει 395 εκατ. ευρώ από τα χρήματα του ΑΚΑΓΕ (του «κουμπαρά ασφαλείας» δηλαδή της επόμενης γενιάς των συνταξιούχων) που όμως, κανονικά, απαγορεύεται να αγγίξει, παρά μόνον σε έσχατη ανάγκη κάλυψης ελλειμμάτων για τρέχουσες συντάξεις, για αναξιοπαθούντες συνταξιούχους και μόνον!

Εκτόξευση των χρεών προς ιδιώτες

Για να ωραιοποιήσει καταστάσεις, η κυβέρνηση στερεί δισεκατομμύρια ευρώ από την πραγματική οικονομία, σωρεύοντας χρέη στο δημόσιο που έπρεπε να είχαν εξοφληθεί χρόνια πριν.

Παρά τα “υπερ-πλεονάσματα”, τα νέα δάνεια και τις «γραβάτες» για το τέλος των Μνημονίων, τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αποκαλύπτουν πως μετά τον Απρίλιο του 2018 το «εσωτερικό χρέος» του Δημοσίου προς τους ιδιώτες αυξάνεται αντί να μειώνεται, από 2,978 δισ. ευρώ τον Μάιο σε 3,036 δισ. τον Αύγουστο. Και ενώ το Κράτος χρωστούσε 3 δισ. ευρώ σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, τον Αύγουστο η κυβέρνηση ενέκρινε να πληρωθούν μόλις 922,6 εκατ. ευρώ. Και από αυτά, στους δικαιούχους έφθασαν τελικά μόλις 185,4 εκατ. ευρώ!

Τα 3 δισ. ληξιπρόθεσμα είναι μόνον η κορυφή του «παγόβουνου» όμως. Η «φάμπρικα πλεονασμάτων» της κυβέρνησης, προκειμένου να μιλά για «γεμάτα ταμεία» και «πλεονασματικό» ασφαλιστικό σύστημα, κοστίζει πολλαπλώς και πανάκριβα στην αγορά και στους πολίτες. Το Κράτος στερεί από νοικοκυριά και επιχειρήσεις που απασχολούν εργαζόμενους «τα δικά τους λεφτά», δηλαδή επιστροφές χρημάτων που πλήρωσαν εν μέσω ύφεσης, για φόρους που δεν όφειλαν.

Βαρύτερο τίμημα πληρώνουν όμως οι συνταξιούχοι, τους οποίους η κυβέρνηση υποβάλλει σε κανονική «αφαίμαξη»: 2.675 ευρώ –κατά μέσο όρο- χρωστάει σε κάθε νέο συνταξιούχο (ή 300 ευρώ στον κάθε Έλληνα) που περιμένει μήνες ή χρόνια να για πάρει τα λεφτά του από το Κράτος!

Και αυτό διότι στα στοιχεία αυτά δεν καταγράφονται και όσα πρέπει να επιστρέψει το δημόσιο για παράνομες κρατήσεις σε μισθούς και συντάξεις που συνεχίζονται, αλλά δεν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα! Ούτε καν όμως οι απαιτήσεις για εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης, που τον Αύγουστο υπολογίζονταν από το υπουργείο Εργασίας (σαν “εκτιμώμενη δαπάνη” επειδή δεν έχουν εκδοθεί) σε 242,5 εκατ. ευρώ, για περίπου 90.672 αιτήσεις κύριας σύνταξης. Δηλαδή τα χρέη 2.675 ευρώ για κάθε συνταξιούχο σε αναμονή, αναλογούσαν μόνον σε κύρια σύνταξη και όχι επικουρικές, εφάπαξ ή μερίσματα.

Στοιχεία κόλαφος

Τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου επιβεβαιώνουν και τις αποκαλύψεις (προ μηνός) για το “colpo grosso” με τους … έντεκα (11) συνολικά προϋπολογισμούς που έχει αλλάξει ως τώρα o ΕΦΚΑ, για το έτος 2018: όσο ο ΕΦΚΑ καθυστερούσε να εκδώσει νέες συντάξεις (με πρόσχημα την έλλειψη «ειδικού λογισμικού» των Ταμείων κ.λπ.) το υπουργείο Οικονομικών ερχόταν εκ των υστέρων να καλύψει το κόστος, καταβάλλοντας από τον Κρατικό Προϋπολογισμό «έκτακτες επιχορηγήσεις» (ύψους 517 εκατ. ευρώ σε 3 δόσεις ως τώρα φέτος) «για την καταβολή εκκρεμών συντάξεων», που έπρεπε όμως να πληρώνει εξ αρχής (και από τα «πλεονάσματα») μόνος του ο ΕΦΚΑ!

Γιατί η κυβέρνηση «φουσκώνει» τα πλεονάσματα αλλά δεν πληρώνει τα χρέη της

1. Διατηρεί «ρευστά» ταμειακά διαθέσιμα για να υπόσχεται ο Πρωθυπουργός νέο «μποναμά» στα τέλη του 2018, ο οποίος είναι ότι …θα εξοφλήσει άλλα χρέη του Κράτους, ύψους 1,2 δισ. ευρώ, για αναδρομικά που με αποφάσεις του ΣτΕ τα οφείλει από το 2015 σε ένστολους, δικαστικούς, πανεπιστημιακούς και γιατρούς.

2. Τα “κραδαίνει” διαπραγματευτικά, για να πείσει ότι έτσι δεν θα κοπούν οι συντάξεις –προς ώρας τουλάχιστον.

3. «Φουσκώνει» το cash buffer (“μαξιλαράκι” ρευστότητας), για να παίρνουν θάρρος οι υποψήφιοι αγοραστές ελληνικών ομολόγων.

Οι αριθμοί εκθέτουν την κυβέρνηση και τους χειρισμούς της: ενώ έλαβε συνολικά 7 δισ. ευρώ από τον ESM, στο πλαίσιο του δανείου του 3ου Μνημονίου, με τη δέσμευση να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την αποπληρωμή παλαιών ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους (προ του 2016), τα χρέη παραμένουν σήμερα σχεδόν στο ίδιο ύψος με το 2014! Δηλαδή, ανέρχονταν στα 3,1 δισ. ευρώ τον Αύγουστο, έναντι 3,8 δισ. πριν από 4 χρόνια.

Στάση πληρωμών

Σαν να μην έφτανε ότι από το 2016 η χρεωκοπημένη Ελλάδα είναι η πρώτη και η μόνη χώρα ανάμεσα στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ, με τόσο υψηλή φορολογία και τόσο μεγάλες περικοπές κρατικών δαπανών (ο συνδυασμός που “σκοτώνει”), η κυβέρνηση κήρυξε και πάλι εσωτερική «στάση πληρωμών», στραγγίζοντας την πραγματική οικονομία από «ρευστό» 3 δισ. ευρώ (πάνω από 1,5% του ΑΕΠ) που θα έδιναν «ανάσα», δουλειές και εισόδημα σε όλους.

Οι δανειστές είχαν προβλέψει πως θα το κάνει και έθεσαν όρο στο 3ο Μνημόνιο ότι το Κράτος θα πληρώνει στην ώρα του (με το νέο δάνειο και “πρόγραμμα εκκαθάρισης ληξιπροθέσμων”). Η κυβέρνηση όμως, με την ανοχή των δανειστών, αθέτησε την δέσμευση να εξοφλήσει τα χρέη που συσσώρευσε το δημόσιο, ιδίως στη διετία 2015-2016.

Αρχικά, με βάση το 3ο Μνημόνιο, η αποπληρωμή τους θα ολοκληρωνόταν στα τέλη του 2016. Στη συνέχεια, με τις επικαιροποιήσεις του Μνημονίου, η διορία μετατέθηκε για Ιούνιο του 2017 και κατόπιν για το τέλος του προγράμματος, στις 20 Αυγούστου 2018. Ούτε όμως αυτή η δέσμευση υλοποιήθηκε. Και το προσχέδιο για το 2019 λέει πως «προτεραιότητα» είναι τα χρέη να μειωθούν ως το τέλος του 2018, αλλά όχι να μηδενιστούν.