Οικονομία
Δυο δεκαετίες χαμένες για την ελληνική οικονομία, αλλά και γενικότερα για τους Ελληνες και κατ’επέκταση τον Ελληνισμό, σηματοδότησε η είσοδος της χώρας αρχικά με λογιστική μορφή στις συναλλαγές, ως Ευρωπαϊκή Νομισματική Μονάδα το 1999 και εν συνεχεία ως νέο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.
Και για να είμαστε ακριβέστεροι δεν ήταν απλά δύο «χαμένες δεκαετίες», αλλά δύο καταστροφικές δεκαετίες που υπονόμευσαν χωρίς επιστροφή, την ανεξαρτησία της χώρας: Σε λογιστικό επίπεδο μέχρι το 2116, σε δημοσιονομικό μέχρι την οριστική αποπληρωμή των Μνημονίων κάπου προς τα τέλη του αιώνα, σε πολιτικό μάλλον για πάντα, σε συνδυασμό με την δημογραφική κατάρρευση και την αδυναμία των Ελλήνων να αρθρώσουν μια εθνική πρόταση εξόδου από την άβυσσο των Μνημονίων.
Και όλα αυτά ελάχιστα χρόνια πριν τα κολοσσιαία κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, εντοπιστούν και αρχίσει η εκμετάλλευσή τους, κάτι που θα εκτόξευσε την χώρα σε πρωτοφανή επίπεδα ευημερίας.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ακριβώς αυτός ο εντοπισμός των κοιτασμάτων και η απόφαση των δυτικών να θέσουν την χώρα υπό έλεγχο είναι ακριβώς η πραγματική αιτία για τα Μνημόνια.
Η ουσία και το πραγματικό γεγονός είναι ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων το 2017 έχει υποχωρήσει στα 17.386 ευρώ από τα 18.205 ευρώ που ήταν σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2001, τη χρονιά δηλαδή που η χώρα μας εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ!
Ούτε ο Β’ΠΠ δεν είχε τέτοια αποτελέσματα για κάποια δυτική χώρα. Μετά από 16 χρόνια, καμία χώρα της ευρωζώνης και καμία χώρα του δυτικού κόσμου γενικότερα, δεν είδε το κατά κεφαλήν εισόδημα των πολιτών της να μειώνεται αντί να αυξάνεται. Καμία!
Είναι μια τρομακτική οικονομική ανωμαλία, η οποία φυσικά δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ. Και δεν είναι βέβαια τα περίπου 850 ευρώ που μειώθηκε το κατα κεφάλην εισόδημα.
Είναι αυτά τα 16 χρόνια που ακόμα και μια αναιμική μεσοσταθμική οικονομική ανάπτυξη της τάξης του 2% κατ’έτος θα είχε δώσει ανάπτυξη περί το 40%!
Δηλαδή ακόμα και με ασθενική ανάπτυξη θα είχαμε 8.000 κατά κεφαλήν υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα σήμερα. Οκτώ χιλιάδες ευρώ επί 16 χρόνια ισούνται με 128.000 ευρώ, κατ’ελάχιστον που έχει απωλέσει η κάθε Ελληνας με το ευρώ!
Οι θιασώτες της Νομισματικής Ένωσης υποστήριζαν ότι η δημιουργία της θα συνέβαλλε στην ταχύτερη σύγκλιση των οικονομιών της Ευρώπης, στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και εν τέλει στην Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
Πρόκειται, ίσως, για το μεγαλύτερο ψέμα και απάτη σε βάρος του Ελληνισμού, από την εποχή που ο Ο.Τσόρτσιλ, μεσούντος του Β’ΠΠ είχε υποσχεθεί να παραδώσει την Κύπρο, τότε βρετανική αποικία, στην μητέρα Ελλάδα για τον ρόλο της στον πόλεμο!
Τα οφέλη από τη δημιουργία του ευρώ, όπως αυτά αποτυπώθηκαν στα μέτωπα της συναλλαγματικής σταθερότητας, της σταθερότητας των τιμών και της οικονομικής ανάπτυξης, αφορούσαν μόνο την Γερμανία, ίσως και δυο-τρία κράτη ακόμα (Ολλανδία, Δανία)
Η έλευση του ευρώ σηματοδότησε την μετάλλαξη του γερμανικού μάρκου, σε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Με την μόνη διαφορά, ότι δεν υπήρχαν οι υποτιμήσεις για να διασώζονται από την πίεση του μάρκου, οι οικονομίες των άλλων χωρών, όπως συνέβαινε επί μάρκου και εθνικών νομισμάτων: Η Γερμανία έδεσε τους πάντες με το «εθνικό» της νόμισμα.
Και κάπως έτσι ήρθε η καταστροφή.
Για την Ελλάδα η ώρα του ευρώ σήμανε το 2000, οπότε το Συμβούλιο απεφάνθη ότι χώρα πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος. Έτσι η χώρα εισήλθε στη ζώνη του ευρώ την 1η Ιανουαρίου του 2001. Αλλη τεράστια απάτη, με την εμπλοκή της Coldman Sachs. Η Ελλάδα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας της εισόδου του 2000 η ευρωώνη βίωσε τη χειρότερη χρηματοοικονομική και οικονομική κρίση από το 1930, με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται μονό στη διάρκεια μίας χρόνιας, το 2009, κατά 4,34%.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα της έρευνας αυτής που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ποσοστό των Ελλήνων που εμφανιζόταν επαρκώς ικανοποιημένο (fairly satisfied) από 52,65% το 1999 υποχώρησε στο 42% το 2018. Αντιθέτως το ποσοστό που δήλωναν ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι έφθασε φέτος στο 17,18% από 6,79% αντιστοίχως.
Οι Έλληνες 20 χρόνια μετά την έλευση του ευρώ δεν είναι μόνο πιο φτωχοί, συγκρίνοντας το κατά κεφαλήν εισόδημα, αλλά και από τους πλέον υπερχρεωμένους πολίτες στον πλανήτη.
Την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, συμπληρώνει το υψηλό ποσοστό ανεργίας.
Το χρέος των νοικοκυριών υπερτριπλασιάστηκε καθώς από το 37,5% του διαθέσιμου εισοδήματος το 2001 (σύμφωνα με τα στοιχειά του ΟΟΣΑ) ξεπέρασε το 114% το 2017.
Αν στις οφειλές των νοικοκυριών προστεθούν και αυτές των επιχειρήσεων τότε το χρέος των ιδιωτών αγγίζει πλέον το 137% της οικονομικής δραστηριότητας.
Και σε όλα αυτά δεν συνυπολογίζεται η γεωστρατηγική έκλειψη της χώρας: Για μια Πορτογαλία, για μια Ιρλανδία, για ένα Βέλγιο, το πρόβλημα είναι απλά οικονομικό.
Για την Ελλάδα μετατράπηκε σε εθνικό: Οι φόβοι που εκφράζονται είναι πώς ότι έχει απομείνει από το κραταιό αμυντικό οικοδόμημα της χώρας προ δεκαετίας, ίσως δεν αντέξει σε μια μείζονος έκτασης σύγκρουση στο Αιγαίο με τη Τουρκία λόγω ανυπαρξίας πόρων για συντήρηση και επαύξηση της στρατιωτικής ισχύος της χώρας.
Με ότι αυτό συνεπάγεται στην κούρσα διεκδίκησης των κοιτασμάτων αξίας 3 τρισεκατομμυρίων ευρώ.
