Οικονομία
«Η Ελλάδα αποδεικνύει ότι το ευρώ ήταν ένα αποτυχημένο πείραμα και ο κίνδυνος διάλυσης παραμένει υψηλός» τιτλοφορείται άρθρο με την υπογραφή του G. Timpone για την ιταλική ιστοσελίδα ανάλυσης αγορών και οικονομίας Investire Oggi που κάνει λόγο για ανησυχία του Euroworking group για καθυστερήσεις σε 16 απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, με ιδιαίτερη αναφορά στους κινδύνους που απορρέουν από την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Α.Τσίπρας, κατά το άρθρο, επιδιώκει να ανακτήσει εκλογική ισχύ με ένα μέτρο ισχυρής συμβολικής αξίας ως δείγμα βελτίωσης των συνθηκών εργασίας από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008.
Η Ελλάδα, σημειώνεται, αποδεικνύει ότι δεν έχει αντιληφθεί την έκταση της «εποχής» της κρίσης, με την κυβέρνηση να μην αντιλαμβάνεται την ασυμβατότητα του οικονομικού μοντέλου που ακολουθεί με εκείνο που ακολουθεί η ζώνη του ευρώ.
Ως απόρροια η εκτίμηση της HIS Markit, είναι ότι η Ελλάδα θα ανακτήσει τα επίπεδα «πλούτου» που έχει χαθεί το 2040 όταν το ΑΕΠ θα επιστρέψει στα επίπεδα στα επίπεδα του 2007!
Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι πολύ αργός ώστε να ακυρωθούν οι συνέπειες της κρίσης, εκτιμά ο συντάκτης, που ισχυρίζεται ότι η ελληνική οικονομία δεν πληρούσε ούτε τις ελάχιστες απαιτήσεις για ένταξη στη ζώνη του ευρώ.
Ελληνική οικονομία: Εξαρτημένη από τις εισαγωγές
Η ελληνική οικονομία δεν έχει αποκατασταθεί, παρ΄όλους τους ισολογισμένους προϋπολογισμούς, ενώ είναι εξαρτημένη από τις εισαγωγές, αδυνατώντας να ικανοποιήσει την εσωτερική ζήτηση σε ανταγωνιστικές τιμές και η νοοτροπία των πολιτικών δεν έχει αλλάξει καθόλου.
Σύμφωνα με αυτή η λιτότητα θεωρείται απλώς «ένα παροδικό φαινόμενο που θα ακολουθήσει η επιστροφή στις προ κρίσης δαπάνες».
Ακόμη και οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί δεν μπορούν να εντυπωσιάσουν αν σκεφτεί κανείς ότι από το 2023 θα πρέπει να αποπληρωθούν τα επιτόκια του χρέους στους πιστωτές και για την προηγούμενη δεκαετία, ξεκινώντας από το 2012, γεγονός που θα επιβραδύνει την οικονομία, ενώ οι προθεσμίες των αγορών θα πρέπει να γίνουν σεβαστές, κατά το άρθρο.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού γίνεται χωρίς οι ελληνικές επιχειρήσεις να μπορούν να σηκώσουν το βάρος, με το ποσοστό ανεργίας να παραμένει άνω του 18%. Ο συντάκτης εικάζει ότι σύντομα η κυβέρνηση θα ζητήσει αναπροσαρμογή των συντάξεων και χαλάρωση των κανόνων για συνταξιοδότηση.
Η Ελλάδα, συμπεραίνει, όχι μόνο δεν έχει εξέλθει της κρίσης αλλά θα παραμείνει σε κρίση για ακόμη δύο δεκαετίες, ενώ σύντομα ακόμη και η κοινή γνώμη θα αρχίσει να αμφισβητεί αν η ευημερία και η άμυνα της χώρας οφείλεται στην είσοδο στην πρώην ΕΟΚ και αν η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη, όταν τα βασικά οικονομικά μεγέθη της χώρας μιλούν για μια πραγματικότητα με ανισορροπίες ασυμβίβαστες με τα δυτικά πρότυπα.
Και το χρέος; Ανεξέλεγκτο χωρίς «ταβάνι»
Η απορία βέβαια είναι γιατί ο Τσίπρας πανηγυρίζει λέγοντας ότι πλέον η χώρα έχει «πρόσωπο», και μπορεί να βγει στις αγορές και ότι το χρέος είναι βιώσιμο.
Το 2009 όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Γ. Παπανδρέου και μας οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο αμέσως μετά το δημόσιο χρέος ανέρχονταν στα 301 δισ. ευρώ. Στο τέλος του 2017 παρά τις απομειώσεις και το κούρεμα, που είχε κάνει ο Βενιζέλος το χρέος ήταν 328,7 δισ. Στο τέλος του 2018, το ΥΠΟΙΚ μας ενημερώνει ότι το χρέος έχει φτάσει στα 358,98 δισ. ευρώ, μια αύξηση κατά 30,2 δισ. ευρώ.
Αν μέχρι τώρα χρειάστηκαν 4 μνημόνια που ξεκίνησαν με τα 301 δισ. τώρα με τα 358,98 πόσα άραγε θα χρειαστούν;
