Υπογράφηκε η συμφωνία για τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό IGB – Το αέριο που θα το βρουν;

Αθήνα και Σόφια συμφώνησαν για την κατασκευή του ελληνοβουλγαρικού φυσικού αερίου ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τον TAP στην Βουλγαρία, μην αφήνοντας λεπτομέρειες όπως ότι το αέριο δεν…φτάνει να τους εμποδίσουν.

Πακέτο συμφωνιών για την κατασκευή του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου, υπεγράφη σήμερα στην Σόφια, ανοίγοντας τον δρόμο για την έναρξη των εργασιών κατασκευής, που αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Ιούλιο του 2021….

Την διακυβερνητική συμφωνία υπέγραψαν ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης και η Βουλγάρα ομόλογός του Temenuzhka Petkova. Κατά την τελετή υπογραφής της συμφωνίας, ο υπουργός ΠΕΝ Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε τα εξής: «Είμαι προσωπικά συνδεδεμένος με τον αγωγό φυσικού αερίου IGB που θα συνδέει σύντομα την Ελλάδα με τη Βουλγαρία, καθώς ξεκίνησα το έργο το 2009, όταν ήμουν και πάλι υπουργός αρμόδιος για την Ενέργεια. Μας πήρε 10 χρόνια να φτάσουμε στις υπογραφές, αλλά χαίρομαι που με τη δική μου πάλι συμβολή το τελευταίο τρίμηνο όλα τα εμπόδια που είχαν απομείνει ξεπεράστηκαν και περνάμε σήμερα από τη θεωρία στην πράξη.

Ο IGB ενισχύει τη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας και στηρίζει την ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή».

Η υπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας Temenuzhka Petkova δήλωσε από την πλευρά της: «Το έργο αυτό αποτελεί ορόσημο ζωτικής σημασίας για την ενεργειακή στρατηγική της χώρας και την ασφάλεια εφοδιασμού μας με φυσικό αέριο. Η υλοποίηση του αγωγού είναι πλέον μη αναστρέψιμη».

Πέραν της διακυβερνητικής συμφωνίας, σήμερα υπεγράφησαν ακόμη παρουσία των δυο υπουργών:

– Η αναθεωρημένη Συμφωνία Μετόχων μεταξύ των εταιρειών της κοινοπραξίας ICGB που έχει την ευθύνη κατασκευής και λειτουργίας του αγωγού, δηλαδή της βουλγαρικής BEΗ (που έχει ποσοστό 50%) και της κοινοπραξίας IGI Poseidon που έχει το υπόλοιπο 50%, κατανεμημένο ισομερώς μεταξύ της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) και της ιταλικής Edison

– Η επέκταση του μετοχικού κεφαλαίου της ICGB

– Η σύμβαση δανειοδότησης του έργου από την ΕTΕπ (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων), ύψους 110 εκατ. ευρώ

– Η συμφωνία διαμετακόμισης αερίου με την Bulgartransgaz (βουλγαρικός ΔΕΣΦΑ).

Υπεγράφησαν επίσης και τα πρώτα συμβόλαια για την κατασκευή του αγωγού, μήκους 182 χλμ. και συνολικού κόστους της τάξης των 250 εκατ. ευρώ που ξεκινά από την Κομοτηνή (όπου προβλέπεται να διασυνδεθεί με τον Διαδριατικό αγωγό TAP) και καταλήγει στη Στάρα Ζαγόρα στη Βουλγαρία.

Η αρχική δυναμικότητα του αγωγού είναι 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου/έτος (bcma) με δυνατότητα επέκτασης στα 5 δισ. bcma. Οι εργασίες αναμένεται να ξεκινήσουν άμεσα και να ολοκληρωθούν εντός 18 μηνών.

Βέβαια με τον αγωγό TAP να μεταφέρει μόλις 10 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ανά έτος πολύ αμφιβάλλουμε αν θα καλυφθούν ποτέ έστω τα 3 δις κυβικά μέτρα.

Σημειώνεται ότι ο IGB περιλαμβάνεται στον κατάλογο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI) και έχει ήδη εγκριθεί η συγχρηματοδότησή του από την ΕΕ με ποσό 84 εκατ. ευρώ.

Ο IGB αποτελεί το πρώτο τμήμα του λεγόμενου «Κάθετου Διαδρόμου» ένα δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου που καθιστά την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σε αυτή τη φάση όλο σχεδόν το αέριο που θα μεταφέρει ο IGB θα προέρχεται από τον TAP, ο οποίος αναμένεται να λειτουργήσει το 2020 και θα μεταφέρει αζέρικο αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές, αλλά η δυναμικότητα του μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω προσελκύοντας και άλλους εξαγωγείς,

Όπως επισημαίνεται από το ΥΠΕΝ: «Η κατασκευή και λειτουργία του IGB αποτελεί σημαντικό μοχλό περαιτέρω ενίσχυσης της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, καθώς προάγει την διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού και των οδεύσεων του φυσικού αερίου (που αποτελεί προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση) και την μείωση της εξάρτησης από τις ρωσικές εξαγωγές αερίου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη Βουλγαρία, της οποίας η Ρωσία είναι ο μοναδικός προμηθευτής.

Ο αγωγός ενισχύει την ασφάλεια εφοδιασμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, αλλά και της Ελλάδας, αποτελώντας παράλληλα κομβικό μέρος της στρατηγικής για μεγαλύτερη ενοποίηση των αγορών φυσικού αερίου της περιοχής.

Η δυνητική επέκταση της δυναμικότητας του αγωγού είτε με επιπρόσθετες ροές από την Κασπία Θάλασσα είτε με εισαγωγές LNG (Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου), εφόσον ο IGB συνδεθεί στο μέλλον με το σχεδιαζόμενο Σταθμό Αποθήκευσης και Αεριοποίησης LNG (FSRU) της Αλεξανδρούπολης, θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο την θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή στρατηγική του Νοτίου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου».