Διεθνής Οικονομία
Ο πρώην Αμερικανός στρατιωτικός Thomas J. Penn παρομοιάζει την οικονομία των ΗΠΑ «ως μία πιστωτική κάρτα που αυξάνει το όριό της και εκτυπώνει χρήματα για κάνει τις απαιτούμενες πληρωμές σαν τους τοξικομανείς που χρειάζονται την δόση τους».
Θεωρεί πως οι ΗΠΑ δεν θα χρεοκοπήσουν τώρα αλλά η καταστροφή τους έρχεται σε βάθος χρόνου καθώς ολοένα και περισσότερες χώρες αποσύρουν την αποδοχή τους στο δολάριο.
Έντονη ανησυχία υπάρχει στις αγορές καθώς πλησιάζει η 1η Ιουνίου και δεν έχει ακόμα βρεθεί λύση με το όριο του αμερικανικού χρέους.
Οι αμερικανικές μετοχές εμφανίζουν αυξανόμενα σημάδια ανησυχίας για την αντιπαράθεση, με τον δείκτη S&P 500 να υποχωρεί κατά 0,8% το μεσημέρι της Τετάρτης, μετά από πτώση 1,1% την Τρίτη.
Στην αγορά κρατικών ομολόγων, οι επενδυτές ζητούν ολοένα και υψηλότερα ασφάλιστρα για τα έντοκα γραμμάτια που λήγουν όταν η κυβέρνηση θεωρείται ότι διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο χρεοκοπίας. Τα επιτόκια για τους τίτλους που λήγουν την 1η και την 6η Ιουνίου ξεπέρασαν το 6%.
Η υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν δήλωσε την Τετάρτη ότι ο κόσμος βλέπει μόλις τις απαρχές της πιθανής πίεσης της αγοράς αν συνεχιστεί η κρίση χρέους.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος της JPMorgan Chase & Co. στις ΗΠΑ Michael Feroli έγραψε στους πελάτες του την Τετάρτη προειδοποιώντας ότι η ομάδα του τοποθετεί τώρα τις πιθανότητες να φτάσουμε στην «ημερομηνία Χ» της 1ης Ιουνίου χωρίς συμφωνία «γύρω στο 25% και αυξάνεται».
Όμως τι πραγματικά συμβαίνει στις ΗΠΑ; Αυτό που θέλουν να συμφωνήσουν Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί είναι το κατά πόσο θα δώσουν το δικαίωμα στους εαυτούς τους οι Αμερικανοί να συνεχίζουν να τυπώνουν χρήματα και να τα ξοδεύουν για να περνούν αυτοί καλά εις βάρος όλου του κόσμου.
Γράφει σε άρθρο του στο Russia Today, o Αμερικανός πρώην στρατιωτικός, Thomas J. Penn:
«Φέτος η κρίση χρέους είναι λίγο διαφορετική από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, και υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που την προκαλούν και μας δίνουν μια γεύση του γιατί, παρά την ρητορική, η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να αυξήσει το ανώτατο όριο χρέους.
Ο πρώτος και πιο χαρακτηριστικός λόγος για τον οποίο θα το πράξουν προέρχεται από την στρατηγική των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Μέχρι σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επενδύσει περίπου 113 δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία, την ώρα που η Janet Yellen, η πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και νυν υπουργός Οικονομικών, έχει ισχυριστεί ότι το Υπουργείο Οικονομικών μπορεί να ξεμείνει από χρήματα ήδη από την 1η Ιουνίου. Γιατί τότε υπάρχουν αυτές οι πρωτόγνωρες δαπάνες, κυρώσεις και δαιμονοποίηση της Ρωσίας για χάρη της Ουκρανίας όταν το ταμείο έχει σχεδόν εξαντληθεί;;;
Πολύ απλά, η απάντηση είναι η εξής: Η Ρωσία, παρά την ατελείωτη δυτική προπαγάνδα, είναι ένα έθνος που έχει αναπτυχθεί επιτυχώς εσωτερικά και εξωτερικά υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η Ρωσία αποφάσισε να καταργήσει εντελώς το αμερικανικό δολάριο. Επίσης, η χώρα είναι σε θέση να συμμαχήσει με άλλα έθνη που δεν θέλουν καμία σχέση με το δολάριο! Η Συρία και το Ιράν είναι δύο από τα καλύτερα παραδείγματα.
Η ανάπτυξη της Ρωσίας είναι ορθώς δομημένη, ενώ η ανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών με το τρέχον σύστημα μοιάζει περισσότερο με αυτή ενός ηρωινομανή που χρειάζεται όλο και μεγαλύτερες δόσεις ηρωίνης για να διατηρήσει τα υψηλά επίπεδα.
(…)
Για να διατηρήσει το καθεστώς του αμερικανικού δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, η Ουάσιγκτον δεν έχει άλλη επιλογή από το να προσπαθήσει να συγκρατήσει την Ρωσία. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέλεξε τον πόλεμο διά αντιπροσώπων στην Ουκρανία ως στόχο σε αυτή την κατεύθυνση.
Για αυτόν τον λόγο και οι ΗΠΑ δεν θα χρεοκοπήσουν (σ.σ. ακόμα). Μια χρεοκοπία προερχόμενη από το αμερικανικό δημόσιο χρέος θα αναιρούσε αμέσως όλες τις προσπάθειες της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία για να περιορίσει την Ρωσία.
Μια χρεοκοπία των ΗΠΑ θα κατέστρεφε το δολάριο, η αποδοχή του οποίου έχει ήδη πέσει κατακόρυφα την τελευταία δεκαετία, και ειδικά από τότε που οι ΗΠΑ άρχισαν να το χρησιμοποιούν ως όπλο εναντίον της Ρωσίας και άλλων εθνών.
Το δολάριο θα κατρακυλούσε από την μια μέρα στην άλλη, οδηγώντας τις χρηματοπιστωτικές αγορές στο να πέσουν κατακόρυφα.
Ένα τέτοιο γεγονός όχι μόνο θα κατέστρεφε τον μηχανισμό με τον οποίο η Ουάσιγκτον πέτυχε την τεχνητή ανάπτυξη που μπόρεσαν να επιτύχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά την αποχώρησή τους από τον κανόνα του χρυσού το 1971, αλλά θα κατέστρεφε επίσης την τεχνητή κοινωνία που βασίζεται σε αυτόν τον μηχανισμό.
Οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές για την Ουάσιγκτον και η ισχύς της θα εξαφανιζόταν εν μία νυκτί. Ο κόσμος όπως τον ξέρουμε θα άλλαζε άρδην.
(…)Έτσι, η λύση της Ουάσιγκτον είναι απλώς να αυξήσει το όριο της πιστωτικής της κάρτας και να εκτυπώσει χρήματα για να κάνει τις πληρωμές δυνατές. Αυτή είναι η διέξοδος για τους τοξικομανείς, που θα οδηγήσει τελικά στην ολική καταστροφή του δολαρίου ΗΠΑ ούτως ή άλλως σε βάθος χρόνου».
