Επιβεβαιώνει τις «μαύρες» προβλέψεις για τις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία και τις κυρώσεις της Δύσης στην Κίνα ο ΟΗΕ, καθώς στην πρώτη του επίσημη έκθεση αναφέρει ότι έρχεται μια «κόλαση» για πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους, αλλά και κοινωνικές αναταραχές.
Όπως αναφέρουν οι New York Times ο πόλεμος έχει προκαλέσει μια τριπλή κρίση η οποία επηρεάζει τα τρόφιμα, την ενέργεια και τις χρηματοοικονομικές αγορές σε όλο τον κόσμο, προειδοποιεί ο ΟΗΕ στην πρώτη επίσημη έκθεσή του, σχετικά με τις επιπτώσεις της πολεμικής σύγκρουσης.
«Βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι με μια τέλεια καταιγίδα που απειλεί να καταστρέψει τις οικονομίες πολλών αναπτυσσόμενων χωρών», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.
«Αλυσιδωτές επιπτώσεις»
Στην έκθεσή του, ο διεθνής οργανισμός αναφέρει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει «ανησυχητικές αλυσιδωτές επιπτώσεις» σε μια παγκόσμια οικονομία που έχει ήδη πληγεί από την πανδημία της Covid-19 και την κλιματική αλλαγή.
Πόσοι άνθρωποι έχουν επηρεαστεί
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, έως και 1,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε 107 οικονομίες είναι εκτεθειμένοι τουλάχιστον σε μια από τις τρεις κρίσεις. Με την αύξηση των τιμών της ενέργειας έως και κατά 50% για το φυσικό αέριο, την «έκρηξη» του πληθωρισμού και την ανάπτυξη να έχει σταματήσει, πολλές χώρες κινδυνεύουν να αθετήσουν τα χρέη τους, αναφέρει ο ΟΗΕ.
Ο πόλεμος έχει στείλει τις τιμές των εμπορευμάτων σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ – με τις τιμές των τροφίμων να είναι 34% υψηλότερες από πέρυσι τέτοια εποχή, σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, και τις τιμές του αργού πετρελαίου να έχουν αυξηθεί κατά περίπου 60%.
«Οι ευάλωτοι πληθυσμοί στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι σε αυτές τις διακυμάνσεις των τιμών», αναφέρει η έκθεση και προσθέτει ότι «η άνοδος των τιμών των τροφίμων απειλεί με αλυσιδωτές επιπτώσεις κοινωνικής αναταραχής».
Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει ότι η ταχεία δράση, σε συνδυασμό με την πολιτική βούληση και τους υπάρχοντες πόρους, θα μπορούσε να αμβλύνει το πλήγμα – συστήνοντας, μεταξύ άλλων, στις χώρες να μην συσσωρεύουν αποθέματα τροφίμων, να προσφέρουν βοήθεια στους μικροκαλλιεργητές, να διατηρούν σταθερό το κόστος των εμπορευματικών μεταφορών και να αίρουν τους περιορισμούς στις εξαγωγές.