Όλα όσα προβλέπει η νομοθεσία για τη λειτουργία ενός νόμιμου οίκου ανοχής

«Ένας οίκος ανοχής πρέπει να απέχει 200 μέτρα… από παντού. Επίσης, μία ιερόδουλη δεν θα πρέπει να είναι παντρεμένη και να έχει οικογένεια». Αυτά και άλλα… πολλά προβλέπει η νομοθεσία του ελληνικού κράτους για τη λειτουργία ενός νόμιμου οίκου ανοχής.

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πόσα έγγραφα χρειάζονται για να ανοίξει ένας νόμιμος οίκος ανοχής; Και κυρίως, πόσα «ροζ σπίτια» στην περίφημη οδό Φυλής τηρούν τη νομοθεσία; Επίσης, αλήθεια, μέχρι πόσες γυναίκες επιτρέπεται να εργάζονται σ’ ένα «studio» και κάθε πότε οφείλουν να περνούν ιατρικές εξετάσεις; Οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις, αναμφίβολα, θα σας εκπλήξουν.

Η γραφειοκρατία είναι στην κυριολεξία… δυσθεώρητη, καθώς ο αριθμός των απαιτούμενων εγγράφων είναι διψήφιος. Μάλιστα, για να συγκεντρώσει κάποιος τα συγκεκριμένα χαρτιά, θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών. Και φυσικά, τα… αντικίνητρα για τη νομιμότητα δεν τελειώνουν εδώ.

Οι εκδιδόμενες γυναίκες είναι υποχρεωμένες να υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις κάθε 15 ημέρες. Εκτός αυτού όμως, πρέπει να είναι και άγαμες, καθώς αν κάποια από αυτές έχει οικογένεια ή είναι παντρεμένη απαγορεύεται να ασκεί το επάγγελμα της ιερόδουλης. Όσο για το «μεροκάματο», αυτό μπορεί να ξεκινάει ακόμη και από τα 10-15 ευρώ!

Εκατοντάδες οίκοι ανοχής, ελάχιστοι οι νόμιμοι

Αυτή τη στιγμή, στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, τον δήμο Αθηναίων, οι οίκοι ανοχής που λειτουργούν νόμιμα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, ενώ στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής ο συγκεκριμένος αριθμός ανέρχεται μόλις σε 42.

«Οι περιορισμοί που θέτει η νομοθεσία, είναι τόσοι πολλοί, καθιστώντας σχεδόν απαγορευτική την ίδρυση ενός νόμιμου οίκου ανοχής» επισημαίνουν δημοτικές πηγές, μιλώντας στο Sputnik.

Ως αποτέλεσμα, στο κέντρο της Αθήνας λειτουργούν εκατοντάδες παράνομοι οίκοι ανοχής. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αρμόδιων αρχών, ο συγκεκριμένος αριθμός ανέρχεται σε πάνω από 300 και ενδεχομένως, να υπερβαίνει ακόμη και τους 400.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στην περίφημη οδό Φυλής, δεν υπάρχει ούτε ένα νόμιμο «ροζ σπίτι»!

Ωστόσο, ο ακριβής προσδιορισμός του θεωρείται σχεδόν αδύνατος, καθώς η «αγορά» μεταβάλλεται διαρκώς. «Οίκοι ανοχής σφραγίζονται και την επόμενη ημέρα ανοίγουν σε κάποιο άλλο σημείο της Αθήνας. Όσους και να κλείσεις, συνεχώς “φυτρώνουν” καινούριοι» παραδέχονται οι ίδιες πηγές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κατά τόπους έλεγχοι διενεργούνται από την αστυνομία και όχι τον δήμο ή την περιφέρεια, των οποίων ο ρόλος περιορίζεται σε συμβουλευτικός προς την ΕΛ.ΑΣ.

Τοπίο ανομίας

Η πολυμορφία του νομικού πλαισίου και η αδυναμία διαμόρφωσης ενός ολοκληρωμένου, συνεκτικού και έλλογου νομοθετικού καθεστώτος συνεπάγονται τη διαμόρφωση ενός εκτεταμένου τοπίου ανομίας, όπως επισημαίνουν από τον δήμο Αθηναίων. «Δημιουργείται ένα τοπίο άκρως προβληματικό για τη δημόσια υγεία και την ομαλή λειτουργία της ζωής των Αθηναίων» παραδέχονται χαρακτηριστικά.

Μάλιστα, δικηγορικές πηγές, μιλώντας στο Sputnik, διευκρινίζουν ότι ακόμη και οι νόμιμοι οίκοι ανοχής αναγκάζονται να υιοθετήσουν παράνομες πρακτικές, καθώς η γραφειοκρατία καθιστά αδύνατη την επακριβή τήρηση της νομοθεσίας.

Οι προϋποθέσεις για την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος

Όσον αφορά τα εκδιδόμενα με αμοιβή πρόσωπα, οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να κατέχουν τα εξής δικαιολογητικά:

1. Πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος. Το συγκεκριμένο πιστοποιητικό έχει διάρκεια τριών ετών, με δυνατότητα ανανέωσης και χορηγείται σ’ όσους πληρούν τις κάτωθι προϋποθέσεις
— Ηλικία άνω των 18 ετών
— Άγαμη ή χήρα ή διαζευγμένη
— Να μην πάσχει από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή μολυσματικές νόσους
— Να μην έχει διαγνωσθεί με ψυχική νόσο
— Να μην κάνει χρήση ναρκωτικών
— Να μην έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε ανθρωποκτονία από πρόθεση, αποπλάνηση ανηλίκων, διευκόλυνση ακολασίας, μαστροπεία, σωματεμπορία, ληστεία και παραβίαση της νομοθεσίας περί όπλων και ναρκωτικών

2. Βιβλιάριο υγείας. Εκδίδεται από την αρμόδια υγειονομική υπηρεσία της περιφέρειας, όπου δραστηριοποιείται ο ενδιαφερόμενος. Το συγκεκριμένο βιβλιάριο πρέπει να ανανεώνεται κάθε 15 ημέρες.

Σ’ αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί ότι όπως καταγγέλλει το Σωματείο Εκδιδόμενων Προσώπων Ελλάδος (ΣΕΠΕ), η διαδικασία για τη συγκέντρωση και υποβολή όλων των παραπάνω πιστοποιητικών δύναται να διαρκέσει έως και έξι μήνες, καθώς η γραφειοκρατία δημιουργεί πλειάδα προσκομμάτων.

Τα εκδιδόμενα πρόσωπα, επιπλέον, επιτρέπεται να δραστηριοποιούνται μόνο σ’ ένα οίκημα, καθώς απαγορεύεται η δραστηριοποίηση σε δεύτερο οίκημα ή σε άλλες περιοχές. Έχουν επομένως, σαφείς γεωγραφικούς και χωρικούς περιορισμούς κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους.

Η «δαιδαλώδης» γραφειοκρατία για την άδεια λειτουργίας οίκου ανοχής

Όσον αφορά την άδεια εγκατάστασης και χρήσης, στην οποία παρουσιάζονται και τα περισσότερα κωλύματα κατά τη διάρκεια αυτής της μαραθώνιας διαδικασίας, κάτοχοι μπορούν να καταστούν ακόμη και άτομα, τα οποία δεν διαθέτουν άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος.

Η συγκεκριμένη άδεια έχει διάρκεια δύο ετών και παρέχεται από τον δήμαρχο, έπειτα από τη σύμφωνη γνώμης ειδικής πενταμελούς επιτροπής. Ποια είναι όμως, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη λειτουργία ενός νόμιμου οίκου ανοχής:

1. Έγγραφη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του οικήματος, ή αν πρόκειται για πολυκατοικία, έγγραφη συγκατάθεση των συνιδιοκτητών και των ενοίκων. Τα συγκεκριμένα οικήματα δεν πρέπει να δηλώνονται και να χρησιμοποιούνται ως μόνιμη ή προσωρινή κατοικία.

2. Απαγορεύεται η εγκατάσταση εκδιδόμενων με αμοιβή προσώπων, στις παρακάτω περιπτώσεις:
— Διατηρητέα ή παραδοσιακά κτήρια
— Χώροι, οι οποίοι δεν είναι κύριας χρήσεως και δεν πληρούν τους όρους γενικού οικοδομικού κανονισμού
— Κτήρια, τα οποία απέχουν σε ακτίνα λιγότερο των 200 μέτρων από ιερούς ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας, αθλητικά κέντρα, οικοτροφεία, βιβλιοθήκες, ευαγή ιδρύματα, πλατείες, παιδικές χαρές, αλλά και ξενοδοχεία τριών, τεσσάρων και πέντε αστέρων. Παράλληλα, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του κάθε δήμου, να εμπλουτίσει τη συγκεκριμένη λίστα με επιπλέον περιορισμούς.

3. Βεβαίωση της πολεοδομίας ότι το οίκημα είναι μόνιμη κατασκευή και ότι διαθέτει ξεχωριστή είσοδο προς τον χώρο, όπου θα ασκείται η δραστηριότητα.

4. Βεβαίωση της διεύθυνσης Υγιεινής της εκάστοτε Περιφέρειας ότι το οίκημα πληροί τους όρους υγιεινής, σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις.

Η άδεια, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, είναι ατομική και προσδιορίζεται γεωγραφικά, καθώς ο κάτοχος δεν μπορεί να τη μεταφέρει σε άλλο οίκημα, είτε εντός της ίδιας περιφέρειας είτε στο έδαφος κάποιας άλλης. Ταυτόχρονα, απαγορεύεται και η χορήγηση δεύτερης άδειας στην ίδια πολυκατοικία.

Επίσης, αν ο κάτοχος διαθέτει και άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, τότε έχει τη δυνατότητα να συνεργαστεί εντός του ίδιου οικήματος, με ακόμη δύο εκδιδόμενα πρόσωπα. Εφόσον, όμως δεν διαθέτει άδεια, τότε δύναται να συνεργαστεί με έως τρία εκδιδόμενα πρόσωπα. Σε κάθε περίπτωση, η νομοθεσία προβλέπει ότι ο μέγιστος αριθμός των εκδιδόμενων προσώπων δεν πρέπει να υπερβαίνει τους τρεις.

Το φορολογικό καθεστώς στο οποίο υπόκεινται

Όπως συμβαίνει σε κάθε επιχείρηση, η λειτουργία ενός νόμιμου οίκου ανοχής προϋποθέτει τη βεβαίωση έναρξης επιτηδεύματος, η οποία λαμβάνεται από την αρμόδια Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (ΔΟΥ). Το νομικό πρόσωπο αυτής της επιχείρησης, όπως εξηγούν στο Sputnik στελέχη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΕΑ), οφείλει να είναι αποκλειστικά «Ατομικές Επιχειρήσεις».

Οι τελευταίες, όπως και σε κάθε άλλη δραστηριότητα ελεύθερου επαγγελματία, υπάγονται σε συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς, το οποίο εμπεριέχει συντελεστές από 22% έως και 45%, ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος. Επίσης, η φορολόγηση γίνεται από το πρώτο ευρώ, δίχως την ύπαρξη αφορολόγητου ορίου.

Μέχρι πρότινος, για την έναρξη επιτηδεύματος απαιτούταν και η καταβολή παράβολου, ύψους 111,10 ευρώ. Ωστόσο, μετά την αναδιάρθρωση των ασφαλιστικών ταμείων και την ίδρυση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλειας (ΕΦΚΑ), η εν λόγω υποχρέωση έχει παύσει να ισχύει.

Επιπλέον, οι ενδιαφερόμενοι —και μελλοντικοί ιδιοκτήτες οίκου ανοχής- οφείλουν:
— να καταθέσουν αίτημα εγγραφής στα μητρώα των κατά τόπους Επαγγελματικών Επιμελητηρίων
— να ανοίξουν βιβλίο εσόδων και εξόδων
— να διαθέτουν μπλοκ αποδείξεων, δηλαδή αποδείξεις παροχής υπηρεσιών
— να εγγραφούν στον ΕΦΚΑ, στο τμήμα του πρώην Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ)

Απαγορεύεται ο επαγγελματικός ομαδικός εταιρισμός

Οι περιορισμοί της ισχύουσας νομοθεσίας όμως, δεν τελειώνουν εδώ. Συγκεκριμένα, ο νομοθέτης απαγορεύει ρητά την άσκηση επαγγελματικού ομαδικού εταιρισμού, με οποιαδήποτε μορφή, όνομα ή τίτλου.

Εν ολίγοις, δύο Ατομικές Επιχειρήσεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν, χρησιμοποιώντας ως έδρα τον ίδιο οίκο ανοχής, καθώς κάθε επιχείρηση θα πρέπει να διαθέτει άδεια για ξεχωριστό οίκημα.

Στόχο της συγκεκριμένης διάταξης, όπως επισημαίνουν από τον δήμο Αθηναίων, αποτελεί η αποφυγή της προώθησης της σωματεμπορίας και η καταπολέμηση των οργανωμένων κυκλωμάτων του χώρου.

Τι ισχύει για την πρόσληψη προσωπικού

Ο ιδιοκτήτης του οίκου ανοχής, εκτός της δυνατότητας πρόσληψης έως τριών εκδιδόμενων προσώπων, δύναται να απασχολεί και υπηρετικό-βοηθητικό προσωπικό. Ωστόσο, αυτές οι προσλήψεις, όπως ορίζεται από τη νομοθεσία, πρέπει να αφορούν μόνο γυναίκες ηλικίας άνω των 55 ετών και υπό την προϋπόθεση να πληρούν τα εξής:

— Να μην πάσχουν από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή μολυσματικές νόσους
— Να μην έχουν διαγνωσθεί με ψυχική νόσο
— Να μην κάνουν χρήση ναρκωτικών
— Να μην έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα σε ανθρωποκτονία από πρόθεση, αποπλάνηση ανηλίκων, διευκόλυνση ακολασίας, μαστροπεία, σωματεμπορία, ληστεία και παραβίαση της νομοθεσίας περί όπλων και ναρκωτικών
— Να διατηρούν βιβλιάριο υγείας, το οποίο πρέπει να ελέγχεται και να ανανεώνεται ανά έξι μήνες

Ενστάσεις για το γεγονός ότι καθίσταται σχεδόν αδύνατη η νόμιμη λειτουργία

«Είναι τόσες πολλές οι προϋποθέσεις και οι περιορισμοί, ώστε είναι αδύνατο να δίνουμε νόμιμες άδειες λειτουργίας» σπεύδουν να επισημάνουν από τον δήμο της Αθήνας, σχολιάζοντας την πολύπλοκη νομοθεσία και αξιώνοντας την απλοποίηση του καθεστώτος, προκειμένου να καταστεί πιο λειτουργικός ο έλεγχος της αγοράς των οίκων ανοχής.

«Πρόκειται για υποκριτική και εντέλει, ανεφάρμοστη αυστηρότητα του νομικού πλαισίου που ισχύει έως σήμερα, παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες του δήμου για εκσυγχρονισμό και απλοποίηση του καθεστώτος» συμπληρώνουν στο ίδιο πλαίσιο.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως διευκρινίζουν, συνίσταται στους χωρικούς περιορισμούς, δηλαδή στην απόσταση από τα λεγόμενα «ευαίσθητα» σημεία. «Είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί κάποιο σημείο στην Αθήνα, το οποίο να πληροί όλες αυτές της προδιαγραφές» εξηγούν οι δημοτικές αρχές, οι οποίες απορρίπτουν σωρηδόν τις υποβληθείσες αιτήσεις των ενδιαφερομένων.

Τι προτείνει ο δήμος Αθηναίων

Στο πλαίσιο αυτό, οι δημοτικές αρχές της πρωτεύουσας ήδη από το 2012, έχουν υποβάλλει μία ολοκληρωμένη πρόταση για την αναμόρφωση του νομικού καθεστώτος, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με ρεαλιστικό τρόπο.

Μεταξύ άλλων, έχει προταθεί:
— η μείωση της απόστασης από τα «ευαίσθητα» σημεία από τα 200 στα 100 μέτρα
— η μετακύληση της ευθύνης για την παράνομη λειτουργία και στον ιδιοκτήτη του κτηρίου, καθώς μέχρι σήμερα ο τελευταίος είναι άμοιρος ευθυνών
— η διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος και της παροχής νερού, σε περίπτωση λειτουργίας ενός οίκου ανοχής χωρίς άδεια.

Απώτερος στόχος του δήμου είναι η νομιμοποίηση όσων το δυνατόν περισσότερων επιχειρήσεων, ώστε η εποπτεία και η τήρηση της νομιμότητας να δρα υπέρ της διασφάλισης της δημόσιας υγιεινής και του ομαλού τρόπου ζωής των κατοίκων. Όμως, η γραφειοκρατία φαίνεται πως έχει αντίθετη άποψη.

Πέντε υπογραφές, κανένας αρμόδιος

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ισχύουσα νομοθεσία, η οποία χρονολογείται από το 1999(!), με μοναδικές επιπρόσθετες παρεμβάσεις αυτές του 2014, οι οποίες ωστόσο κινούνταν στην ίδια αναχρονιστική λογική, υπογράφεται από πέντε διαφορετικά υπουργεία, γεγονός το οποίο πιστοποιεί τη δαιδαλώδη υφή του καθεστώτος.

Πρόκειται για τα τότε υπουργεία: α) Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, β) Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, γ) Υγείας και Πρόνοια, δ) Δικαιοσύνης και ε) Δημόσιας Τάξης.

Είναι χαρακτηριστικό, ωστόσο, ότι κατά την προσπάθεια επικοινωνίας με τους διάδοχους φορείς των παραπάνω υπουργείων, όλοι συλλήβδην δηλώνουν αναρμόδιοι για το καθεστώς λειτουργίας των οίκων ανοχής, παραπέμποντας το ζήτημα σε κάποια άλλη υπηρεσία.

Τι προτείνουν οι εκδιδόμενες γυναίκες

Από την πλευρά τους, οι καθ’ ύλην αρμόδιες για το συγκεκριμένο θέμα, οι οποίες δεν είναι άλλες από τις εκδιδόμενες γυναίκες, αξιώνουν από την κυβέρνηση μια σειρά αλλαγών στην ισχύουσα νομοθεσία, προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της λειτουργίας του κλάδου.

Συγκεκριμένα, το Σωματείο Εκδιδόμενων Προσώπων Ελλάδας (ΣΕΠΕ) ζητά τα εξής:

— Η άδεια άσκησης του επαγγέλματος να είναι αορίστου χρόνου και να μην περιορίζεται μόνο σε έναν συγκεκριμένο χώρο, αλλά να ισχύει σε ολόκληρη την επικράτεια
— Να μειωθεί το όριο ηλικίας του υπηρετικού προσωπικού στα 40 έτη.
— Να μειωθεί η απόσταση από τα «ευαίσθητα» σημεία στα 100 μέτρα
— Να καταργηθούν όλοι οι χωρικοί περιορισμοί, πλην όσων αφορούν τα σχολεία, τα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς.

Υγειονομική «βόμβα»

Την ίδια ώρα, οι περιφερειακές αρχές, οι οποίες έχουν την ευθύνη για την υγειονομική επίβλεψη των οίκων ανοχής, κάνουν λόγο για δημόσιες υγειονομικές βόμβες, καθώς ο έκνομος χαρακτήρας της πλειοψηφίας των οίκων ανοχής καθιστά απαγορευτικό τον έλεγχο των εκδιδόμενων προσώπων.

Όπως εξηγούν χαρακτηριστικά στο Sputnik, υποχρέωση τήρησης βιβλιαρίου υγείας έχουν μόνο τα πρόσωπα με άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. «Επομένως, είναι αδύνατο να ελέγξουμε την κατάσταση, καθώς δεν γνωρίζουμε το ιστορικό υγείας όσων εργάζονται παράνομα και δεν μπορούμε να διεξάγουμε ελέγχους» σπεύδουν να διευκρινίσουν.

Το έργο της επίβλεψης και των ελέγχων περιορίζεται ως εκ τούτου, μόνο στους νόμιμους οίκους ανοχής, με αποτέλεσμα οι παράνομοι χώροι, οι οποίοι συνιστούν και την πλειονότητα, να αποτελούν «βόμβες» τόσο για την υγεία των πελατών, όσο και για τη δημόσια υγιεινή.

Από το ΚΕΕΛΠΝΟ, παράλληλα, νίπτουν τας χείρας τους, καθώς όπως επισημαίνουν στο Sputnik, δεν έχουν καμία αρμοδιότητα για τη διεξαγωγή τακτικών ελέγχων, εκτός αν υπάρξει υπουργική εντολή για την εκπόνηση έκτακτων προγραμμάτων υγιεινής.

Τιμές για όλα τα… βαλάντια

Όσον αφορά τις τιμές, όπως είναι εύλογο, η κρίση έχει επηρεάσει σημαντικά το επάγγελμα, με αποτέλεσμα ο «τιμοκατάλογος» να έχει προσαρμοστεί προς τα κάτω. «Ξεκινούν από 40-50 ευρώ και μπορούν να φθάσουν έως και 200-300 ευρώ, μπορεί και παραπάνω» επισημαίνουν στο Sputnik δικηγορικές πηγές, οι οποίες έχουν γνώση επί του θέματος.

Μάλιστα, το συγκεκριμένο εύρος αφορά τις λεγόμενες «φυσιολογικές» τιμές, καθώς υπάρχουν και «τιμοκατάλογοι πολυτελείας» με παροχές, η αξία των οποίων αγγίζει ακόμη και τετραψήφιους αριθμούς. Ωστόσο, υπάρχει και ο «φθηνός» τιμοκατάλογος, ο οποίος αφορά πρωτίστως τους παράνομους οίκους ανοχής. Εκεί, οι τιμές είναι αρκετά χαμηλές, καθώς ξεκινούν ακόμη και από 10 ευρώ.

«Το κέρδος σ’ αυτές τις επιχειρήσεις εδράζεται στο γεγονός ότι είναι παράνομες και επομένως, δεν πληρούν καμία από τις αναγκαίες προϋποθέσεις» υπογραμμίζουν οι ίδιες πηγές, οι οποίες προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία και στην προέλευση των εκδιδόμενων προσώπων. «Είναι κυρίως από χώρες των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης, και έχουν πέσει θύμα σωματεμπορίας» επισημαίνουν, καταλήγοντας.

Το νομικό πλαίσιο

Το πλαίσιο λειτουργίας των οίκων ανοχής καθορίζεται κατά κύριο λόγο από τον νόμο 2734/1999, ο οποίος διανθίζεται από τις διατάξεις των νομοθετημάτων του 4238/2014 και του 4249/2014.

Το συγκεκριμένο νομικό καθεστώς, επί της ουσίας, διαχωρίζεται σε δύο σκέλη. Το πρώτο εδράζεται στην άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, το οποίο αφορά τα εκδιδόμενα πρόσωπα, και το δεύτερο στην άδεια εγκατάστασης και χρήσης του οικήματος, το οποίο αφορά τη λειτουργία του οίκου ανοχής.

Πηγή: sputniknews