(Aνανέωση – Αρχικό κείμενο 10/5, 09:10) Μια απίστευτη ιστορία καταπάτησης από ιδιώτες μιας έκτασης-φιλέτο στους Δήμους Ψυχικού και Φιλοθέης, έληξε μετά από… 34 (!) χρόνια δικών και αφού η αντίδικος εταιρεία ΚΕΚΡΩΨ ΑΕ είχε κτίσει και είχε διαθέσει σε πολλούς επώνυμους Έλληνες (μεταξύ των οποίων και φιλοκυβερνητικούς εκδότες) έναντι εξαιρετικά χαμηλού τιμήματος, ουσιαστικά ως δώρο, πολυτελείς βίλες ή οικίες!
Ο αγώνας δόθηκε στην τελευταία φάση του από τον δήμαρχο Δημήτρη Γαλάνη, ο οποίος παρά τα ηχηρά ονόματα των ιδιοκτητών των βιλών δεν δίστασε να επιμείνει στην εφαρμογή του νόμου προς όφελος των δημοτών.
">
Την δικαστική νίκη την «πιστώνεται» ο νομικός Μιχάλης Δημητρακοπουλος, πληρεξούσιος δικηγόρος του Δήμου Ψυχικού – Φιλοθέης που έδωσε σκληρή μάχη σε όλα τα επίπεδα.
Βάσει υπ’ αριθμ. 747/2022 απόφασης του Αρείου Πάγου (Γ’ Πολιτικό Τμήμα), η οποία, δικάζοντας κατ’ ουσίαν την έφεση του Ελληνικού Δημοσίου, δέχθηκε αυτήν και έκρινε αμετάκλητα έπειτα από έναν δικαστικό μαραθώνιο διάρκειας 34 ετών ότι «το ενάγον Ελληνικό Δημόσιο είναι κύριο της επίδικης εδαφικής εκτάσεως, εμβαδού 242,25 στρεμμάτων, που βρίσκεται στον Δήμο Ψυχικού – Φιλοθέης, θέση Τουρκοβούνια, το οποίο είναι εκτός σχεδίου πόλεως».
Επιπλέον διέταξε την απόδοση της ως άνω έκτασης στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η υπόθεση αφορά στην από 15 Δεκεμβρίου 1988 διεκδικητική αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου κατά της εταιρείας ΚΕΚΡΩΨ ΑΕ για έκταση 300 στρεμμάτων (292 κατά νεότερη καταμέτρηση) ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Η ως άνω έκταση βρίσκεται στον Δήμο Παλαιού Ψυχικού, στη θέση «Τουρκοβούνια», εκτός σχεδίου πόλεως.
Στην περιοχή κτίστηκαν πολυτελείς βίλες, ορισμένες από τις οποίες διατέθηκαν σε τιμή διαμερίσματος δύο δωματίων σε «φίλους» και «συνεργάτες» της εταιρείας και οι οποίες βίλες είναι πλέον «στον αέρα» ως αυθαίρετα κτίσματα, αφού η έκταση επί της οποίας οικοδομήθηκαν είναι εκτός σχεδίου πόλεως και συνεπώς είναι άκυρες οι οικοδομικές άδειες!
Θα έχει πραγματικά ενδιαφέρον να μάθουμε ποιοι και σε ποιες τιμές απέκτησαν εκείνο που μέχρι την δημοσίευση της απόφασης από τον
Άρειο Πάγο ήταν «χρυσάφι» που εν τέλει βέβαια αποδείχθηκε «άνθρακας»
