Τα «7» δεδομένα που έχουν εμπεδώσει την εθνική παρακμή: Τίθεται αυτονόητα ακόμα και θέμα… παραμονής στην ΕΕ!

Πριν λίγες ώρες οι Έλληνες πολίτες, όπως και ο λοιποί κάτοικοι του πλανήτη υποδέχθηκαν το 2025 και ευχή όλων είναι φυσικά να επικρατήσει ειρήνη και ευημερία σε όλο τον κόσμο.

Ατυχώς αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, οπότε ας αφήσουμε τις ευχές και ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα, ειδικά στην Ελλάδα.

Σε μια Ελλάδα που έχει εισέλθει σε μια φάση ιστορικής παρακμής που μπορεί να συγκριθεί για τον Ελληνισμό μόνο με τις δεκαετίες πριν την μετατροπή του αρχαίου ελληνικού κόσμου σε ρωμαϊκή επαρχία το 146 π.Χ. και τα χρόνια πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 μ.Χ.

Δυστυχώς, η καθοριστική σε όλα τα επίπεδα (πληθυσμιακό, οικονομικό και γεωπολιτικό), Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, μετά από 102 χρόνια αποδείχθηκε «αξεπέραστη» για τον Ελληνισμό: Χάθηκαν οι ιστορικές κοιτίδες της Ανατολής, μετά από 2.500 χρόνια ισχυρής παρουσίας σε όλη την, εθνικά ελληνική, περιοχή.

Ακολούθησε η εξόντωση του Ελληνορθόδοξου στοιχείου που είχε επιβιώσει επί οθωμανικής αυτοκρατορίας, σε Συρία, Λίβανο και Ιράκ, όχι από τους Τούρκους, αλλά από τον αραβικό ισλαμικό εθνικισμό που υποθάλπονταν από τους Βρετανούς και τους Γάλλους για να διευκολυνθεί η νίκη τους στον Α’ΠΠ και η συρρίκνωση του οθωμανικού κράτους.

Μετά τον Β’ΠΠ, η Ελλάδα αν και βρέθηκε στο στρατόπεδο των νικητών και πλήρωσε με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, πολίτες και στρατιωτικό προσωπικό και καταστροφή των υποδομών της σε ποσοστό 30%, τη νίκη, εν τούτοις ο Ελληνισμός ανταμείφθηκε μόλις με μερικά νησιά, τα Δωδεκάνησα. 

Όχι την Βόρειο Ήπειρο, όχι την Κύπρο που αποτελούσαν αυτονόητες υποσχέσεις και -δικαίως- υπεσχημένα εδάφη. Οι Σύμμαχοι αποδείχθηκαν «Σύμμαχοι» όταν ήρθε η ώρα της μοιρασιάς.

Ο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 και η άγνωστη κατάληξή του, αποτέλεσαν μια θαυμάσια δικαιολογία των Αγγλοαμερικανών για την μη απόδοση των εδαφών με ελληνικό πληθυσμό στον εθνικό κορμό στο Παρίσι το 1947.

Ακολούθησε το πογκρόμ του 1955 που εξόντωσε τον Ελληνισμό της Πόλης, η εισβολή του 1974 στην Κύπρο και η απώλεια του βόρειου τμήματος με την προσφυγοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνοκύπριων και η οικονομική καταστροφή του 2010 με τα Μνημόνια και την απόκτηση του δημοσιονομικού -και άρα ελέγχου σε όλα τα κοινωνικά και εθνικά επίπεδα- της χώρας.

Η τελευταία «εξέγερση» των Ελλήνων το 2015, προδόθηκε εκ των έσω (όπως συμβαίνει πάντα στην Ελλάδα) από αυτούς που υποδύονταν ότι θα αποτίνασσαν τον ξένο ζυγό (Α.Τσίπρας) και ακολούθησε η εκχώρηση της Μακεδονίας (γλώσσας και εθνικού προσδιορισμού), στις σλαβικές και αλβανικές οντότητες των Σκοπίων.

Για όποιον δεν το έχει καταλάβει και υπολογίζει σε ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας, να σημειώσουμε ότι το 2115 λήγει η σύμβαση εκχώρησης των εσόδων από την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας στους ξένους δανειστές και τελειώνουν οριστικά τα Μνημόνια.

Τα έσοδα από την εκμετάλλευση της κρατικής περιουσίας υπολογίζονται σε 3,8% επί του ΑΕΠ, οπότε μην υπολογίζουμε ανάπτυξη μέχρι τότε.

«Όλα αυτά γνωστά και αποδεκτά. Τώρα τι κάνουμε;» θα πει κάποιος.

Υπάρχει μια χώρα που λέγεται «Ελλάδα» με τεράστια, παγκόσμια, εθνική παρουσία.

Το «τι κάνουμε τώρα» είναι το ερώτημα που θα δώσει ταυτόχρονα και την απάντηση αν θα συνεχίσουμε την ιστορική μας πορεία ή θα μετατραπούμε σε Χετταίους, Σκύθες ή Ασσύριους, λαούς που χάθηκαν στο πέρασμα των αιώνων.

Τα δεδομένα αυτή την στιγμή είναι πολύ συγκεκριμένα:

• Δημογραφικά καταρρέουμε, όπως το 146 π.Χ. και το 1453 μ.Χ.. Είναι το Γένος που χάνεται ο σπόρος του ταχύτερα από όλα τα Γένη της χριστιανικής Ευρώπη. Όταν αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει δύο αναρτήσεις του πολιτικά ισχυρότερου ιδιώτη παγκοσμίως, του Έλον Μάσκ, καταλαβαίνουμε την ένταση της κατάρρευσης.
• Οικονομικά, διάγουμε το 15ο έτος της μείωσης του ΑΕΠ σε σχέση με το 2009. Γεγονός αδιανόητο ακόμα και για οικονομία εν καιρώ πολέμου.
• Έχει χαθεί πάνω από 1 τρισ. ευρώ στην 15ετία αυτή. Η Τουρκία που υποτίθεται επλήγη από μία διαρκή οικονομική κρίση, από διπλάσιο ΑΕΠ το 2008, έχει αυτή την στιγμή πενταπλάσιο της Ελλάδας και ο πληθυσμός της μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη!
• Υπάρχει συνεχής εκροή εκτός Ελλάδος ανθρώπινου δυναμικού στις πιο παραγωγικές ηλικίες του (25-34) και ελάχιστοι από αυτούς θα επιστρέψουν. Ακόμα και οι γεννηθέντες στην Ελλάδα νέοι αλβανικής καταγωγής, φεύγουν μόλις λάβουν την ελληνική υπηκοότητα! Αυτό επιτείνει και εμπεδώνει την καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων.
• Η αγοραστική ισχύς του μέσου Έλληνα είναι χαμηλότερη από αυτή του μέσου Βούλγαρου
• Η χώρα εκτός από τους πολιτικούς διαχειριστές, κυβερνάται από μία οικονομική ολιγαρχία που ελέγχει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και λειτουργεί ως εντολοδόχος των ξένων δανειστών. Εχουν ανταμειφθεί όμως, με το 94% (!) των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης που υποτίθεται «πήρε η Ελλάδα», ενώ στην πραγματικότητα το πήρε το 6% της οικονομικής ελίτ της χώρας
• Τα ασφαλιστικά Ταμεία (οι δανειστές εννοούμε) είναι βέβαιο ότι όταν θα καταρρεύσουν εκ νέου θα κλέψουν τα λεφτά των ασφαλισμένων, όπως έγινε στα Μνημόνια: Κανένα Ταμείο δεν μπορεί να συντηρεί επ’άπειρον ένα σώμα συνταξιούχων που σε λίγο θα υπερβεί το σώμα των οικονομικά ενεργών πολιτών.

Κατόπιν αυτών αρχίζουν και τίθενται πιεστικά τα ερωτήματα της ορθότητας της επιλογής εισόδου στην ΕΟΚ (την μετέπειτα ΕΕ).

Όχι γιατί ευθύνονται «οι άλλοι» αλλά γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να προσαρμοστούμε σε αυτό που ήθελε η ΕΕ ίσως γιατί ΔΕΝ ταιριάζει στον ελληνικό εθνικό χαρακτήρα αυτή η προσαρμογή.

Τα παραπάνω τα λέμε, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να τα πούμε, αφού το pronews.gr και όλα τα λοιπά Μέσα του ομίλου (defencenet.gr, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, ygeianews.gr, Πόλεμος & Ιστορία κλπ.) έχουν κάνει ένα συμβόλαιο με τους αναγνώστες, να τους μιλάμε πάντα την γλώσσα της αλήθειας ή εν πάση περιπτώσει αυτό που εμείς εκτιμούμε ως αλήθεια.

Στα πολύ δύσκολα χρόνια που θα έρθουν (και αντίθετα με αυτό που ισχυρίστηκε ο Κ.Μητσοτάκης ότι «Τα δύσκολα πέρασαν»-πολιτικός είναι ότι θέλει λέει, ανέξοδα), έχει σημασία να φανείτε δυνατοί και Έλληνες στην ψυχή, άρα μαχητές.

Ίσως κάποτε οι ιστορικές συνθήκες τροποποιηθούν και έρθει η Εθνική Ανάσταση. Μέχρι τότε, αντίσταση με το μυαλό και την ψυχή και πίστη στον «ελληνικό» Θεό.