Η απόκτηση στέγης στην Ευρώπη έχει γίνει ένα απιαστο όνειρο, με τους μισθούς να παραμένουν στάσιμοι ενώ οι τιμές των ακινήτων αυξάνονται συνεχώς.
Χώρες όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα, αναζητούσαν επειγόντως λύσεις για τη στεγαστική κρίση, προσφέροντας βίζες κατά τη διάρκεια της κρίσης χρέους της Ευρώπης το 2012, για να βοηθήσουν στην ανακούφιση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού.
Το ποσό, το οποίο είναι σχεδόν 20 φορές μεγαλύτερο από τον μέσο ετήσιο μισθό στην Ισπανία, αντιστοιχεί στο κόστος της χρυσής βίζας της χώρας, ένα πρόγραμμα που προσφέρει διαμονή σε πλούσιους αλλοδαπούς που επενδύουν σε ακίνητα εκεί. Μια δεκαετία μετά, το πρόγραμμα έχει προσελκύσει δισεκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις, αλλά έχει επίσης συμβάλει στην εκδήλωση μιας σοβαρής στεγαστικής κρίσης για τους πολίτες.
Αντιμετωπίζοντας αυξημένη πίεση για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, η Ισπανία ανακοίνωσε αυτόν τον μήνα ότι θα καταργήσει τις χρυσές βίζες.
Η Ισπανία έχει εκδώσει 14.576 βίζες που συνδέονται με πλούσιους αγοραστές, οι οποίοι κάνουν επενδύσεις σε ακίνητα αξίας άνω των 500.000 ευρώ.
Οι υψηλές τιμές αποκλείουν οικονομικά ανθρώπους όπως η Δρ. Barba από μια αγορά που έχει ήδη φουσκώσει από την άνοδο της Airbnb και την προσέλκυση επενδυτών από τη Wall Street.
«Η πρόσβαση στη στέγαση θα πρέπει να είναι δικαίωμα και όχι κερδοσκοπική επιχείρηση», δήλωσε ο Πέδρο Σάντσεθ, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, κατά τη διάρκεια ομιλίας του αυτόν τον μήνα, ανακοινώνοντας το τέλος του προγράμματος χρυσής βίζας.
«Οι μεγάλες πόλεις βιώνουν πολύ πιεσμένες αγορές και είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί αξιοπρεπής στέγαση για εκείνους που ήδη ζουν, εργάζονται και πληρώνουν τους φόρους τους», πρόσθεσε.
Οι βίζες διευκολύνουν τα άτομα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης να αγοράσουν το δικαίωμα προσωρινής διαμονής, μερικές φορές χωρίς να απαιτείται η παρουσία τους.