Αλλαγή δεδομένων από Ρωσία: Κολοσσιαίος αγωγός πετρελαίου θα μεταφέρει το ιρανικό & το ιρακινό πετρέλαιο στην Μεσόγειο!

Ενα τεράστιο έργο υποδομής και αξιοποίησης ενεργειακών αποθεμάτων στην Μέση Ανατολή, ρωσικής έμπνευσης τίθεται σε εφαρμογή και θα αλλάξει το γεωοικονομικό τοπίο της περιοχής: Η Ρωσία σε συνεργασία με το Ιράν, θα στέλνει το ιρακινό πετρέλαιο που θα εξορύσσεται στο Kirkuk προς την Μεσόγειο, αλλά και ιρανικό πετρέλαιο που θα συνδέεται με αγωγό, μέσω μιας περιοχής μακριά από την επιρροή της ιρακινής Κουρδικής Περιφερειακής κυβέρνησης που ελέγχεται από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.

Το πετρέλαιο μέσω μεγάλου πετρελαιαγωγού θα μεταφέρεται στο λιμάνι του Baniyas της Συρίας, υπό την επίβλεψη Ιράν και Ρωσίας.

Ο αγωγός πετρελαίου της Συρίας-Ιράκ που θα συνδέει το ιρακινό δίκτυο πετρελαίων με το λιμάνι του Baniyas σχεδιάστηκε από τη βρετανική εταιρία πετρελαίου BP μετά τον Β’ΠΠ και έχει σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί αλλά δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πολύ καιρό, λόγω του πολέμου Ιράν-Ιράκ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στη συνέχεια, το 1997, όταν οι σχέσεις μεταξύ Συρίας και Ιράκ ανέκαμψαν, ξεκίνησε και πάλι το σχέδιο αυτό.

Ωστόσο, μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003, ο αγωγός είχε σταματήσει εντελώς. Τώρα η όλη υποδομή χρειάζεται μια καλή συντήρηση λόγω του αντίκτυπου των πολέμων στη Συρία και το Ιράκ για να επαναλειτουργήσει.

Ο εκσυγχρονισμός του αγωγού εκτιμάται ότι θα κοστίσει περίπου 8 δισεκατομμύρια δολάρια και θα χρηματοδοτηθεί από την Ρωσία και το Ιράν.

Την ίδια στιγμή στρατηγική συμφωνία υπέγραψε η ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία «Rosneft» με την κυβέρνηση του Λιβάνου για την αποθήκευση του λιβανικού πετρελαίου για τα επόμενα 20 χρόνια και τη λειτουργία πετρελαϊκών εγκαταστάσεων στην περιοχή της Τρίπολης.

Η συμφωνία επιτρέπει στη Μόσχα να εξάγει ιρακινό πετρέλαιο στο συριακό λιμάνι του Baniyas, 100 χιλιόμετρα από την Τρίπολη (Λίβανος).

Με τον αγωγό αυτό, το Ιράν θα μπορεί να εξάγει το πετρέλαιό του απ’ευθείας στην Μεσόγειο, ενώ και το ιρακινό πετρέλαιο «απελευθερώνεται» από τα δεσμά της θαλάσσιας μεταφοράς. Πρόκειται για έργο τεράστιας γεωοικονομικής συμφωνίας το οποίο δίνει και μια εξήγηση γιατί η Ρωσία πολέμησε και πολεμά τόσο σκληρά στην Συρία , προκειμένου να μην επιτρέψει την πτώση της σε ισλαμικές οργανώσεις.