Ενέργεια
Το μακρινό πλέον 2007 η Σέριφος είχε αποτελέσει θέμα στα ΜΜΕ καθώς κάποιοι είχαν κάνει αίτηση για την εγκατάσταση εκί ενός γιγαντιαίου αιολικού «πάρκου».
Πιο συγκεκριμένα Όμιλος Μυτιληναίου σχεδίαζε την εγκατάσταση στο νησί ενός γιγάντιου αιολικού πάρκου, το οποίο όμως θα αλλοίωνε σε τέτοιο βαθμό το τοπίο ώστε τίποτα δε θύμιζε το όμορφο Κυκλαδονήσι.
Τα σχέδια του επιχειρηματικού ομίλου κυκλοφορούσαν ως φήμη στο νησί ήδη από το 2006, ωστόσο οι κάτοικοι έμαθαν στις 22 Μαρτίου του 2007 , και σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Εστία» τις αιτήσεις της εταιρείας για χορήγηση άδειας εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε έξι σημεία του νησιού.
Σύμφωνα με το επιχειρηματικό σχέδιο, στα βουνά της Σερίφου θα τοποθετούνταν συνολικά 87 συνολικά ανεμογεννήτριες, με ισχύ 3 ΜW έκαστη, ύψος πύργου 100 μέτρα και μήκος έλικα 90 μέτρα!
Η αιτούμενη άδεια αφορούσε παραγωγή 261 MW.
Το δημοτικό συμβούλιο Σερίφου, με ομόφωνο ψήφισμά του χαρακτήρισε «εφιαλτικό σενάριο» την εγκατάσταση του αιολικού πάρκου, υπογεγραμμένη από περισσότερους από 900 κατοίκους, καθώς και πολλές ατομικές αιτήσεις εναντίωσης.
Παράλληλα, όπως ανέφερε τότε στην «Κ» η δήμαρχος του νησιού κ. Αγγελική Συνοδινού, έχει σταλεί εξώδικο στη ΡΑΕ με το αίτημα να μην προχωρήσει σε αδειοδότηση πριν τουλάχιστον υπογραφεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
«Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πώς μπορεί να επιτραπεί η εγκατάσταση τόσων ογκωδών ανεμογεννητριών, όταν το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος δομήσεως στο νησί μας είναι τα 7,5 μέτρα», έλεγε τότε η κ. Συνοδινού.
Πράγματι, οι ανεμογεννήτριες που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν, εάν το ε΄ργο προχωρούσε σε υλοποίηση, θα ήταν 20 φορές περίπου πιο ψηλές από το ψηλότερο κτίριο του νησιού και θα έφθαναν περίπου στο 1/3 του ψηλότερου βουνού…
Η Σέριφος όμως είχε χαρακτηριστεί ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους νησί και το φυσικό της περιβάλλον προστατεύεται με πολύ αυστηρούς όρους δόμησης. Μεγάλο της τμήμα ταυτόχρονα ανήκει στο δίκτυο Νatura 2000.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό το… «πάρκο» θα εκτεινόταν σε μια περιοχή ίση με το 1/3 της Σερίφου, καθώς οι ανεμογεννήτριες αυτού του τύπου τοποθετούνται σε κορυφογραμμές με απόσταση 500 μ. η μία από την άλλη, απαιτώντας δηλαδή συνολικό μήκος κορυφογραμμής τα 45 χιλιόμετρα.
Τελικά τα σχέδια δεν προχώρησαν και η Σέριφος σώθηκε από τη λαίλαπα των ανεμογεννητριών.
