Καθώς μετά την σύνταξη της κυβέρνησης Κ.Μητσοτάκη η χώρα μας αποτελεί πλέον μέλος του ρωσικού καταλόγου των “εχθρικών χωρών” πλέον έφτασε και η “λυπητερή” της ρωσικής Gazprom σε εφαρμογή του διατάγματος Β.Πούτιν για πληρωμή του φυσικού αερίου σε ρούβλια.
Η επόμενη πληρωμή από την ΔΕΠΑ προς τη ρωσική Gazprom είναι προγραμματισμένη για το τελευταίο δεκαήμερο του Απριλίου και η αγορά τρέμει τι μπορεί να γίνει αν δεν γίνει αποπληρωμή σε ρούβλια.
Φυσικά, το όλο ζήτημα είναι εξαιρετικά σύνθετο και περίπλοκο καθώς όπως υπογραμμίζει η ελληνική πλευρά, η αποπληρωμή της ρωσικής εταιρείας σε ευρώ αποτελεί ρητή πρόβλεψη της διμερούς μακροχρόνιας σύμβασης προμήθειας και άρα δεν μπορεί να τροποποιηθεί χωρίς τη συμφωνία και των δύο μερών.
Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται άρα μια μονομερής τροποποίηση της σύμβασης ανοίγει ενδεχομένως έναν χρονοβόρο και επίπονο κύκλο διεκδικήσεων, που εκ των πραγμάτων οδηγεί τις δύο πλευρές στη λύση της διεθνούς διαιτησίας.
Τι θα γίνει αν κοπεί το φυσικό αέριο στην αγορά μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η διαιτησία δεν μας απαντούν όμως.
Σε κάθε περίπτωση έχει καταστεί σαφές από κυβερνητικούς παράγοντες ότι η Ελλάδα, όπως και όλες οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. εκκινεί τις διαδικασίες για την μεσομακροπρόθεσμη πλήρη απεξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, στόχος που περνά μέσα από την αύξηση των εισαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG, την ενίσχυση των ΑΠΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας και την αξιοποίηση άλλων εναλλακτικών καυσίμων όπως τα βιοαέρια και το υδρογόνο (αλλά όλα αυτά τα προγράμματα θέλουν χρόνο και με τον πληθωρισμό να τρέχει στο 8% μια διακοπή του ρωσικού αερίου θα αποτελέσει μια βόμβα στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας).
Πόσο εύκολη είναι μια τέτοια διαδικασία; Με δεδομένη την εξάρτηση του εγχώριου ενεργειακού συστήματος από το ρωσικό αέριο, το εγχείρημα παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την περασμένη χρονιά έγιναν σημαντικά βήματα για τη διαφοροποίηση του μείγματος των εισαγωγών φυσικού αερίου καθώς το 51,36% των συνολικών εισαγωγών ήταν υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG, με την εκφόρτωση 49 φορτίων από οκτώ χώρες, εκ των οποίων το 48% προερχόταν από τις ΗΠΑ, ακολουθούμενες από το Κατάρ, την Αλγερία και τη Νιγηρία.
Σε ό,τι αφορά το ρωσικό αέριο, οι εισαγωγές από το σταθμό του Σιδηρόκαστρου έφτασαν το 38,97% της συνολικής ζήτησης αερίου στην Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat για το 2020, η χώρα μας εμφάνιζε υψηλή εξάρτηση από τις εισαγωγές ρωσικής ενέργειας (τόσο φυσικού αερίου όσο και πετρελαίου).
Συγκεκριμένα οι εισαγωγές από τη Ρωσία αντιστοιχούσαν στο 46,5% της διαθέσιμης ενέργειας το 2020 έναντι 24,4% στην ΕΕ.
Πιο αναλυτικά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η Ρωσία είναι ο κορυφαίος προμηθευτής της ΕΕ για φυσικό αέριο, πετρέλαιο και άνθρακα, που αποτελούν τα κύρια ενεργειακά προϊόντα του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ.