Equinor: Κίνδυνος χρηματιστηριακού κραχ στην αγορά ενέργειας – Μας πάνε στην άβυσσο

Στην άβυσσο μας οδηγούν οι κυρώσεις της Δύσης καθώς μετά το καμπανάκι κινδύνου για την φτώχεια που απειλεί τους εργαζόμενους τώρα οι οικονομικοί αναλυτές αποκαλύπτουν ότι απαιτούνται κεφάλαια 1,5 τρισ. δολαρίων για να μείνει “ζωντανή” η αγορά ενέργειας!

Οι δυτικές κυβερνήσεις αποφάσισαν να θυσιάσουν τους πολίτες τους για να μπορεί ο Β.Ζελένσκι να “παίζει” πόλεμο και αυτό είναι μόνο η αρχή. Οι ηγέτες που έλαβαν την ψήφο για το συμφέρον των κοινωνιών τους έχουν ξεκινήσει να μιλούν για το “τέλος της ευημερίας” και για φτωχοποίηση και μάλιστα ζητούν να μην μιλά κανείς. 

Τα όσα όμως έρχονται στο φως της δημοσιότητας (γιατί οι λογαριασμοί ρεύματος και η άνοδος συνεχώς των τιμών στα προϊόντα ήδη γονατίζουν τα νοικοκυριά) δείχνουν ότι η ακρίβεια είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Οι ευρωπαϊκές συναλλαγές ενέργειας κινδυνεύουν να ανασταλούν, εκτός και αν οι κυβερνήσεις αυξήσουν τη ρευστότητα που παρέχουν ώστε να καλυφθούν margin calls (απαιτήσεις περιθωρίου) ύψους τουλάχιστον 1,5 τρισ. δολαρίων, σύμφωνα με τη νορβηγική ενεργειακή εταιρεία Equinor ASA. 

Κι αυτό γιατί η μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση των τελευταίων δεκαετιών απορροφά κεφάλαια για εγγυήσεις των συναλλαγών εν μέσω της έντονης μεταβλητότητας των τιμών, με τις κυβερνήσεις της ΕΕ να προχωρούν σε πακέτα δισεκατομμυρίων ευρώ για να αποτρέψουν τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας να καταρρεύσουν υπό το βάρος του συνεχώς αυξανόμενους κόστους, όπως μεταδίδει το Bloomberg.

Οι Βρυξέλλες επεξεργάζονται μέτρα για την προστασία των πολιτών αλλά και των επιχειρήσεων από την άνοδο των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου, με τις τελευταίες να είναι σχεδόν πέντε φορές υψηλότερες σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Οι υπουργοί της ΕΕ θα συζητήσουν την Παρασκευή μια σειρά από επιλογές, όπως τη θέσπιση ανώτατου ορίου τιμής στο εισαγόμενο φυσικό αέριο, ανώτατο όριο τιμής για το φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ή προσωρινή αφαίρεση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου από το τρέχον σύστημα της ΕΕ για τον καθορισμό των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι υπέρμαχοι του πλαφόν στις τιμές υποστηρίζουν ότι θα αποτρέψει ορισμένες συναλλαγές παραγώγων ώστε να αποφευχθεί η ενεργοποίηση των margin calls (ήτοι των κεφαλαίου για την κάλυψη πληρωμών που συνδέονται συνδέονται με την αντιστάθμιση κινδύνου)

Παρότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί, ο Haugane δήλωσε ότι στην Ευρώπη, εξαιρουμένης της Βρετανίας, το σύνολο των margin calls πιθανώς ξεπερνά τα 1,5 τρισ. ευρώ, συμπιέζοντας τη ρευστότητα της αγοράς.

Το στέλεχος της Equinor πρόσθεσε ότι ένα τέτοιο ανώτερο όριο δεν θα βοηθήσει να αυξηθεί η αποθήκευση ενέργειας, αντίθετα θα μπορούσε να διατηρήσει τη ζήτηση σε υψηλά επίπεδα, ανάλογα με τον τρόπο κατανομής του ανώτατου ορίου.

Μόνη εφικτή “απάντηση” στην ενεργειακή κρίση η ευρεία μείωση της ζήτησης

Παράλληλα, το στέλεχος της Equinor ότι η πρόταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επιβολή πλαφόν στην τιμή του εισαγόμενου φυσικού αερίου και του φυσικού αερίου που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, δεν θα λύσει το υποκείμενο ενεργειακό πρόβλημα της ηπείρου.

Πρόσθεσε ότι εάν η Ρωσία διακόψει εντελώς την παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη η μόνη εφικτή “απάντηση” στην ενεργειακή κρίση που πλήττει την ήπειρο θα είναι η ευρείας κλίμακας μείωση της ζήτησης, σύμφωνα με το Reuters.

“Σε περίπτωση που οι ροές από τη Ρωσία διακοπούν εντελώς, η μείωση της ζήτησης θα πρέπει να είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν που έχουν μέχρι τώρα βιώσει, και κανένα πλαφόν στις τιμές ή οτιδήποτε αντίστοιχο δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα”, τόνισε ο Haugane, σε συνέντευξή του στο περιθώριο του διεθνούς συνεδρίου Gastech στο Μιλάνο.

Η μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας “αποτελεί πολύ δύσκολη πολιτική δουλειά γι’ αυτούς που μπορούν να κάνουν κάτι… αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση βραχυπρόθεσμα”, πρόσθεσε το στέλεχος της Equinor.

Μεσοπρόθεσμα, τόνισε, η Ευρώπη θα χρειαστεί να ενισχύσει τον τομέα του υγροποιημένου φυσικού αερίου και τη δυνατότητα επαναεριοποίησης αλλά και να εντείνει τον ρυθμό ανάπτυξης έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπου κωλυσιέργησε στο παρελθόν.