Η ΕΕ πλήρωσε για ενέργεια το 2022 ένα τρισ. δολάρια! – Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες καταρρέουν

Περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια έχει ξοδέψει η Ευρώπη για να προμηθευτεί πιο ακριβή ενέργεια φέτος.

Ωστόσο, αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ζημιάς που υπέστησαν οι Ευρωπαίοι. Και ακόμη και το τέλος της περιόδου θέρμανσης την 1η Απριλίου δεν θα σημάνει το τέλος των ενεργειακών προβλημάτων. Τι περιμένει τον ευρωπαϊκό ενεργειακό τομέα το 2023;

Η ζημιά στην Ευρώπη από την απότομη άνοδο των τιμών της ενέργειας είναι περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, υπολόγισε το Bloomberg με βάση τα στοιχεία της αγοράς. Αυτό είναι το συνολικό κόστος της πιο ακριβής ενέργειας για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις.

Ένα άλλο αρνητικό νέο για την ΕΕ είναι ότι η χειρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών μόλις αρχίζει. Με τον χειμώνα τα προβλήματα δεν θα φύγουν.

Οι Ευρωπαίοι δεν περιμένουν μια ανάπαυλα στις υψηλές τιμές.

«Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η κρίση δεν θα τελειώσει την 1η Απριλίου, όταν τελειώνει η περίοδος θέρμανσης», λέει ο Igor Yushkov, Ρώσος οικονομικός αναλυτής με ισχυρή διασύνδεση με το Κρεμλίνο.

Το πώς θα περάσει η ίδια η περίοδος θέρμανσης εξαρτάται μόνο από τον καιρό, αν θα φυσήξει ή όχι και ποια θα είναι η θερμοκρασία.

Η αρχή της σεζόν αποδείχθηκε ζεστή, αλλά στη συνέχεια κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι θα γίνει με τον καιρό. Πλάνη όμως είναι και το ότι θα τελειώσει ο χειμώνας και οι Ευρωπαίοι θα αναπνεύσουν.

Τι περιμένει τους Ευρωπαίους το 2023;

«Με ποια αποθέματα φυσικού αερίου θα βγουν οι Ευρωπαίοι από την περίοδο θέρμανσης, είναι δύσκολο να πούμε, εξαρτάται από τον καιρό.

Αλλά θα υποθέσω ότι στην υπόγεια αποθήκευση το επίπεδο των υπολειμμάτων αερίου θα είναι γύρω στο 30%.

Αυτό θα οδηγήσει στο γεγονός ότι την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να εφοδιάζονται εντατικά με φυσικό αέριο για τον επόμενο χειμώνα», λέει ο Yushkov.

Σύμφωνα με τις προσδοκίες του, σε αντίθεση με το 2022, ο αριθμός των προμηθευτών τη νέα χρονιά θα είναι περιορισμένος.

Σχεδόν ολόκληρο το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, η Gazprom ήταν σε θέση να προμηθεύσει όλους τους συμβατικούς όγκους.

Η ιστορία του παροπλισμού των στροβίλων στο Nord Stream 1 ξεκίνησε μόλις στις αρχές του καλοκαιριού και ο όγκος της άντλησης μειώθηκε σταδιακά προς το τέλος του καλοκαιριού, μέχρι που σταμάτησε εντελώς και στη συνέχεια οι σωλήνες ανατινάχτηκαν από επιχείρηση δολιοφθοράς μάλλον με ευθύνη των Αγγλοσαξόνων δηλαδή των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Η διαμετακόμιση μέσω Ουκρανίας ολοκληρώθηκε επίσης μέχρι τον Μάιο, μετά τον οποίο, με ουκρανική πρωτοβουλία, μειώθηκε από 109 εκατομμύρια ημερησίως στα 42 εκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου που είναι σήμερα.

«Ωστόσο, το 2023, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να αντλούν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου σε εγκαταστάσεις UGS με περιορισμένες εισαγωγές.

Ως εκ τούτου, οι τιμές του φυσικού αερίου θα παραμείνουν σχετικά υψηλές καθ’ όλη τη διάρκεια του 2023. Από αυτή την άποψη, μπορεί να επαναληφθεί ότι συμβαίνει στο τρέχον έτος», λέει ο Yushkov.

Αυτή είναι μια νέα πραγματικότητα για την ευρωπαϊκή ενέργεια. Γιατί πριν η κατάσταση ήταν εντελώς διαφορετική:

Μόλις τελείωσε η περίοδος θέρμανσης, οι τιμές έπεσαν αμέσως.

Οι Ευρωπαίοι αντλούσαν φυσικό αέριο την άνοιξη και το καλοκαίρι, μεταξύ άλλων, επειδή οι τιμές ήταν χαμηλότερες από το χειμώνα και ήταν οικονομικά κερδοφόρο,

Το καλοκαίρι αντλούνταν σε χαμηλή τιμή, το χειμώνα αντλούνταν και πωλούνταν στους καταναλωτές σε υψηλότερη τιμή. Αυτό γίνεται κυρίως από εμπορικές ιδιωτικές εταιρείες.

«Ωστόσο, ήδη αυτόν τον χειμώνα και μετά από αυτόν, θα παρατηρήσουμε μια ενδιαφέρουσα εικόνα. Φέτος, οι Ευρωπαίοι άντλησαν αέριο στις εγκαταστάσεις της UGS πανικόβλητοι όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο μέχρι τον Νοέμβριο. Το αγόρασαν μάλιστα για 2.500 ή και 3.000 δολάρια τα χίλια κυβικά μέτρα. Ενώ τώρα οι τιμές έχουν πέσει στα 1500 ή και λιγότερο.

 Σε τι οδηγεί αυτό; Επιπλέον, οι εταιρείες παίρνουν πλέον το φυσικό αέριό τους από υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης και το πωλούν όχι προς 2.500, όπως αγόρασαν, αλλά προς 1.500 στην καλύτερη περίπτωση, ή και φθηνότερα. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες διορθώνουν τις ζημίες», λέει ο Igor Yushkov.

Ο ασύμφορος χειμώνας θα οδηγήσει στο γεγονός ότι το 2023 οι ιδιωτικές ευρωπαϊκές εταιρείες θα σκεφτούν σοβαρά αν τους αξίζει να αποθηκεύουν τόσο πολύ φυσικό αέριο στις εγκαταστάσεις UGS σε υψηλές τιμές, ώστε στη συνέχεια να υποστούν απώλειες κατά τη διάρκεια της περιόδου θέρμανσης;

«Ως εκ τούτου, το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος και υπό ποιες συνθήκες θα αντλήσει αέριο στις υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης το νέο έτος», είπε ο Γιουσκόφ.

Οι ευρωπαϊκές αρχές θα πρέπει να κάνουν κάτι για αυτό. «Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να συνεχίσουν να επιδοτούν τις εταιρείες φυσικού αερίου, και ακόμη περισσότερο για να ενθαρρύνουν τις εταιρείες τους να αγοράζουν ακόμα φυσικό αέριο για το χειμώνα», πιστεύει ο ειδικός του Εθνικού Ταμείου Ενεργειακής Ασφάλειας.

Πιθανότατα, η ΕΕ θα αναγκαστεί να συνεχίσει τις τεράστιες επιδοτήσεις για τη στήριξη των ενεργειακών και βιομηχανικών επιχειρήσεων, που ήταν φέτος.

Οι κυβερνήσεις έχουν παράσχει περισσότερα από 700 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια σε επιχειρήσεις και καταναλωτές φέτος, για να μετριάσουν το σοκ τιμών, σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης Bruegel που εδρεύει στις Βρυξέλλες.

Αυτό δεν καλύπτει όλες τις ζημιές από ακριβούς ενεργειακούς πόρους ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Και το αποτέλεσμα της έγχυσης είναι τελικά εκεί, αλλά μερικό.

Αυτό δεν ήταν ακόμα αρκετό για να σταματήσει τον πληθωρισμό, επομένως η ΕΚΤ πρέπει να αυξήσει ακόμη περισσότερο το επιτόκιο. Και αυτό, με τη σειρά του, κάνει τα δάνεια πιο ακριβά και οδηγεί την ευρωπαϊκή οικονομία σε ύφεση.

Κάποια στιγμή θα υπάρξει αδιέξοδο. «Τίποτα θετικό για τους Ευρωπαίους δεν συμβαίνει ακόμα. Οι τιμές παραμένουν υψηλές, οι ελλείψεις ενέργειας επιμένουν, ο πληθωρισμός αυξάνεται, τα ποσοστά αυξάνονται και όλα αυτά οδηγούν την οικονομία της περιοχής σε ύφεση», συμφωνεί ο συνομιλητής.

Η έλλειψη αερίου δεν θα εξαφανιστεί, θα συνεχιστεί μέχρι το 2023. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι το χειμώνα του 2023-2024, είναι απαραίτητο να φθάσει το επίπεδο πληρότητας των υπόγειων αποθηκευτικών εγκαταστάσεων στο 90-100%.

Επιπλέον, το 2023, η έλλειψη φυσικού αερίου μπορεί να επιδεινωθεί. Πρώτον, η Κίνα θα τερματίσει τα lockdown της και θα αρχίσει να αναπτύσσεται με τον ίδιο ρυθμό, αυξάνοντας τη ζήτηση για φυσικό αέριο.

Στη συνέχεια, το Πεκίνο θα αναλάβει μέρος του LNG, το οποίο φέτος ανακατευθύνθηκε στις ευρωπαϊκές αγορές ως περιττό στην Ασία.

Δεύτερον, υπάρχει αντικειμενικός κίνδυνος πλήρους διακοπής της ουκρανικής διέλευσης. Τώρα, βέβαια, δεν πρόκειται πλέον για τόσο σημαντικό όγκο, αλλά σε συνθήκες έλλειψης θα το προσέξουν οι Ευρωπαίοι.

Τέλος, το τρίτο σημείο είναι ότι το 2023 δεν θα υπάρχουν νέοι όγκοι LNG στην αγορά που θα μπορούσαν να χαλαρώσουν την κατάσταση στην ΕΕ.

Νέοι όγκοι LNG ενδέχεται να εμφανιστούν όχι νωρίτερα από το 2026, όταν θα τεθούν σε λειτουργία νέες δυναμικότητες στις ΗΠΑ και το Κατάρ.

Και ο Γιούσεκοφ δεν είναι σίγουρος ότι αυτοί οι όγκοι θα καλύψουν την πτώση των όγκων του ρωσικού φυσικού αερίου αγωγών και η ζήτηση μπορεί ακόμα να υπερβαίνει την προσφορά.

«Η Ευρώπη δημιούργησε αυτά τα προβλήματα για τον εαυτό της, επειδή το 2023 6,6 εκατομμύρια τόνοι LNG από το Arctic LNG 2 θα μπορούσαν να εισέλθουν στην αγορά, ή ακόμα και περισσότερο από τη σχεδιαστική ικανότητα.

Στη συνέχεια, το 2024 άλλοι 6,6 εκατομμύρια τόνοι, το 2025 άλλοι 6,6 εκατομμύρια τόνοι. Η Ευρώπη θα μπορούσε να πάρει όλους αυτούς τους τόνους».

Οι δυτικές κυρώσεις επιβράδυναν το έργο. Τώρα οι Ευρωπαίοι αγοράζουν σχεδόν όλο το ρωσικό LNG.

Ακόμη και σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, η ΕΕ το 2023 θα μπορούσε να αντιμετωπίσει έλλειψη 27 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου.

Αυτό θα συμβεί εάν οι ρωσικές προμήθειες πέσουν στο μηδέν και οι κινεζικές εισαγωγές LNG επιστρέψουν στα επίπεδα του 2021.

Το 2023, η τάση προς μείωση της κατανάλωσης φυσικού αερίου στην ΕΕ και η διαδικασία αποβιομηχάνισης της ευρωπαϊκής οικονομίας θα συνεχιστεί.

«Το πόσο έντονα θα εξελιχθεί αυτή η διαδικασία είναι ένα δύσκολο ερώτημα. Για παράδειγμα, σε ορισμένες περιόδους του 2022, η πτώση της κατανάλωσης φυσικού αερίου στον βιομηχανικό τομέα έφτασε το 30% και κατά μέσο όρο, η βιομηχανία θα καταναλώνει 15% λιγότερο φυσικό αέριο από ό,τι το 2021 κατά μέσο όρο», υποστηρίζει ο ειδικός.

 Το μόνο πλεονέκτημα για τους αγοραστές σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι εάν η βιομηχανία χαμηλώσει την παραγωγή της ακόμη πιο ενεργά το 2023, αυτό θα διατηρήσει τις τιμές του φυσικού αερίου σε χαμηλά επίπεδα.