Κοντά στην στάση πληρωμών οι ΗΠΑ: «Δεν θα γίνει» λέει ο Τ.Μπάιντεν χωρίς να υπάρχει συμφωνία

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν εμφανίστηκε βέβαιος σήμερα ότι «δεν θα υπάρξει στάση πληρωμών», ενώ συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών και ο χρόνος πιέζει για την εξεύρεση λύσης στο θέμα της αύξησης του ορίου του χρέους.

 «Δεν θα υπάρξει αθέτηση πληρωμών» διαβεβαίωσε ο Μπάιντεν, διευκρινίζοντας ότι είχε πολλές «παραγωγικές» συζητήσεις με τον Ρεπουμπλικάνο Κέβιν Μακάρθι, τον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Οι διαπραγματευτές των δύο πλευρών συνεχίζουν τις συνομιλίες τους, πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον Μπάιντεν, οι διαπραγματεύσεις αφορούν τον προϋπολογισμό και όχι τη στάση πληρωμών. Όπως είπε, ο ίδιος δεν θα συμφωνήσει σε περικοπές του προϋπολογισμού για την αστυνομία, τους εκπαιδευτικούς, τους πράκτορες της συνοριοφυλακής ή για την αύξηση του χρόνου αναμονής για την καταβολή κοινωνικών επιδομάτων.

Από την πλευρά του ο Γκάρετ Γκρέιβς, ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων διαπραγματευτών, παραδέχτηκε ότι έχει γίνει «μικρή πρόοδος», όμως προειδοποίησε πως ακόμη «απομένει πολλή δουλειά». Σχολίασε επίσης ότι θα είναι «δύσκολο» να επιτευχθεί σήμερα μια συμφωνία για την αύξηση του ορίου του χρέους.

Νωρίτερα, ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής Κέβιν Χερν είπε στο πρακτορείο Reuters ότι είναι πιθανή μια συμφωνία μέχρι αύριο το απόγευμα.

Ο στρατηγός Μαρκ Μίλι, ο επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε πριν από τις δηλώσεις του προέδρου Μπάιντεν, είπε ότι μια αθέτηση πληρωμών θα επέφερε σοβαρό πλήγμα στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, θα επηρέαζε αρνητικά τη στρατιωτική ετοιμότητα και το ηθικό των στρατιωτών. «Πιστεύω ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως θα είχε μια πολύ σημαντική, αρνητική επίπτωση για την ετοιμότητα, το ηθικό και τις δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτείων εάν κηρύτταμε στάση πληρωμών και δεν επιτυγχάναμε την αύξηση του ορίου του χρέους», τόνισε.

Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι αυτή η στάση πληρωμών θα ήταν καταστροφική, θα κλόνιζε τις αγορές παγκοσμίως, θα ωθούσε το κόστος δανεισμού προς τα επάνω και θα προκαλούσε βαθιά ύφεση με πολύ υψηλή ανεργία στις ΗΠΑ.