Μ.Ρούμπιν: «Να ανατινάξουν οι ΗΠΑ τον Turk Stream όπως ακριβώς έκαναν με τους αγωγούς Nord Stream 1 και 2»!

Ένα από τα πιο γνωστά «γεράκια» τον Δημοκρατικών, ο Μάικλ Ρούμπιν, παραδέχεται με άρθρο του στο Νational Interest ότι την ανατίναξη του Nord Stream πραγματοποίησαν οι Αμερικανοί  με εντολή του προέδρου Τζο Μπάιντεν και απαιτεί οι ΗΠΑ να χτυπήσουν και τον τουρκικό αγωγό Turk Stream που μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο, προκειμένου να εγγυηθεί την διατλαντική ενεργειακή ασφάλεια!

Μάλιστα λέει χαρακτηριστικά «Ο Μπάιντεν θα πρέπει να επιφυλάξει στους τουρκικούς ενεργειακούς διαδρόμους την ίδια μεταχείριση που έδωσε τελικά στο Nord Stream 2, και για τους ίδιους λόγους».

Σημειώνεται ότι και ο Μάικλ Ρούμπιν έχει σχέσεις με τα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων αλλά και η ιστοσελίδα National Interest η οποία έχει άμεση πρόσβαση στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Ακολουθεί το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν ο οποίος συμβάλει εδώ και πολλά χρόνια στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των Δημοκρατικών.

«Όταν η ρωσική Gazprom και οι Ευρωπαίοι εταίροι της ανακοίνωσαν σχέδια για τον αγωγό Nord Stream 2 που θα μεταφέρει το ρωσικό αέριο απευθείας στη Γερμανία, οκτώ μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και η κυβέρνηση Ομπάμα αντιτάχθηκαν.

Κατάλαβαν ότι η λειτουργία του Nord Stream 2 θα έδινε στο Κρεμλίνο μόχλευση στην Ευρώπη και θα του επέτρεπε επίσης να απομονώσει την Ουκρανία, η οποία παραμένει εξαρτημένη από τη ρωσική ενέργεια.

Η καταδίκη όμως αυτή δεν αρκούσε για να επιβραδύνει το έργο. Η Γερμανία λαχταρούσε φυσικό αέριο χωρίς να λαμβάνει υπόψη το στρατηγικό κόστος.

Ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο δεν επέδειξε υπομονή. Καταλάβαινε ότι μια μεγαλύτερη εξάρτηση από το ρωσικό αέριο θα άφηνε τη Δύση ευάλωτη και ως εκ τούτου αφαίρεσε τις εξαιρέσεις από τις κυρώσεις.

Ο Nord Stream 2 σταμάτησε έως ότου ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν άρει τις κυρώσεις με τη λογική ότι ο τερματισμός των αντιρρήσεων για το έργο της Γερμανίας θα επανορθώσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη και θα προωθούσε μια διατλαντική εταιρική σχέση κατά της Κίνας.

Όπως όμως τόνισε προφητικά ο γερουσιαστής Ted Cruz (R-TX), το Κρεμλίνο θα ερμήνευε την άρση των κυρώσεων στον Nord Stream 2 ως πράσινο φως για επιθετικότητα.

Ενώ ο Μπάιντεν κατανοεί τώρα την πλάνη της αύξησης του μεριδίου της Ρωσίας στον ευρωπαϊκό ενεργειακό τομέα, φαίνεται τυφλός στο ευρύτερο πεδίο.

Λίγο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μπάιντεν αντέστρεψε τις δεσμεύσεις της εποχής Τραμπ να υποστηρίξει τον αγωγό της Ανατολικής Μεσογείου (EastMed), υποτίθεται ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ το έκρινε οικονομικά ανέφικτο.

Υπάρχουν τρία προβλήματα με αυτή τη δικαιολογία: Πρώτον, οι αξιολογήσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν μεγαλύτερη σημασία από τους διπλωμάτες που δεν έχουν επιχειρηματική εμπειρία ή οικονομικό μερίδιο στο έργο.

Δεύτερον, ενώ οι αγωγοί σε όλη την Τουρκία μπορεί να είναι φθηνότεροι εάν μεταφέρουν μόνο φυσικό αέριο, ο αγωγός EastMed που θα μεταφέρει αέριο από το Ισραήλ και την Κύπρο στην Ευρώπη παρακάμπτοντας τη Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν, θα μπορούσε επίσης να υποστηρίξει την κυπριακή ανάπτυξη πράσινου καυσίμου υδρογόνου.

Μια μεγαλύτερη αρχική επένδυση παρέχει μακροπρόθεσμες ανταμοιβές.

Τέλος, καθώς η Τουρκία απειλεί με επιθετικό πόλεμο εναντίον της Ελλάδας που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ο Μπάιντεν αγνοεί τον κίνδυνο του να ανταλλάξει την εξάρτηση από έναν δικτάτορα με έναν άλλο.

Ήρθε η ώρα για δράση: Ο δικομματικός Νόμος για την Ασφάλεια και την Ενεργειακή Συνεργασία της Ανατολικής Μεσογείου του 2019 ανέφερε: «Είναι προς το συμφέρον της εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών να προωθήσουν, να επιτύχουν και να διατηρήσουν την ενεργειακή ασφάλεια μεταξύ και μέσω της συνεργασίας με τους συμμάχους».

Ενέκρινε τον αγωγό EastMed και την υποδομή άλλων ενεργειακών υποδομών προς την Ευρώπη. κάλεσε την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες να ενισχύσουν τη συνεργασία τους για την παραγωγή ενέργειας· και ανέθεσε στο Υπουργείο Ενέργειας να δημιουργήσει το Ενεργειακό Κέντρο ΗΠΑ – Ανατολικής Μεσογείου στις Ηνωμένες Πολιτείες για περαιτέρω έρευνα στην καινοτόμο ενεργειακή τεχνολογία και την επιστήμη του νερού.

Το Euro-Asia Interconnector, το μακρύτερο υποβρύχιο καλώδιο τροφοδοσίας στον κόσμο, βρίσκεται ήδη υπό κατασκευή και θα συνδέσει το ηλεκτρικό δίκτυο του Ισραήλ με την Ευρώπη.

Σε αντίθεση με τους διαδρόμους που προωθεί τώρα η Τουρκία, η διασύνδεση είναι μια υποδομή πολλαπλών χρήσεων plug-in που μπορεί να φιλοξενήσει ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται με πολλούς τρόπους και από πολλαπλές πηγές. Περνά τα κριτήρια κλιματικής αλλαγής των προοδευτικών.

Μέρος της στρατηγικής σοφίας της εταιρικής σχέσης East-Med είναι η προσέγγισή της με καρότα και μαστίγιο. Ώθησε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να υποστηρίξει τη συνεργασία των ΗΠΑ στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά «παρέλειψε» επίσης την Τουρκία όσο παρέμενε μια αυταρχική και αποσταθεροποιητική δύναμη στην περιοχή, μια προσέγγιση από την οποία το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο όνομα της προώθησης.

Αυτό συνδέει τη δημοκρατική μεταρρύθμιση στην Άγκυρα με οικονομικό όφελος αντί να ανταμείβει την αυθάδεια.

Καθώς η ExxonMobil συνεχίζει να βρίσκει σημαντικά αποθέματα φυσικού αερίου έξω από την Κύπρο, οι προσπάθειες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να δώσει στην Τουρκία λόγο επάνω στο κυπριακό αέριο είναι αντιπαραγωγικές για δύο λόγους.

Πρώτον, νομιμοποιεί τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Τουρκίας και την παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου.

Δεύτερον, ενθαρρύνει τον συνεχιζόμενο αλυτρωτισμό προς την Ελλάδα, σηματοδοτώντας ότι η επιμονή υπερισχύει της αλήθειας όταν γίνονται παράνομες εδαφικές αρπαγές.

Σήμερα, Τούρκοι αξιωματούχοι καυχιούνται ότι θα διπλασιάσουν τη διαμετακόμιση φυσικού αερίου και πετρελαίου προς την Ευρώπη. Κατά ειρωνικό τρόπο, σχεδιάζουν να το κάνουν αυτό ξεπλένοντας τις επενδύσεις υδρογονανθράκων της Ρωσίας, ενισχύοντας τη δικτατορία του Αζερμπαϊτζάν και ενισχύοντας το Ιράν.

Το απλό γεγονός είναι ότι κάθε νέο ή βελτιωμένο «TurkStream» είναι τόσο κακή ιδέα όσο και το Nord Stream. Ενθαρρύνει τόσο την Τουρκία όσο και το Αζερμπαϊτζάν, καθεστώτα που δεν αρκούνται να ζουν εντός των συνόρων τους και κάνει τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες επιρρεπείς στον εκβιασμό εχθρικών καθεστώτων.

Η πρώτη σκέψη για τα νέα ενεργειακά έργα της Μεσογείου θα πρέπει να είναι ότι δεν θα βλάπτουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να επιφυλάξει στους τουρκικούς ενεργειακούς διαδρόμους την ίδια μεταχείριση που έδωσε τελικά στο Nord Stream 2, και για τους ίδιους λόγους».