Μπορεί οι μετανάστες της Τασίας Χριστοδουλοπούλου (υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και μετέπειτα Αντιπροέδρου της Βουλής) να λιάζονταν το καλοκαίρι του ’15 στην Ομόνοια, όμως έξι χρόνια αργότερα – το καλοκαίρι που διανύουμε – αυτοί που λιάζονται στις παραλίες ανά την Ελλάδα είναι οι κυβερνητικοί της ΝΔ με πρώτο απ’ όλους τον αρχηγό της.
Τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος, αφού εξασφάλισε το ”ήσυχο καλοκαίρι” που ήθελε απ’ τον Ταγίπ Ερντογάν (14/6/’21), κάνει αμέριμνος τις διακοπές του στο Αιγαίο (Αντίπαρος, Τήνος, Χανιά έχουν την τιμητική τους) αφήνοντας ανενόχλητο τον Τούρκο Πρόεδρο να συνεχίζει το έργο της καταπάτησης των Βαρωσίων.
Να συνεχίζει απτόητος την πολιτική της ”Γαλάζιας Πατρίδας” του στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αφού – παρά το ράπισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ – γλίτωσε τις κυρώσεις για τις παρανομίες που έκανε και κάνει στην κατεχόμενη Κύπρο.
Και το ”κάνει” είναι αυταπόδεικτο όχι μόνο για την Μεγαλόνησο, αλλά και για το Αιγαίο, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη τουρκικές αεροναυτικές ασκήσεις που έχουν προγραμματιστεί από το ΥΠΕΞ της Τουρκίας για το διάστημα μεταξύ 23 Ιουλίου και 5 Αυγούστου.
Κι αυτό – εν μέσω θέρους και ευμετάβλητης κατάστασης στον ελληνικό τουρισμό λόγω της πανδημίας – είναι η αποθέωση της φαντασιακής νηνεμίας που εξασφάλισε ο πρωθυπουργός μας. Γιατί η νηνεμία δίνει το άλλοθι στον Νεο-Οθωμανό ”σουλτάνο” να επωφεληθεί απ’ την ”πολιτική της αδράνειας” την οποία τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια ο δικός μας.
Πολιτική που ναι μεν εξυπηρετεί το ”ήσυχο καλοκαίρι” που του ζητούσαν δια του πολιτικού εκπροσώπου τους οι ”νεο-ραγιάδες” υπήκοοί του, αλλά του δίνει ταυτόχρονα χρόνο να διαμορφώσει το κατάλληλο περιβάλλον για ”τετελεσμένα” σε βάρος μας στο Αιγαίο.
Για να φτάσει ωστόσο σ’ αυτά, έπρεπε να προηγηθεί η εκτόξευση της προπαγάνδας λάσπης που θα έβγαζε την Ελλάδα παράνομη. Έτσι, την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου του τρέχοντος έτους – λίγες ώρες μετά την καταγγελία του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ κατά της χώρας μας για ”προβοκατόρικες ενέργειες” – συνέβη το εξής αναπάντεχο.
Βγήκε ο εκπρόσωπος Τύπου του τουρκικού ΥΠΕΞ Τανζού Μπιλκίτς και συνέχισε την ρητορική των προκλήσεων κατηγορώντας μας για παραβίαση του μνημονίου Παπούλια-Γιλμάζ.
Ενός μνημονίου που είχε υπογραφεί τον Μάιο του ’88 από τους τότε υπουργούς των Εξωτερικών Ελλάδας-Τουρκίας και αφορούσε τους περιορισμούς στρατιωτικών ασκήσεων των δύο χωρών στα ΕΧΥ (ελληνικά χωρικά ύδατα) και τον ΔΕΧ (διεθνή εναέριο χώρο) του Αιγαίου.
Μέχρι πριν ένα μήνα και κάτι, αυτό το μνημόνιο το υπερασπιζόταν – υποτίθεται – ο εκπρόσωπος της Τουρκίας, για να αποδείξει ότι η χώρα του τιμά την υπογραφή της σε αντίθεση με την Ελλάδα που την καταπατά.
Φευ!.. Δεν υπάρχει ψευδέστερον αυτού, γιατί αποδείχθηκε για πολλοστή φορά έως τώρα – πέραν του ότι η Τουρκία ”υπερασπίζεται” για τα μάτια του κόσμου Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις, την αναθεώρηση των οποίων ζητά από χρόνια επίμονα – ότι έθεσε ήδη σε αχρηστία το μνημόνιο καλής θέλησης και συνεργασίας Παπούλια-Γιλμάζ.
Και το έκανε αυτό τη στιγμή που η Τουρκία δήλωσε επίσημα – με έγγραφό της στον ΟΗΕ – ότι η περιοχή μεταξύ Ρόδου-Καστελόριζου (28ος-32ος Μεσημβρινός, που έμεινε ακάλυπτος απ’ την ελληνική επήρεια λόγω της ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας την οποία είχε υπογράψει τον Αύγουστο του ’20 ο ΥΠΕΞ μας Νίκος Δένδιας) κείται στο Ανατολικό Αιγαίο.
Ως εκ τούτου, υπόκειται στο μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ το οποίο απαγορεύει ασκήσεις στα διεθνή ύδατα (γιατί, εντωμεταξύ, η Τουρκία ”βάφτισε” διεθνή ύδατα αυτά μεταξύ των δύο νησιών μας απ’ τη στιγμή που τα αφήσαμε αδιάθετα στις ορέξεις της με την υπογραφή ημιτελούς κι όχι πλήρους ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας) και τον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου από 15 Ιουνίου ως 15 Σεπτεμβρίου κατ’ έτος.
Η κίνηση αυτή της Τουρκίας έπιασε στον ύπνο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ή, άλλως ειπείν, στη σιέστα του καλοκαιρινού μεσημεριού. Έτσι ο παμπόνηρος Ερντογάν μάς ανάγκασε, τελικά, να πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων το μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ (MOU:Memorandum of Understanding).
Αυτό που έδινε το δικαίωμα στην Τουρκία να κάνει ασκήσεις σε ”διεθνή τουρκικά ύδατα”. Με την απόρριψή του όμως εκ μέρους μας, αποδείξαμε αυτό που ζητούσε ο γείτονας εξ Ανατολών μας: ότι, δηλαδή, αμφότερες οι χώρες (Ελλάδα- Τουρκία) παραβίασαν οικειοθελώς το μνημόνιο που αφορούσε την περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου… γιατί δεν τις εξυπηρετούσε!!!
Να η ευκαιρία που ζητάει από καιρό η Τουρκία για να μας αναγκάσει να συνυπογράψουμε το ίδιο και για τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις υπό την ομπρέλα της Χάγης!!!.. Ωστόσο το κακό δε σταματάει εδώ, γιατί οι κινήσεις της Άγκυρας δείχνουν ότι τα δύσκολα έπονται για μας.
Και έπονται γιατί πέσαμε στην παγίδα της εξαιτίας της μυστικής Εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού μας. Το πρώτο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής δεν ήταν η τριμερής Βερολίνου τον Μάρτιο του ’20 μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας -Γερμανίας, όπως πιστεύαμε.
Ήταν η υπογραφή που βάλαμε ως ελληνική κυβέρνηση και Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του ’19 με την οποία δεχόμαστε ότι η περιοχή μεταξύ Ρόδου-Καστελόριζου κείται στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο (σε αντίθεση με τη φετινή δήλωση της Τουρκίας που λέει ότι η περιοχή ανήκει στα διεθνή ύδατα του Ανατολικού Αιγαίου, πράγμα που της δίνει το δικαίωμα για στρατιωτικές ασκήσεις).
Αυτή η υπογραφή, δυστυχώς, επιτρέπει στην Τουρκία να κινηθεί νομικά ”αύριο” ισχυριζόμενη ότι στην προαναφερθείσα περιοχή έχει δικαίωμα επέκτασης 12 νμ λόγω Μεσογείου (όπως ισχύει και για την Μαύρη θάλασσα) και όχι 6νμ (όπως δικαιούται) λόγω Αιγαίου.
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη – λόγω της τουρκικής πεπονόφλουδας που πάτησε τον Σεπτέμβριο του ’19 – αναγκάστηκε να δεχτεί σιωπηλά εθνικά ασύμφορες για μας καταστάσεις τουρκικής… προέλευσης όπως η τουρκολιβυκή ΑΟΖ (προϊόν του τουρκολιβυκού μνημονίου του ’19) και η παραμονή επί τρίμηνο έξω απ’ το Καστελόριζο του Oruc Reis (Καλοκαίρι -Φθινόπωρο του ’20).
Όσο για την ΑΟΖ Ρόδου-Καστελόριζου, αυτήν μην την είδατε, μην την απαντήσατε… Όπερ μεθερμηνευόμενον σημαίνει εξαέρωση της εθνικής μας κυριαρχίας αλά Ίμια μεταξύ των δύο νησιών μας, αφού η παρέμβαση της τουρκικής πανουργίας και της δικής μας απρονοησίας μετατρέπει την ΑΟΖ τους σε τουρκικό έδαφος, άρα τη ζώνη μεταξύ 28ου-32ου Μεσημβρινού σε κομμάτι της ”Γαλάζιας Πατρίδας!!!
Από εκεί και ύστερα, αφού πέτυχε αυτό πού ήθελε η Τουρκία στη θάλασσα, άντε να της βάλεις όρους ελέγχου στον αέρα. Η αδυναμία ελέγχου μας αποδείχθηκε ήδη και στον τομέα αυτό, γιατί η Τουρκία αρνήθηκε να υπακούσει σε σχετικό αίτημά μας.
Στο αίτημά μας, συγκεκριμένα, να καταθέτουν σχέδια πτήσης τα στρατιωτικά αεροσκάφη της και να μην προσεγγίζουν τον εθνικό εναέριο χώρο μας εγγύτερα των 10νμ από τις ακτές των νησιών μας (πράγμα που αναγκάζει τα δικά μας να αναχαιτίζουν τα δικά τους με επικίνδυνη συχνότητα).
Και όχι μόνο αρνήθηκε, αλλά – όπως αποκάλυψε στο Militaire.gr η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ – με την Αγγελία Α 3941/21 η Τουρκία κστήγγειλε την Ελλάδα ότι ”παραβιάζει τον ICAO” (Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας) και γι’ αυτό τα τουρκικά αεροσκάφη ”δε θα καταθέτουν σχέδια πτήσης και δεν θα προσεγγίζουν τα 6νμ του ελληνικού εναέριου χώρου”.
Σημειωτέον ότι η Τουρκία αναγνωρίζει στην Ελλάδα τα 6νμ από τα 10 που έχουμε στον αέρα, ενώ τον Ιανουάριο του ’17 οι ΗΠΑ – σύμφωνα με έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ – στοιχήθηκαν στο πλευρό της αναγνωρίζοντάς μας μόνο 6νμ με την αιτιολογία ότι τα σύνορα στον αέρα πρέπει να συμφωνούν με τα χωρικά ύδατα στη θάλασσα.
Τα δεδομένα αυτά θα έπρεπε ήδη από καιρό να έχουν κηρύξει συναγερμό στα επιτελεία ΥΠΕΞ και Μαξίμου συμπαρασύροντας και τη δημοσιογραφία στο σύνολό της, η οποία (πλην φωτεινών εξαιρέσεων) παρακολουθεί κατά πόδας τις αμέριμνες διακοπές του του Κυριάκου Μητσοτάκη γεμίζοντας τις σελίδες των Μέσων της με φωτογραφικά ενσταντανέ του.
Φωτογραφικά ενσταντανέ του πρωθυπουργού ο οποίος – την ώρα που η Ελλάδα φλέγεται απ’ τις καταστροφικές πυρκαγιές – δημοσιοποιεί σέλφι απ’ τις παραλίες όπου ”λιάζεται”, χωρίς να σκέφτεται ότι με την απραξία και την αμεριμνησία του δίνει χρόνο στους Τούρκους να αναπτύξουν τη γεωπολιτική στρατηγική της ”Γαλάζιας Πατρίδας” τους σε βάρος της δικής μας…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
