Τα όσα έλαβαν χώρα τις προηγούμενες ημέρες στο 1ο και 2ο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στην Θεσσαλονίκη είναι λυπηρά και σίγουρα καταδικαστέα, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύουν ένα σοβαρό ζήτημα, την προσπάθεια προσηλυτισμού που διενεργείται από τους κομμουνιστές στα σχολεία.
Δυστυχώς, τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους επέδειξαν μια μεροληπτική στάση όσον αφορά τα τεκταινόμενα και δεν εστίασαν στο μείζον ζήτημα που σχετίζεται και με την γενεσιουργό αιτία της έντασης.
Στις δηλώσεις των ίδιων των συγκεντρωμένων αναφέρθηκε ότι η συγκέντρωση τους έγινε έξω από το σχολείο επειδή τις προηγούμενες ημέρες κάποιοι μαθητές αρνήθηκαν να λάβουν κομματικά έντυπα του ΚΚΕ που μοιράζονταν στην είσοδο του σχολείου. Δηλαδή, οι μαθητές εφήρμοσαν τον νόμο, καθώς με βάση την εγκύκλιο Φ12/410/Γ1/1453/09-12-1993 του Υπουργείου Παιδείας «απαγορεύεται η με οποιοδήποτε τρόπο διάθεση βοηθητικών βιβλίων, περιοδικών, εντύπων κλπ. στον χώρο του σχολείου (κτήριο, προαύλιο και είσοδο). Απαγορεύεται η είσοδος ιδιωτών στους χώρους του σχολείου για την σύσταση, πώληση, δωρεάν διανομή ή και για διαφήμιση κάθε είδους εντύπου».
Εν συνεχεία διοργανώθηκε συγκέντρωση από την ΚΝΕ στην οποία φαίνεται ξεκάθαρα ότι την στιγμή που οι μαθητές ήταν στο προαύλιο αυτοί περιμετρικά του σχολείου με στειλιάρια και κράνη φώναζαν απειλητικά συνθήματα προς τους μαθητές του σχολείου και τους χαρακτήριζαν συλλήβδην «φασίστες».
Οι ευθύνες λοιπόν, της πολιτείας είναι μεγάλες καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε ο προσηλυτισμός στα σχολεία είναι πάγια τακτική του ΚΚΕ εδώ και πολλά χρόνια και γι΄αυτό ο διευθυντής θα έπρεπε εξ αρχής να είχε καλέσει τα αστυνομικά όργανα και να οδηγήσουν στον τμήμα αυτούς που μοίραζαν τα φυλλάδια. Και το ίδιο πρέπει να γίνει και στην υπόλοιπη χώρα.
Ο μόνος τρόπος να μην αποκτήσουν ενέργειες αυτόκλητης υπεράσπισης του νόμου δικαιολόγηση στην συνείδηση των πολιτών είναι η παρουσία της πολιτείας και όχι την τελευταία στιγμή, αλλά εν τη γενέσει των προβλημάτων, καθότι η μια παρανομία διαδέχεται την άλλη όπως είναι αναμενόμενο. Εν προκειμένω, η παράνομη διανομή εντύπων και η συγκέντρωση που έλαβε επιθετικό χαρακτήρα έναντι των μαθητών οδήγησε στην αντίδραση των τελευταίων και στην έκρηξη βίας που αντικρύσαμε στους δέκτες των τηλεοράσεων μας.
Το μείζον λοιπόν, που χάσαμε εντός του ελάσσονος είναι ακριβώς το ότι στην πατρίδα μας οι νόμοι αποτελούν κουρελόχαρτα για τους πάσης φύσεως αυτοχαρακτηριζόμενους ως μαθητές, φοιτητές κλπ. και ότι η πολιτεία οφείλει να είναι παρούσα. Άλλωστε αυτή ήταν και η προεκλογική υπόσχεση του κυβερνώντος κόμματος με το δόγμα μηδενική ανοχή στην εγκληματικότητα και την παρανομία, που όπως είχε εξηγήσει και ο κ. Μάκης Βορίδης «σημαίνει ότι θα μπαίνουν πρόστιμα για το παράνομο παρκάρισμα μέχρι και συλλήψεις για βαριά εγκλήματα».
Υ.Γ. Πηγή έμπνευσης αυτού του κειμένου αποτέλεσαν οι ομιλίες και οι συζητήσεις που είχα με τον κύριο Μελέτη Μελετόπουλο, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Γενεύης και λυκειάρχη της Ιονίου Σχολής,καθώς και άρθρα των κυρίων Γιώργου Ρακκά και Γιώργου Πυργάρη.
