Κανείς δεν θυμάται τον Αλέξανδρο Παπάγο – Μια επιλεκτική λήθη

Στις 4 Οκτωβρίου του 1955 πέθανε ο τότε πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού στο βορειοηπειρωτικό έπος καθώς και στον συμμοριτοπόλεμο. Πρόκειται για τον άνθρωπο τον οποίο διαδέχτηκε με παρασκηνιακό τρόπο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παραλαμβάνοντας το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού αλλά και την πρωθυπουργία.

Αυτόν τον μεγάλο άνδρα για την ιστορία της νεότερης Ελλάδας αγνόησε χαρακτηριστικά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, ολόκληρο το επικοινωνιακό σύστημα. Το ίδιο σύστημα που αφιέρωσε στην δημόσια τηλεόραση απεριόριστο χρόνο για τη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου.

Αξίζει να σταθεί κανείς κυρίως στο γεγονός ότι η αγνόηση του Παπάγου από τη Νέα Δημοκρατία που με οργή αποδοκίμασε τις τοποθετήσεις Μπογδάνου, παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν ιστορικά γεγονότα πέρα πάσης αμφισβήτησης, φανερώνει τις ξεκάθαρες διαθέσεις της να αποκοπεί από κάθε παρελθόν, περιλαμβανομένου και αυτού του ενδόξου που ταυτίζεται με το πρόσωπο του Α. Παπάγου.

Ας προσέξει κανείς τη σημειολογία, δεν αναφερόμαστε στον Παπάγο και ενοχλούμαστε για τους εορτασμούς στο Γράμμο και το Βίτσι την ίδια ώρα που οι συνεχιστές της άλλης πλευράς γιορτάζουν και τιμούν τους νεκρούς τους απτόητοι κάθε χρόνο θεωρώντας ότι είναι “ιστορικά ” δικαιωμένοι. Αυτή επιλεκτική λήθη που δήθεν θα φέρει την εθνική ενότητα, επιλέγει την σιωπή για την ιστορία και επιτρέπει την στρέβλωση, καλλιεργεί την ιστορική άγνοια προκειμένου να μην θίξει τους αμετανόητους θιασώτες των αντεθνικών δράσεων.

Η αριστερά δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει ότι ενήργησε ορθά στην Μικρασιατική εκστρατεία όταν καλούσε τους στρατιώτες να λιποτακτήσουν, όταν πολεμούσε την υπόθεση της Βορείου Ηπείρου, όταν υπονόμευε τον μεγάλο αγώνα της ΕΟΚΑ για ένωση, όταν παρέδιδε με την απόφαση της 5ης ολομέλειας την Μακεδονία.

Η σιωπή λοιπόν σημαίνει στην καλύτερη περίπτωση συνενοχή . Η παράταξη που σήμερα κυβερνά την Ελλάδα συνεχίζει την λαμπρή παράδοση της “ενοχής” απέναντι στην αριστερά.

Η ιστορία όμως σχετίζεται άμεσα με την πολιτική. Έτσι, σήμερα, η συμφωνία για τον εξοπλισμό και την στρατιωτική συνδρομή καταψηφίζεται ακριβώς διότι εξακολουθούν υφιστάμενοι οι λόγοι που πάντοτε υπήρχαν ως ιδεολογικοί και πολιτικοί άξονες. Η Νέα Δημοκρατία που μεταπολιτευτικά ευθύνεται για την ιδεολογική επικυριαρχία των ιδεών που μείωσαν την έθνος και την σημασία του παραμένει συνεπής στον ρόλο της. Οι Έλληνες ας αναγνωρίσουν επιτέλους τι εξυπηρετεί κάθε πολιτικός και κάθε φορέας.

*Ο Εμμανουήλ Ν. Κώνστας είναι Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου