Φυσικό αέριο, AOZ, υφαλοκρηπίδα και άλλες χαρούμενες ιστορίες

Εύλογα διερωτάται κάνεις, γιατί μία χώρα να διαθέτει υφαλοκρηπίδα ή να ορίζει θαλάσσιες ζώνες εάν δεν έχεις σκοπό να τις εκμεταλλευτεί οικονομικά.

Μα θα πει κανείς, φυσικά και θέλει να τις εκμεταλλευτεί οικονομικά.

Βασικά, όταν λέμε ΑΟΖ, εννοούμε την υφαλοκρηπίδα και τα υπερκείμενα νερά. Σε ότι αφορά την υφαλοκρηπίδα αυτό που μας ενδιαφέρει είναι, τι βρίσκεται προς εκμετάλλευση στο βυθό η κάτω από αυτόν. Σε ότι αφορά τα υπερκείμενα νερά αυτό που μας αφορά είναι η αλιεία, δηλαδή η εκμετάλλευση της θαλάσσιας πανίδας και χλωρίδας.

Ας πάμε σε αυτό που μας καίει, δηλαδή στην εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας. Αυτό που μια χώρα αναζητά είναι πετρέλαιο η φυσικό αέριο. Το πετρέλαιο έχει δαιμονοποιηθεί ειδικά στην εποχή του κορωνοϊού. Πλέον υπάρχει μία παράνοια με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, χωρίς κανείς να αναρωτιέται εάν αυτές μπορούν να καλύψουν τις τεράστιες ενεργειακές ανάγκες των σημερινών κοινωνιών.

Από την ενεργειακή κρίση που αυτή τη στιγμή έχουμε καθίσταται σαφές ότι δεν είναι επαρκής η παραγόμενη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές. Πέραν αυτού η ενέργεια που παράγεται είναι πολύ ακριβή. Το κόστος της δεν μπορεί να το αντέξει ο μέσος καταναλωτής της Δύσης, πόσο μάλλον άλλων χωρών λιγότερο προνομιούχων.

Συν τοις άλλοις μεγάλο ποσό της ενέργειας που παράγεται από τις ανανεώσιμες πηγές χάνεται γιατί δεν μπορεί να αποθηκευθεί. Έχει υπολογιστεί ότι στην ουσία ένα πάρκο φωτοβολταϊκών προσφέρει σε ένα ηλεκτρικό δίκτυο μονάχα το ένα τέταρτο της ενέργειας που μπορεί να παράξει.

Συνεπώς, μέχρι να αποκτήσουμε ικανότητες αποθήκευσης της ενέργειας αυτής και να μπορέσουμε να κατεβάσουμε το κόστος παραγωγής της και να αυξήσουμε το προσφερόμενο μέγεθος, είμαστε υποχρεωμένοι να καλύπτουμε τις ανάγκες των πολιτών όλων των χωρών με ενέργεια που παράγεται από ορυκτά καύσιμα. Είτε αρέσει είτε όχι, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Έστω, ας δεχτούμε ότι το πετρέλαιο είναι εκ του σατανά, το φυσικό αέριο για ποιο λόγο δαιμονοποιείται;

Επί σειρά δεκαετιών μας έλεγαν, για την ακρίβεια μας έκαναν αναδιαπαιδαγώγηση, ότι το φυσικό αέριο είναι φιλικό προς το περιβάλλον και μάλιστα θεωρούνταν το καύσιμο του μέλλοντος.

Γιατί λοιπόν τώρα θα πρέπει να κυνηγηθεί;

Μήπως επειδή έχει επικρατήσει παντού το ρωσικό αέριο, το οποίο είναι κατά πολύ φθηνότερο από το αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο; Λέμε εμείς οι ποταπώς σκεπτόμενοι.

Στην Ελλάδα, πως ακριβώς το φαντάζεται η κυβέρνηση να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας τα επόμενα χρόνια;

Κλείνει τις λιγνιτικές μονάδες, δεν έχουμε επάρκεια ρεύματος πλέον (οι διακοπές είναι πολύ συχνές) και το ηλεκτρικό ρεύμα έχει ακριβύνει πάρα πολύ για ανθρώπους των 600 ευρώ.

Έχει ακριβύνει γιατί παράγεται από… ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και επειδή το αγοράζουμε πλέον από παντού.

Τώρα μάλιστα που υπογράψαμε συμφωνία ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Αίγυπτο θα το αγοράζουμε και από εκεί.

Και ποια είναι η Αίγυπτος που θα το παράγει; Η Αίγυπτος θα το παράγει από το φυσικό αέριο που θα βγάλει από το τεράστιο κοίτασμα Zhor.

Καταλάβατε; Και εμείς γιατί δεν ψάχνουμε για φυσικό αέριο στην υφαλοκρηπίδα μας και σε όποια ΑΟΖ έχουμε μέχρι τώρα ορίσει;

Τι μας σταματάει;

Ας υποθέσουμε ότι περιμένουμε την ενίσχυση της ΠΑ και του ΠΝ μέχρι το 2025 για να εκμεταλλευτούμε τα κοιτάσματα στην Κρήτη.

Δυτικά του Κυπαρισσαϊκού κόλπου, ποιον ακριβώς φοβόμαστε; Τους Ιταλούς ψαράδες; Έχουμε υπογράψει ΑΟΖ με την Ιταλία, τι όχι;

Βλέποντας πολύ αργά στην κυβέρνηση ότι η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει σοβαρό έλλειμμα ενέργειας για πολλά χρόνια και ότι η απόκτησή της θα κοστίζει πολλαπλάσια στην χώρα, τώρα κατανόησαν ότι πρέπει να γίνουν εκμεταλλεύσιμοι οι ενεργειακοί πόροι νοτίως της Κρήτης οι οποίοι εκτιμώνται ότι θα είναι ιδιαίτερα προσοδοφόροι.

Χρόνια αναφέραμε από το pronews.gr, ότι μιλάμε για κοιτάσματα επιπέδου ZOR και τώρα το παραδέχεται επισήμως και η ίδια η ΕΔΕΥ.

Κίνητρα προς τις πετρελαϊκές εταιρείες για να προχωρήσουν στις έρευνες υδρογονανθράκων στις περιοχές που είχαν παραχωρηθεί τα προηγούμενα χρόνια εξετάζει η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ).

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΔΕΥ, τα αποθέματα υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια εκτιμώνται σε ποσότητες αντίστοιχες με εκείνες του γιγαντιαίου κοιτάσματος “Zohr” που ανακαλύφθηκε στην Αίγυπτο το 2017, ή σε αξία τα 250 δισ. ευρώ.

Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι κυρίως γεωστρατηγικό. Η Τουρκία με θράσος θέλει να υφαρπάξει την ελληνική υφαλοκρηπίδα νοτίως της Κρήτης, ορίζοντάς την ως «τουρκική» με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Οι εταιρείες για να προχωρήσουν σε εκμετάλλευση των ελληνικών ενεργειακών πόρων θέλουν το ελληνικό κράτος να τους παράσχει ασφάλεια και την διαβεβαίωση ότι θα επιβληθεί η ελληνική κυριαρχία στις περιοχές αυτές.

Αυτά δεν γίνονται με τα λόγια, αλλά με αποφασιστικότητα και με απειλή χρήσης όπλων αν οι… άλλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Άλλωστε υποτίθεται ότι αυτός είναι ο λόγος της αγοράς των μαχητικών Rafale και των γαλλικών φρεγατών Belharra.

Για να μπορούμε να επιχειρούμε στην Μεσόγειο.

Όμως για να πραγματοποιηθούν αυτά επιβάλλεται η κατασκευή δεύτερου ναυστάθμου του ΠΝ στην Κρήτη που θα του προσδίδει στρατηγικό και τακτικό πλεονέκτημα έναντι οποιασδήποτε απόπειρας των Τούρκων να δοκιμάσουν τις «δυνάμεις» τους στην περιοχή.

Παρεμπιπτόντως, ούτε αυτό δεν πήραμε ως αντάλλαγμα από τις ΗΠΑ για την πενταετή αμυντική συμφωνία που υπογράψαμε με ευκολία.

Αντί αυτού προχωρούν οι Τούρκοι στην δημιουργία ναυστάθμου στην Καρπασία ακριβώς για να ελέγχουν την Ανατολική Μεσόγειο.

Ωστόσο, η ύπαρξη των αποθεμάτων και η επιβεβαίωση της οικονομικότητας εκμετάλλευσης τους προϋποθέτει την υλοποίηση ερευνών και γεωτρήσεων.

Αυτά προκύπτουν από δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΔΕΥ, Αριστοφάνη Στεφάτου, ο οποίος διευκρίνισε ότι οι εκτιμήσεις προκύπτουν με βάση τα αρχικά ευρήματα των εταιρειών -παραχωρησιούχων των ελληνικών οικοπέδων και με εκτίμηση επιτυχίας 20 % στις γεωτρήσεις και τιμή του πετρελαίου στα 5-60 δολάρια το βαρέλι.

Μόνο που η τιμή του πετρελαίου τα επόμενα χρόνια προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα υψηλή όπως και του φυσικού αερίου.

Κι όμως οι δηλώσεις των αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης δεν μας κάνουν ιδιαίτερα αισιόδοξους.

Τι είχε πει; «Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, για έναν πολύ απλό λόγο. Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου».

Δηλαδή, το πρόβλημα δεν είναι ζήτημα ασφαλείας, αλλά ιδεολογικό. Έτσι το σκέφτονται στην κυβέρνηση, έτσι το αντιλαμβάνονται.

Έχουν θέσει ως στόχο, η χώρα να ζει και να «τρέφεται» από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Μέχρι να επιτευχθεί αυτο… θα τρώμε όλοι πέτρες και θα ζεσταινόμαστε με τα χνώτα μας… και θα καίμε κρεβάτια και καρέκλες σε σόμπες και τζάκια.

Δηλαδή, θα περιμένουμε να φυσήξει ο αέρας, ή να κάψει ο ήλιος για να έχουμε ρεύμα.

Και πόσο θα κοστίσει όλο αυτό; Αν δει κάποιος προσεκτικά τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος θα καταλάβει πόσο ακριβό έγινε το αυτονόητο αυτό αγαθό, διότι πλέον δεν υπάρχει σε επάρκεια και η παραγωγή του δεν γίνεται από τις λιγνιτικές μονάδες τις οποίες η κυβέρνηση έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες ώστε το 2030 να είμαστε… ενεργειακά ουδέτεροι.

Μόνο οι νεκροί είναι ενεργειακά ουδέτεροι…