Τι θα γίνει παιδιά; – Scalp Naval θα πάρουμε; – Ή θα περιμένουμε να μας κάνουν επιθέσεις πρώτα;

Σήμερα ο κατεξοχήν τουρκικός ερντογανικός τύπος, δηλαδή η γνωστή σε όλους μας Yeni Safak διαφήμιζε το επιθετικό οπλοστάσιο της Τουρκίας, με το οποίο σκοπεύουν να προκαλέσουν πλήγματα στην ίδια την Αθήνα!

Συγκεκριμένα βίντεο που δημοσιεύει η YeniSafak, που έχει ως διευθυντή της τον Ιμπραχίμ Καραγκιούλ εκ των στενότερων φίλων και συμβούλων του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, φέρει τον άκρως προκλητικό τίτλο «Τα τουρκικά όπλα τρομάζουν την Ελλάδα -Έχουν πλέον τη δύναμη να χτυπήσουν την Αθήνα».

Στο βίντεο, με έντονη δόση πολεμικού κλίματος, γίνεται αναφορά σε «γεωπολιτική υπεροχή της Τουρκίας στην περιοχή της», με τη YeniSafak να υποστηρίζει πως «το τουρκικό αμυντικό πρόγραμμα μπήκε στην ατζέντα αυτή την εβδομάδα με τοπικά όπλα και οχήματα που άλλαξαν τις ισορροπίες στο Αιγαίο».

«Μη επανδρωμένα εναέρια και θαλάσσια οχήματα, πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, πολεμικά πλοία με ανώτερα χαρακτηριστικά, υποβρύχια που περνούν κάτω από το νερό για 21 ημέρες χωρίς διακοπή: Τα παραπάνω προσφέρουν την εμπιστοσύνη στους φίλους και φόβο στον εχθρό» προστίθεται στο δημοσίευμα.

Εν ολίγοις η Τουρκία επιχειρεί να εκφοβίσει την Ελλάδα με ακραίο επιθετικό οπλοστάσιο την στιγμή που στην Αθήνα οι εξοπλισμοί γίνονται με σκοπό την… άμυνα.

Καμία δυνατότητα επίθεσης και σοβαρής κρούσης δηλαδή.

Όπως ήδη είναι γνωστό οι γαλλικές Belharra έχουν παραγγελθεί χωρίς την προμήθεια στρατηγικών πυραύλων Scalp Naval και χωρίς τους απαιτούμενους εκτοξευτές, ώστε αν μία κυβέρνηση αλλάξει γνώμη στο μέλλον, να μπορεί να τους προμηθευτεί και να τους χρησιμοποιήσει.

Οι γαλλικοί υπερ-πύραυλοι μπορούν να εκτοξευτούν από υποβρύχια, με εμβέλεια 1000 χλμ αλλά και από πλοία με εμβέλεια άνω των 1000 χλμ., ενώ φέρουν κεφαλή βάρους 500 κιλών.

Με άλλα λόγια, μία ελληνική Belhara θα μπορεί να εκτoξεύσει έναν πύραυλο ο οποίος μπορεί να πλήξει στόχο στην Άγκυρα.

Η διαμόρφωση των πλοίων θα μπορούσε να περιλαμβάνει 24 Aster 30 και 8 Scalp Naval ενώ η σημερινή και τελική, όπως φαίνεται, λόγω άρνησης των ΗΠΑ (οι Γάλλοι το λένε αυτό) με 32 Aster 30.

Σύμφωνα με τους Γάλλους υπήρξε παρέμβαση από την αμερικανική παρέμβαση και έτσι ο Scalp δεν προτάθηκε ξανά στην Ελλάδα καθώς οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να έχουν οι Έλληνες πολύ ανώτερο οπλισμό σε σχέση με την Τουρκία

Έτσι και αφού η στάση των ΗΠΑ δεν έχει μεταβληθεί το ΠΝ επέλεξε τέσσερις Α50 και κανένα Α70, με την δικαιολογία, ότι τάχα είναι «πολυτέλεια» να αποκτήσουμε MdCN και «οκτώ πυραυλάκια δεν κάνουν την διαφορά»!

Έτσι αν τοποθετούσαν SYLVER A70 και ας μην έπαιρναν τώρα MdCN ποιος θα εγγυόταν ότι στο μέλλον κάποια άλλη ελληνική κυβέρνηση δεν θα προχωρούσε στην παραγγελία τους.

Για αυτό ακριβώς το λόγο για να διασφαλιστεί ότι η Ελλάδα δεν θα αποκτήσει ποτέ βλήματα MdCN δεν επέτρεψαν την τοποθέτηση εκτοξευτών Α70 στις φρεγάτες.

Συνοπτικά όμως το θέμα και σε ότι αφορά την επιχειρησιακή του πτυχή έχει ως εξής: Για να «πάρει» MdCN μια φρεγάτα FDI πρέπει να εφοδιαστεί με τον εκτοξευτή Sylver Α70, οκτώ θέσεων, ο οποίος καταλαμβάνει μια αντίστοιχη θέση εκτοξευτή Sylver Α50 που φέρει πυραύλους Aster. Οι δύο διαφέρουν μόνο στο ύψος, καθώς ο ένας είναι 7 μέτρα (Α70) και ο άλλος 5.

Φυσικά ο A70 διατηρεί πλήρη τη δυνατότητα να φέρει τα βλήματα ASTER30/15 κάτι που σημαίνει πως με την επιλογή του εκτοξευτή και μόνο, (δηλαδή τρεις Α50 και ένας Α70) δεν υπάρχει καμία μείωση των α/α δυνατοτήτων του σκάφους, αφού μπορεί να φέρει έως και 32 βλήματα, με εμβέλεια έως 120 χλμ.

Η απόκτηση των στρατηγικών αυτών βλημάτων θέτει το ΠΝ σε μια νέα τροχιά ισχύος, αυτή των πληγμάτων σε στόχους εδάφους κάτι που δεν ποτέ στο παρελθόν, πέραν αυτής της χρήσης των πυροβόλων του. Επομένως η χρήση των βλημάτων MdCN εμπεριέχει δύο αναγκαία στάδια:

Πρώτον η επιλογή του εκτοξευτή.

Δεύτερον η επιλογή των βλημάτων.

Εάν δεν επιλεγούν τα βλήματα σε πρώτη φάση, δεν διαταράσσεται καμία… «ισορροπία κρούσης-αυτοάμυνας» γιατί πολύ απλά ο Α70 θα είναι φορτωμένες με ASTER. Εάν όμως δεν επιλεγεί ο A70 τότε χάνεται δια παντός η δυνατότητα εξοπλισμού με MdCN .

Και αν τώρα φαντάζει ως «πολυτέλεια» δεν γνωρίζουμε τις ισορροπίες πως θα εξελιχθούν στην περιοχή τα επόμενα 35 με 40 χρόνια (που θα επιχειρούν οι FDI) ούτε και τις τεχνολογίες που θα ενσωματωθούν στο MdCN ή σε κάποιο παράγωγό του, για να πούμε με πρωτοφανή άνεση και ασφάλεια δεν τα χρειαζόμαστε είναι πολυτέλεια.

Ο αντίλογος καλύτερα να μείνει αναπάντητος διότι στηρίζεται σε επιχειρήματα που έχουν κενά λογικής.

Η Τουρκία ξεκίνησε το πυραυλικό της πρόγραμμα από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 σε συνεργασία με την Κίνα και το Πακιστάν. Τα πυραυλικά συστήματα που απέκτησε εδώ και 20 περίπου χρόνια, καθώς και εκείνα που πρόκειται να αποκτήσει στο μέλλον με τη συνέχιση του πυραυλικού της προγράμματος, της δίνουν πρωτοφανείς δυνατότητες και όχι μόνο προσβολής στόχων.

Τα συστήματα αυτά ανήκουν σε δύο κατηγορίες: στους βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς Yildirim και BORA και στους μεγάλου διαμετρήματος πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων Kasirga.

Οι τελευταίοι δεν θεωρούνται βαλλιστικοί πύραυλοι, όμως το μέγεθος, η τροχιά, η εκρηκτική κεφαλή και οι στόχοι είναι παρόμοιοι με εκείνα των βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς.

Για να μην τα μπερδεύουμε οι μεγάλου διαμετρήματος πολλαπλοί εκτοξευτές πυραύλων διαφέρουν από τους βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς, καθώς δεν διαθέτουν ενσωματωμένη καθοδήγηση (ελεύθερη πτήση), αλλά η εκτόξευση μεγάλου όγκου πυρός εναντίον ενός στόχου, εξαφανίζει αυτό το μειονέκτημα.

Η ουσία είναι ότι η Άγκυρα έχει δυνατότητες να απειλήσει την ελληνική ενδοχώρα και η Αθήνα δεν προσπαθεί να εξασφαλίσει την άμεση ανταπόδοση εναντίον της.

Εάν οι Belharra διαθέτουν τον μοναδικό αυτόν πύραυλο θα μπορούν να θέσουν στο στόχαστρο καίριες τουρκικές δομές ακόμα και κάνοντας περιπολία στο Καστελόριζο.

Η απειλή που συνιστούν οι τουρκικοί βαλλιστικοί πύραυλοι επιβάλλουν την εξέταση της προμήθειας αντίστοιχων πυραύλων από την Ελλάδα, τι το συζητάμε τώρα…