Κρατική πολύ-οργανική ανεπάρκεια

Η άσκηση θεσμικής βίας εκ μέρους της κυβερνήσεως, ενεργοποιεί αυτοκλήτως την αντίσταση των υγιών πολιτών εκ της επιτομής του Συνταγματικού Πατριωτισμού, ήτοι το άρθρο 120 του Συντάγματος προκειμένου, οι ίδιοι (οι πολίτες) να προασπίσουν την Συνταγματική νομιμότητα και τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματά τους, τα οποία αυτόχρημα παραβιάζονται κατάφωρα από τους εκπροσώπους της εγχώριας εθνικής ελίτ (εντολοδόχους και προστηθέντες της εγκαθιδρυθησομένης παγκόσμιας δικτατορίας εξ αφορμής της υφιστάμενης πανδημίας).

Το παντοδύναμο Κράτος «αυθέντης» δρα καταχρηστικά κατά τρόπο προδήλως αντικείμενο εις τα χρηστά ήθη (281 του Α.Κ) καθότι εκβιάζει ευθέως και ασκεί παράνομα βία, ιδίως ως προς τους πολίτες, οι οποίοι υπερβαίνουν την ηλικία των 60 ετών και διατηρούν ρητή επιφύλαξη δια την προληπτική λυσιτέλεια των εμβολίων, προστάζοντας τους τραχέος, δια του καθεστώτος της απειλής, ότι εάν δεν συναινέσουν ρητά παρά την θέλησή τους, προς την υποβολή εαυτών, εις την ιατρική πράξη του εμβολίου, εκόντες άκοντες, θα του επιβληθεί, το ιδιαζόντως επαχθές διοικητικό πρόστιμο των 100 ευρώ.

Η κατάδηλα αντισυνταγματική και έκνομη δράση της νόμιμα εκλεγμένης κυβερνήσεως, η οποία κωφεύει εις την αδυσώπητη δυναμική των φυσικών νόμων, οι οποίοι δια της πράξεως έχουν αποδομήσει το μονομερώς αφήγημα του εμβολιασμού, παρά ταύτα εμμένει στανικά και άλογα ως προς τούτο αφενός μεν παρασιωπώντας το τι συμβαίνει εναλλακτικά με την κυκλοφορία των φαρμάκων θεραπείας και εξ ετέρου καταστρατηγώντας παν ψήγμα νομιμότητας και καταλύοντας τις θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές, χάριν της πανάκειας της αόριστης νομικής έννοιας συλλήβδην της δημόσιας υγείας.

Οι πρακτικές της κυβερνήσεως ως άλλο Σιδηρούν παραπέτασμα, αντιμετωπίζουν, τους πολίτες ως πειραματόζωα δίκην προώθησης των εμβολίων, στερώντας την πολυφωνική ενημέρωση (εξ και το αντιδημοκρατικό ακαταδίωκτο και της προνομιακής μεταχείρισης της ημέτερης επιτροπής λοιμοξιολόγων, καθώς και η εγκαθίδρυση δια της τροποποίησης του άρθρου 191 του ΠΚ μίας καινοφανούς αστυνομίας σκέψεως, η οποία ως η νεοπαγής Ιερά Εξέταση θα διώκει απηνώς ποινικά τον αντιφρονούντα, ως αιρετικό, τρομοκράτη, εγκληματία σκέψεως και επικίνδυνο για το καθεστώς της πολιτικής ορθότητας), καταργώντας του, δια του τρόπου αυτού, το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα ελευθέρας συναίνεσης προς μία ιατρική πράξη, κατόπιν εμπεριστατωμένης και πολυφωνικής ενημέρωσης, απουσιαζούσης οιασδήποτε μορφής ασκήσεως παρανόμου βίας και ύπουλου υποδόριου εξαναγκασμού, υπό οιουδήποτε τρίτου.

Εν τοιαύτη περιπτώσει η κυβέρνηση υποτιμά ευθέως και απαξιώνει ιταμώς τον πολίτη όπου αυταρχικά και αυθαίρετα, αντί ασκήσεως πειθούς, όλως τουναντίον, το πειθαναγκάζει δια της φαιάς προπαγάνδας των εξωνημένων μέσων μαζικής ενημερώσεως, επενδύοντας εις την δυναμική του φόβου, ίνα να του υφαρπάξει απατηλώς, δια της προρρηθείσης ασκήσεως ιδεολογικής τρομοκρατίας, την συναίνεσή του περί του εμβολίου, υπό το κίβδηλο πρόσχημα ότι δήθεν πατερναλιστικά ενδιαφέρεται δήθεν δια την υγεία του.

Περαιτέρω, ο αόρατος σύγχρονος εχθρός και η άλογη και ακατάληπτη αυτή πραγματικότητα μας παραπέμπει αφεύκτως εις το μυθιστόρημα του 1984 του Τζώρτζ ¨Οργουελ, όπου περιγράφει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς όπου η απόλυτη εξουσία ευρίσκεται εις τα χέρια του παντοδύναμου κυβερνώντος κόμματος, με επικεφαλής τον Μεγάλο αδελφό και με βασικά συνθήματα « ο πόλεμος είναι ειρήνη», «η ελευθερία είναι σκλαβιά», «η άγνοια είναι δύναμη». Το καθεστώς στηρίζεται στην πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, την οποία οφείλουν να εμπεδώνουν καθημερινώς οι υπήκοοί του.

Η αστυνομία της σκέψεως είναι μία από τις τέσσερις βασικές υπηρεσίες του Κράτους (οι άλλες τρεις είναι το υπουργείο ειρήνης, το υπουργείο αληθείας και το υπουργείο αγάπης). Ο ρόλος της αστυνομίας της σκέψεως παρακολουθεί επισταμένως το πώς σκέπτονται πολίτες, ώστε να μην έχουν άλλη άποψη από την άποψη του Κράτους.

Ως έπος ειπείν, εν κατακλείδι, η αναξιοπιστία της κυβερνήσεως, αποδεικνύεται συν τοις άλλοις και από την αθέμιτη απόκρυψη περί του εμβολιασμού των αλλοδαπών εκτός δομών οι οποίοι κυκλοφορούν ανέλεγκτα εις τα μέσα μαζικής μεταφοράς, απολαμβάνοντας προνομιακή μεταχείριση καθώς και ωσαύτως και εάν οι Μουσουλμάνοι αλλοδαποί επιδεικνύουν τα προσήκοντα πιστοποιητικά κατά την είσοδό τους εις τα παράνομα τζαμιά της Αθήνας.

*Ο Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω