29η Μαΐου 1453 εάλω ή Κωνσταντινούπολη από τους Οθωμανούς ή μήπως εάλω ή Ισταμπούλ Κ.Μητσοτάκη;

Σημερα  εαλω  η πολις. Ή πόλις  του  Κωνσταντίνου.  Ή  Κωνσταντινούπολη. Εάλω,  την  29η  Μαϊου  1453.  Ημέρα  Τρίτη.  Γρουσούζικη,  κακορίζικη,  καταραμένη  μέρα  για  μας  τους  Έλληνες. Για  τον  ελληνισμό  σύμπαντα. Για  όλο  τον  ελληνισμό; Όχι  για  τον  Μητσοτάκη  και  τους  όμαιμους,  ομοτράπεζους  και  ομόσταβλους  εθνομηδενιστές  της  Νέας  Τάξης,  του  Σόρος  και  του  Κlaws  Schwab  του  παγκόσμιου  Οικονομικού  Φορουμ.

Ό  πρωθυπουργός  Κυριάκος  Μητσοτάκης  αναφερόμενος  στην  Κωνσταντινούλη  σε  ξένο  κανάλι  την  ονομάτισε  Ισταμπούλ ! Και  αυτό  επανελήφθη καί σε  άλλη  εμφάνισή του  πάλι  σε  ξένο  κανάλι.

Όχι,  δεν  ήταν  έκ  παραδρομής.  Ήξερε  τι  έλεγε. Και  ήξερε  και  την  σημειολογία  όσων  έλεγε  αναφερόμενος  στην  τούρκικη  ονομασία  της  Βασιλεύουσας.  Όταν  ό  πρωθυπουργός  της  Ελλάδας,  αναφερόμενος  στην  πάλαι  ποτέ  πρωτεύουσα  του  ελληνισμού  την  Κωνσταντινούπολη,  την  αναφέρει  ως  Ιστανμπούλ,  σημαίνει  πώς  έχει  παραδοθεί  πλήρως  και  ψυχικά  και  πνευματικά σε  αυτούς  τους  κύκλους πού  μας  διαγράφουν  από  τον  χάρτη .

Μά  καλά ,  δεν  κατακτήθηκε ή  Πόλη  από  τους  Οθωμανούς  το  1453 ;

Κατακτήθηκε,  και  οί  Τούρκοι  την  αποκαλούν  Ισταμπούλ. Οί  Έλληνες  ποτέ  μέχρι  σήμερα  δεν  την  απεκάλεσαν  με  αυτό  το  όνομα. Το  όνομα  της  Βασιλεύουσας  είναι  Κωνσταντινούπολη.  Όσα  χρόνια  και αν  πέρασαν  και  όσα  και  αν  περάσουν, οί  Έλληνες   Κωνσταντινούπολη  θα  την  λένε.

Ισταμπούλ  την  αποκαλούν διαγράφοντας  το  ιστορικό  της  βάθος  και  την  απώτατη  προοπτική  της,  οί  γραικύλοι  πού  δίνουν  εξετάσεις  στο  Klaws  Schwab και  George   Soros  ,  στον  Μπάϊντεν  και  στο  ΝΑΤΟ .

Καλό  είναι  να  θυμηθούμε  τι  σημαίνει  γραικύλος.

Τον  2ο και  1ο  αιώνα π.Χ  ή  Ελλάδα  ήταν  σε  πλήρη  παρακμή  κατακτημένη  από  τους  Ρωμαίους. Οί  ξεπεσμένοι  Έλληνες  μέσα  στην  παρακμή  και  την  στείρα  νοσταλγία  για  το  υπέρλαμπρο  παρελθόν  προσέτρεχαν  στους  επικυρίαρχους  προκειμένου να  αλιεύσουν  αξιώματα  και  τίτλους  εξυπηρετώντας  τους  με    καιροσκοπικό  τρόπο. Αυτούς  τους  τυχοδιώκτες, γλοιώδεις  και  εμετικούς  τύπους  οί  Ρωμαίοι  όνόμασαν  με  το περιφρονητικό  υποκοριστικό,  γραικύλους.

Από  το  λατινικό Craiculus  δηλαδή  μικρός  γραικός,  ελληνάκος . Με  αυτήν  την  αναγκαία  υπενθύμιση,  γίνεται  σαφές  για  ποιο  λόγο  ό  κ.  Μητσοτάκης  απεκάλεσε  Ισταμπούλ  την  βασιλεύουσα σε  ξένο  ακροατήριο.  Άλλωστε,  το  σχέδιο  Μπάϊντεν  για  την  διχοτόμηση του  αρχιπελάγους, του  Αιγαίου  πελάγους,  εφαρμόζεται  με  ύπουλο,  μυστικό  ,υποκριτικό,  μεθοδικό  τρόπο  από τον  κ.  Μητσοτάκη !

Τά  ιστορικά  έθνη,  τά  αρχαία  και  παμπάλαια  πού  έχουν  προσφέρει  στην  ανθρωπότητα σε  όλους  τους  τομείς  επιβάλλεται  ακόμα  και  στις  πιο  ραγδαίες  και   βαριές  πτώσεις  τους  να  σέβονται  το  παρελθόν  τους , Εάν  δεν  το  σέβονται,  αφήνουν  κενό.  Το  κενό  το  απεχθάνεται  ή  ιστορία.

Κάποιοι  καραδοκούν να  το  καλύψουν. Δηλώσεις τέτοιου  μεγέθους από  στόματος  πρωθυπουργού  δεν  είναι  τυχαίες  καί  δεν  περνούν  απαρατήρητες. Σημειολογικά, τούς  καλεί.  Ελάτε  περάστε ! Εμείς,  ούτε  όραμα,  ούτε  σχέδιο,  ούτε  παρελθόν,  ούτε  μέλλον  έχουμε.  Ξοφλήσαμε ,  βγαίνουμε  από  την  ιστορία,  κουραστήκαμε, Ηττηθήκαμε! Αve  Caesar, morituri  te  salutant !

Eμείς,  τώρα,  γιατί  ανεχόμαστε  αυτά  τά   ανθρωπάκια  πού  μας  εκπροσωπούν;            

Αυτά  τά  ανθρωπάκια,  θέλουν  την  Ελλάδα  μικρή,  ταπεινωμένη,  πτωχευμένη, διαμελισμένη,  κατεστραμένη. Μας  θέλουν  χωρίς  όνειρα,  χωρίς  όραμα,  χωρίς  αυτοπεποίθηση,  χωρίς  ιδανικά  ,  χωρίς  ελπίδα. Χωρίς  ελπίδα  για  να  ξαναγίνουμε  αυτοί  πού  είμασταν. ( Το  Ισραήλ  τά  κατάφερε μετά  από  2000 χρόνια ,  χωρίς  κράτος,  χωρίς  υπόσταση, χωρίς  παρουσία  στα  πατρογονικά  του  εδάφη. Τά  κατάφερε  γιατί  ό  κάθε  ισραηλίτης,  όπου  γής, είχε  όραμα). Επιδιώκουν να  μας  σπάσουν  μια  και  καλή. Γιατί  νομίζετε  άφησε  το  άθλιο  πολιτικό  σύστημα  να  γίνει  αποθήκη  ψυχών  ή  Ελλάδα;

Με  δημογραφικό  σε  πλήρη  πτώση,  και  ραγδαία  αύξηση των  γεννήσεων  των  αλλοδαπών; Ή  μουσουλμανοποίηση  της  χώρας  θα  είναι  γεγονός  σε  λίγα  χρόνια.  Δουλεύουν  νυχθημερόν  οί  ΜΚΟ και  τά  ιδρύματα  Σόρος  με  πλήρη  την  συμπαράσταση  και  συνεργασία  συριζαίων  και  κυβέρνησης  της  ΝΔ.

Per se,  ή  γνώση  της  ιστορίας από  τους  Έλληνες,  δεν  βοηθάει  στην  εκτέλεση  αυτού  του  βρώμικου σχεδίου. Πρέπει  να  εξαφανιστεί  ή  περίοπτη  αυτοκρατορία  της  Κωνσταντινουπόλεως,  δηλαδή  ή  βυζαντινή (όπως  την  βάφτισαν  οί  ξένοι ) αυτοκρατορία. Να  εξαφανιστούν  οί  νίκες  και  να  αλλοιωθούν  τά  γεγονότα  πού  ισχυροποιούν  το  φρόνημα.  Να  αναδειχθούν  οί  έριδες, οί  ήττες, ή  εξάρτηση  από  τις  ξένες  δυνάμεις.

Να  μας  σπάσουν  το  ηθικό και  την  ανδρεία.  Την  πίστη  και  την  εντιμότητα. Το  αυτεξούσιο  και  την  αγάπη  στην  ελευθερία.  Το  ανυπότακτο.

Να  γίνουμε  πολυπολιτισμικοί,  κατά  Μητσοτάκη,  Μπακογιάννη,  Τσίπρα.  Δηλαδή,  μάζα.  Πολτός. Νά    φύγει  ή  Έλλάδα  από  την  Ελλάδα. Αυτό  θέλουν. Το  επιχειρούν  χρόνια  τώρα. Ό  Μητσοτάκης  το  επισπεύδει. Στα  πολλαπλά ανούσια  διαγγέλματα  στα  οποία  αρέσκεται,   απευθύνεται  στον  ελληνικό  λαό  όχι  με  την  επίκληση  «Ελληνίδες,  Έλληνες», αλλά  «αγαπητοί  συμπολίτες». Ούτε  ό  πιο  σκληρός  συριζέος  εθνομηδενιστής  δεν  μιλάει  έτσι.  Δίνει συνεχώς  εξετάσεις  στους  γνωστούς  κύκλους. Δεν  βραβεύτηκε  άδικα  από  τον  καθηγητή  Schwab,  το  2007 ως  ό  καλύτερος  πολιτικός  της  Ευρώπης!!! Ή  κάθε  ομιλία  του  είναι  δείγμα  υποταγής  σε  αυτό  το  σκοτεινό  πρόσωπο  πού  θεωρεί  δημοκρατία  τον  ακραίο  ολοκληρωτισμό. Πού  βαφτίζει  τον  φασισμό  αντιφασισμό.

Aυτήν  την  οδυνηρή  ημέρα,  εμείς,  θα  θρηνήσουμε  τον  αυτοκράτορά  μας , τον  Κωνσταντίνο  Παλαιολόγο , τους  πεσόντες  αδελφούς  μας  στα  τείχη  της  Πόλης,  αλλά  και  τους  εθελοντές από  διάφορες  περιοχές  της  Ευρώπης,  λίγοι,  αλλά  εκλεκτοί,  αδελφοί  μας  και  αυτοί  πού  έδωσαν  το  αίμα  τους  για  τον  Χριστό  και  τον  ελληνισμό. Θα  θρηνήσουμε  για  τους  βυζαντινούς  πού  αιχμαλωτίστηκαν  και  πουλήθηκαν  στα  παζάρια  της  Ανατολής  σκλάβοι.

Θα  θρηνήσουμε  για  τους  ναυτικούς  μας πού  χάθηκαν  και  θα  θυμηθούμε  τά  παλληκάρια  από  την  Κρήτη  πού  δεν  παραδόθηκαν  και  πολεμούσαν  έως  τέλους και  αφού  είχε  πλέον  καταληφθεί  ή  Πόλη  από  τους  Οθωμανούς . Ήταν  αδύνατον  να  τους  κάμψουν. Τους  προτάθηκε  να  παραδώσουν  τά  όπλα  και  να  φύγουν.  Δεν  το  δέχτηκαν.

Έκπληκτοι  οί  Τούρκοι,  από  αυτούς  τους  κουζουλούς  πού  ενώ ή  Πόλη  είχε  ήδη  παραδοθεί  στις  φλόγες,  ό  αυτοκράτορας  είχε  σκοτωθεί, και  τά  μουσουλμανικά  φλάμπουρα  είχαν  υψωθεί  σε  όλες  τις  πύλες,  στην  Καλλιγαρία,  στην  Χρυσή,  του  Στουδίου, στου  Αγίου  Ρωμανού, στην  Χαρισία …….αυτοί συνέχιζαν  καί  πολεμούσαν  σκληρά,  απεγνωσμένα,  αποφασισμένοι για  όλα.

Σε  αυτούς  τους  υπέροχους  άνδρες,  οφείλουμε  να  σταθούμε  με  ιδιαίτερο  σεβασμό.  Είχαν  πλήρη  συναίσθηση  της  ιστορίας,  του  διακυβεύματος, της  ανάγκης  να  περισωθεί  το  είναι  ενός  λαού  πού  γνωρίζει  τον  προορισμό  του  πού  δεν  είναι  άλλος  από  την  νοηματοδότηση  της  ζωής  με  ένα  υπέρτατο  νόημα. Και  ποιο  άλλο  νόημα  είναι  υπέρτερο  από  το  να   μάχεσαι  για  του  Χριστού  την  Πίστη  την  Αγία  και  την  ελευθερία  της  πατρίδας  σου ;

Ό  Μωάμεθ,  τελικά  θαυμάζοντας  την  ανδρεία  τους ,  τους  άφησε  να  αποχωρήσουν  για  το  πλοίο  τους  ένοπλοι. Απεχώρησαν  με  το  κεφάλι  ψηλά  , συντεταγμένοι,  περήφανοι, περνώντας  ανάμεσα  από  τους  κατακτητές, με  πλήρη  οπλισμό και  με  αυτόν  τον  αέρα  της  ηθικής  ανωτερότητας και  αρχοντιάς  πού  τον  κατακτούν  μόνο  όσοι  μάχονται  για  υψηλές  αξίες  και  νοήματα πού  καμμία  σχέση  δεν  έχουν  με  τον  υλικό , μάταιο  αυτόν  κόσμο.   Ήσαν  οί  νικητές  εκεί  πού  δεν  υπάρχει  ή  εφήμερη  πραγματικότητα.

Ό  Κωνσταντίνος  Παλαιολόγος  έγινε  σύμβολο. Όπως  καί  ό  Λεωνίδας. Ό  Μέγας  Αλέξανδρος  και  ό  Ιούλιος  Καίσαρας, ό  Θεμιστοκλής  και  ό  Μιλτιάδης δεν  έγιναν  σύμβολα,  έγιναν  μεγάλες  πραγματικότητες. Ή  νίκη  χωράει  μόνο  στήν  παροδική  πραγματικότητα. Τά  σύμβολα  εγγίζουν  την  αιωνιότητα.

Και  ό  θρήνος  μας,  πάντα,  μά  πάντα  ,  πάει  και  ακουμπάει  εκεί  στην  Χρυσή  πύλη  πού   ό  θρύλος  λέει  πώς  περιμένει  ό  μαρμαρωμένο  βασιλιάς μας  γιατί ‘’ πάλι  με  χρόνους  με  καιρούς ……’’.

Τά ωραία και τά μεγάλα μυστικά δεν τά πολυσυζητάμε. Τά φυλάμε καλά κρυμμένα.

‘’Ού τά πάντα τοίς πάσι ‘’

*Η Αθηνά  Κατσαφάδου είναι Δικηγόρος