Σε μία κανονική χώρα, όλοι θα πανηγύριζαν αν σε ένα πρόγραμμα εθνικής σημασίας, όπως η αναβάθμιση των μαχητικών αεροσκαφών F-16, επέστρεφε ένα καθαρό ποσοστό της τάξης του 25% ως βιομηχανικό έργο.
Οχι ως αντισταθμιστικά. Πού η μία κομπίνα με τους συντελεστές διαδεχόταν την άλλη και τα τελικά προγράμματα έκλειναν μερικά χρόνια αργότερα (ίσως και δεκάδες χρόνια μετά αφού μόλις τώρα κοντεύουνε να ολοκληρωθούν τα αντισταθμιστικά της κυβέρνησης Σημίτη για τα 60 F-16 Block 52+ της αγοράς του 1999).
Μιλάμε για βιομηχανικό προκαθορισμένο έργο 230-265 εκατ. ευρώ που υπογράφεται πριν την σύμβαση!
Η μεγαλύτερη direct επένδυση στην ελληνική βιομηχανία, μέχρι σήμερα!
Μελανό σημάδι ότι η κρατικοδίαιτη ΕΑΒ, το «βαρέλι δίχως πάτο» που παίρνει το 90% της επένδυσης με κίνδυνο αντί να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα σε 8 χρόνια να ολοκληρωθεί σε… 18, όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα των C-130 που 15 χρόνια μετά δεν έχει ολοκληρωθεί.
Και μια που η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη, αναφέρθηκε στο πρόγραμμα και ζήτησε να μην υπάρξουν αντισταθμιστικά στον ιδιωτικό τομέα, ας ρίξει μια ματιά στην σύμβαση που υπέγραψε ο πατέρας της με την Lockheed Martin το 1992 για τα 40 F-16 Block 50 (να είναι καλά ο άνθρωπος εκεί που είναι, εκείνα τα αεροσκάφη και τα όπλα που πήρε εν συνεχεία, έσωσαν το Αιγαίο στα δύσκολα χρόνια 1996-2000).
Προσωπικά τυχαίνει ως εκπρόσωπος Τύπου του υφυπουργείου αρμόδιου για την αμυντική βιομηχανία της εποχής, να έχω ορισμένα τμήματα της σύμβασης για τα αντισταθμιστικά, ιστορικού καθαρά χαρακτήρα. Θα δει ότι τα μοναδικά που «περπάτησαν» ήταν όσα αφορούσαν ιδιωτικές αμυντικές εταιρείες.
Ο μεγάλος Κώστας Μητσοτάκης «τα πάντα εν σοφία εποίησεν» και στην σύμβαση αυτή (δια χειρός Γ.Βαρβιτσιώτη, πάντα). Ας θυμηθεί γιατί ο πατέρας της είχε δώσει στην Lockheed Martin το μάνατζμεντ της ΕΑΒ.
Και αν γυρίσουμε στην σύμβαση για τα 30 F-16 Adv. που ξεκίνησε να διαπραγματεύεται η ΝΔ το 2004 (και μιλώ ως διευθυντής της Διεύθυνσης Ενημέρωσης και Πληροφοριών του υπουργείου της εποχής) και έκλεισε το 2005, πάλι η ΕΑΒ πήρε την «μερίδα του λέοντος» χωρίς να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Και εν τέλει ας καθίσει η Ν.Μπακογιάννη (από τα ελάχιστα στελέχη του πολιτικού προσωπικού της χώρας, πρέπει να παραδεχθούμε, που αντικειμενικά αξίζει να ασκεί πολιτική εξουσία) να σκεφθεί τι σημαίνει αμυντική βιομηχανία: Μια κρατικοδίαιτη επιδοτούμενη βιομηχανία, με μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους, κομματικής επιλογής, που μονίμως «μπαίνει μέσα» και την πληρώνουν οι φορολογούμενοι ή μερικές δεκάδες ιδιωτικές, κερδοφόρες από εξαγωγές, εταιρείες με χιλιάδες εργαζόμενους;
Και με τεράστιο έργο αυτοχρηματοδοτούμενης έρευνας και ανάπτυξης;
Μίλησε και ο Α.Γεωργιάδης για τους «φίλους του Καμμένου», αναφερόμενος στην… Theon Sensors και τον πρόεδρό της Κρίστιαν Χατζημηνά.
Δεν ξέρω αν είναι φίλοι. Δεν νομίζω, γιατί ο Καμμένος δεν έχει φίλους, έχει συμφέροντα. Αλλά τον συγκεκριμένο κανονικά θα έπρεπε να τον έχει φίλο, όπως και κάθε υπουργός που θέλει να κάνει εξαγωγές.
Για να του μάθει ο Χριστιανός (κατ’όνομα και κατά θρήσκευμα) πώς στήνουν κερδοφόρες βαριές βιομηχανίες υψηλής τεχνολογία στην Ελλάδα με 100 εκατ. ευρώ εξαγωγές ηλεκτροοπτικών προϊόντων, εν μέσω capital control χωρίς να σου δίνουν εγγυητικές επιστολές οι ελληνικές τράπεζες!
Και κάθε χρόνο να καταφέρνει να παίρνει εξαγωγικά συμβόλαια ο όμιλος 20-30 ή 40 εκατομμύρια ευρώ!
Και πώς είναι να κερδίζει μια ελληνική βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας την πρώτη θέση στην Ευρώπη στον κλάδο της.
Θα συστήναμε στον Αδωνι Γεωργιάδη (ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό υπουργό όπως λένε εχθροί και φίλοι που συνεργάστηκαν μαζί του στις υπουργικές του θητείες) να κάνει φίλο τον Κ.Χατζημηνά. Πραγματικό φίλο, όχι από τους «πέτσινους» που κάνει ο Καμμένος.
Θα έχει να μάθει πολλά από αυτόν.
Οπως το πώς και πόσο στοιχίζει σε έναν ιδιώτη να διατηρεί και να αναπτύσσει μια τέτοια βαριά βιομηχανία στο Κορωπί με εκατοντάδες εργαζόμενους και να μην την μεταφέρει στην Γερμανία, που τον παρακαλάνε.
Και την ίδια στιγμή, όμως, να καταφέρνεις να πουλάς χιλάδες διόπτρες νυκτός και γενικά ηλεκτροοπτικά συστήματα, στην Γερμανία ή στην Ιαπωνία ή στην Ολλανδία ή στην Σουηδία ή στην Αυστραλία, ή, ή…
Εκτός και αν έχει και εκεί «φίλους» τους αρμόδιους υπουργούς, ο εν λόγω. Ε;
Υ.Γ.: Ολα αυτά δεν σημαίνουν ότι συμφωνούμε με το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 ως κύριο πρόγραμμα ανάπτυξης της ΠΑ. Η προμήθεια των F-35 έπρεπε να προηγηθεί. Από την απόκτηση των F-35 και τη ναυπήγηση νέων φρεγατών θα εξαρτηθεί αν θα υπάρχει Ελλάδα σε 10 χρόνια όπως την ξέρουμε σήμερα.
