Πολιτικό rotation ή αλλιώς η Βο(υ)λή των «προθύμων» !!!

Το rotation καθιερώθηκε στις αρένες του μπάσκετ. Το rotation δίνει την ευκαιρία στους προπονητές να αλλάζουν πεντάδα ανάλογα με την επίθεση ή την άμυνα σε κάθε σημείο του αγώνα για να κερδίσουν τον αντίπαλο.

Από προχτές και για πρώτη φορά σε ολόκληρη την μεταπολιτευτική περίοδο έχουμε πλέον και κυβέρνηση που κυβερνά την χώρα με όρους rotation και έχει ανάλογα με το θέμα και την στιγμή και μια άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην Βουλή!

Έτσι, έχουμε άλλους 151 που δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, άλλους 151 που ψηφίζουν τις Πρέσπες, άλλους που στηρίζουν το νομοσχέδιο του υπουργείου Άμυνας, άλλους που στηρίζουν το νομοσχέδιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μειοψηφιών το οποίο τις μετατρέπει σε πλειοψηφίες, άλλους 151 που ψηφίζουν με αριστερό πρόσημο νεοφιλελεύθερα μέτρα και ιδιωτικοποιήσεις.

Φυσικά για να γίνει το rotation χρειάζεται και ο ανάλογος «πάγκος» βουλευτών! Που πρέπει να είναι «πρόθυμοι» να παίξουν κάθε φορά τους ρόλους τους.

Όπως όμως βλέπουμε έχουμε από εδώ και πέρα «προθύμους» από διάφορα κόμματα, που είναι έτοιμοι να ψηφίζουν με κάποια προσωπικά ανταλλάγματα ενδεδυμένα πάντα με την λεοντή του «εθνικού συμφέροντος»!

Όπου «εθνικό συμφέρον» η παραμονή τους σε υπουργικές θέσεις, η ένταξη στις προεκλογικές λίστες του ΣΥΡΙΖΑ, η παράταση για μερικούς μήνες της βουλευτικής αποζημίωσης τους κλπ.

Το παράδοξο είναι πως από το 1965 μέχρι το 2015 κάθε φορά που ένας βουλευτής εγκατέλειπε το κόμμα με το ποίο είχε εκλεγεί και ψήφιζε το εντελώς αντίθετο χαρακτηριζόταν αποστάτης. Την τελευταία φορά που ο όρος «αποστάτης» χρησιμοποιήθηκε στην πολιτική ήταν το 2015 όταν ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε έτσι όποιον ψήφιζε τότε για Πρόεδρο Δημοκρατίας.

Από το 2015 και μετά συνέβη η εξής εκπληκτική αντιστροφή: κάθε μεταπήδηση βουλευτή από οποιοδήποτε άλλο κόμμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ λεγόταν αρχικά «αντάρτικο» και τώρα πια «προθυμία»!

Έτσι σήμερα έχουμε «πρόθυμους» για κάθε περίσταση και με κάθε ευκαιρία. Αλλά φυσικά και με το αντίστοιχο προσωπικό ή πολιτικό αντάλλαγμα…

Το απίστευτο της εποχής είναι πως έχουμε φτάσει στο σημείο τα προσωπικά ή τα πολιτικά «ανταλλάγματα» κάθε «πρόθυμου» να αντιμετωπίζονται με… κατανόηση και να θεωρούνται σαν μια… φυσιολογική συναλλαγή!!!

Και μάλιστα οι «πρόθυμοι» που οδεύουν προς την «προοδευτικαρία» και πλέον βαφτίζονται «αριστεροί» ντύνουν τις συναλλαγές τους και με ωραίες λέξεις όπως: «αρχές», «αξίες», «συνείδηση»!!!

Βέβαια η «προθυμία» ως επάγγελμα – με τα αντίστοιχα ανταλλάγματα – ισχύει μόνο για όσους προσχωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, αν τυχόν φύγει κανένας από τον ΣΥΡΙΖΑ (λέμε τώρα) θα χαρακτηριστεί αυτομάτως… «αποστάτης»!

Ο tempora, o mores (ω καιροί, ω ήθη), που είχε γράψει και ο Κικέρων…

*Ο Διαμαντής Μπασαντής είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και αναλυτής τάσεων της κοινής γνώμης για το πολιτικό τμήμα του pronews.gr, καθώς και διαχειριστής του ιστότοπου «Εν Άνδρω».