Οι λιποτάκτες και οι αυτόμολοι

H παρακμή μας και μία από τις βασικές αιτίες των προβλημάτων μας φάνηκαν σε μία είδηση: Eντεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές δημοσίευσαν κείμενό τους κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών και μπράβο τους. Ομως, έντεκα; Τόσους πανεπιστημιακούς έχει η χώρα;

Τόσους καθηγητές έχει μόνο ένα τμήμα ενός από τα ΤΕΙ, με τα οποία γέμισε η πασοκάρα τις ράχες και τα βουνά, σε ορισμένα εκ των οποίων μπαίνεις ακόμη και αν στην κόλλα ζωγραφίσεις τον Κλούβιο και τη Σουβλίτσα, για τους γεροντότερους. Και, αλήθεια, πού είναι οι μεγάλες ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών μας; Πού είναι ο λεγόμενος «πνευματικός κόσμος» και οι καλλιτέχνες;

Η Παιδεία, σε όλους τους βαθμούς, έχει μολυνθεί έως το μεδούλι από το μαρξιστικό αυτοάνοσο νόσημα. Οι Ελληνες φορολογούμενοι πληρώνουν πολλούς επίορκους γενίτσαρους, που προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους γενίτσαρους. Οι καλλιτέχνες πλειοψηφικά σιωπούν, μην τυχόν και τους επιτεθούν τα SS και οι ΟΠΛΑτζήδες της «πολιτικής ορθότητας», ενώ ορισμένοι, κάτι ανακυκλωμένοι αριστεροί και απίθανες περσόνες με περίεργα γούστα, έχουν περάσει και στο απέναντι στρατόπεδο, στον εχθρό.

Οι δε ιντελιγκέντσηδες, που στην Ελλάδα καμώνονται τους διανοουμένους, συνήθως κρατικοδίαιτοι και πλειοψηφικά πουθενάδες, που δεν έχουν εισφέρει μισή καινούργια ιδέα και η πνευματική κληρονομιά τους θα είναι πορδές στον άνεμο, έχουν μεγαλύτερο νταλκά για τις ανύπαρκτες παραβιάσεις των ανύπαρκτων ιδιαίτερων «δικαιωμάτων» της παρδαλής, παρενδυτικής μαϊμούς ή για τα δικαιώματα των Αβορίγινων στην Ωκεανία, παρά για ό,τι αφορά Ελληνες Χριστιανούς Ορθόδοξους και κάθε είδους κανονικό άνθρωπο, που δεν κυκλοφορεί σαν σούργελο και δεν διεκδικεί το «δικαίωμα» να περπατά με το κεφάλι, και όχι με τα πόδια.

Η Ελλάδα για να απελευθερώσει τη Μακεδονία, να εντάξει στον εθνικό κορμό τους βόρειους αδερφούς μας και να προωθήσει τα συμφέροντα του Εθνους, ήτοι την υλοποίηση της κατασυκοφαντημένης από τους μηδενιστές Μεγάλης Ιδέας, έκανε έναν εκτεταμένο ανταρτοπόλεμο, τον Μακεδονικό Αγώνα από το 1904 έως το 1908, και δύο πολέμους, τους Βαλκανικούς.

Η αποτυχία της εξέγερσης του Ιλιντεν από το VMRO (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) ακολουθήθηκε από εκτεταμένες επιθέσεις των κομιτατζήδων κατά των Ελλήνων, που στόχευαν στην εθνοκάθαρση, προωθώντας τη βουλγαροποίηση της Μακεδονίας.

Η επέμβαση, λοιπόν, των ελληνικών ανταρτικών σωμάτων ήταν στην αρχή κατεξοχήν αμυντική, για την προστασία του ελληνικού άμαχου πληθυσμού, γιατί χωρίς γηγενείς Ελληνες στη μακεδονική ύπαιθρο δεν μπορούσαν να υπάρξουν δικαιώματα του Εθνους σε αυτή την πανάρχαια ελληνική γη. Ο θάνατος του ανθυπολοχαγού Παύλου Μελά (Μίκης Ζέζας) στις 13/10/1904 και του υπολοχαγού Σαράντου Αγαπηνού (Τέλος Αγρας) στις 7 Ιουλίου ήταν εμβληματικά γεγονότα, όμως στο σύνολο, στον Μακεδονικό Αγώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους, ο ανθός του Εθνους έπεσε κατά χιλιάδες στην έφοδο διά της λόγχης πάνω στα τουρκικά και μετά βουλγαρικά πολυβόλα, για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.

Αυτό το ιστορικό αποτέλεσμα προσπάθησε να ανατρέψει κατά την τριπλή κατοχή της χώρας η Βουλγαρία και ο ηγέτης του VMRO, Ιβάν Μιχαήλοφ, κάθαρμα ολκής, προσωπικός φίλος του Χίτλερ, του Χίμλερ, του Χάιντριχ και του Αντε Πάβελιτς. Παράλληλα από το 1942 έως το 1949, σε όλους τους γύρους, προσπάθησε να το αλλάξει η Αριστερά, με τον προδοτικό ρόλο που έπαιζε από το 1918 στην υπονόμευση του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα του λαού μας στη Μικρά Ασία, στη θέση για «Αυτόνομη Μακεδονία», μέχρι και στην πτώση του Γράμμου, όταν κατά τη συντριβή της χωριστικής κομμουνιστικής ανταρσίας τα 3/4 των προδοτών στασιαστών ήταν σλαβόφωνοι ΝΟΦίτες.

Σήμερα έρχονται οι επίγονοί τους για να ξαναγράψουν την Ιστορία, με την ειρωνική διαφωνία του… ΚΚΕ, και να μαχαιρώσουν την Πατρίδα με ένα κωλόχαρτο που υπογράφηκε στους Ψαράδες Πρεσπών, στον ίδιο τόπο όπου έλαβε χώρα η επαίσχυντη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ, απόφαση για απόσπαση του εδάφους της Μακεδονίας, ώστε να δημιουργηθεί η «Μακεδονία του Αιγαίου».

Όσοι πανεπιστημιακοί, δάσκαλοι, καθηγητές, καλλιτέχνες και αληθινοί διανοούμενοι ή ιντελιγκέντσηδες σιωπούν για τη Μακεδονία είναι λιποτάκτες και όσοι είναι δημόσιοι λειτουργοί είναι και επίορκοι. Οσοι δε παίρνουν και μαχητική θέση υπέρ της συμφωνίας και συμμετέχουν στις ύβρεις, στις συκοφαντίες και στις απειλές κατά του λαού, που συντριπτικά διαφωνεί, δεν είναι απλά λιποτάκτες.

Είναι αυτόμολοι. Πέρασαν στο στρατόπεδο εχθρικών προς τον Ελληνισμό συμφερόντων και στρέφουν τα πνευματικά τους όπλα κατά της Πατρίδας, κατά του Εθνους.

Πρέπει να ξεβρομίσουμε τη δημόσια Παιδεία από την επίορκη παρουσία τους, ξεκινώντας από τα Πανεπιστήμια, όπου πρέπει να αποκατασταθούν η κυριαρχία του κράτους και ο εθνικός λόγος. Το ίδιο και στην Πρωτοβάθμια και τη Μέση Εκπαίδευση: Να διώξουμε τους μηδενιστές από παντού. Το Κράτος Εθνος να παύσει να μισθοδοτεί τους εχθρούς του. Οσοι συνδράμουν αυτό το άγος πρέπει να τεθούν στο περιθώριο, απόβλητοι της εθνικής, της κοινωνικής και της πνευματικής ζωής.

Οι δε ταγοί που διαπραγματεύτηκαν, υπέγραψαν και θα ψηφίσουν την προδοτική συμφωνία, όπως κι όσοι τούς κάνουν πλάτες, ας γνωρίζουν ότι το έγκλημά τους είναι απαράγραπτο. Κανένας «νόμος περί ευθύνης υπουργών» δεν μπορεί να τους προστατεύσει και είναι υποχρέωση μιας μελλοντικής πατριωτικής κυβέρνησης να καταγγείλει τη συμφωνία και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά. Είναι Υβρις να φύγουν και απλά να πάνε σπίτι τους.

*Ο Φαήλος Κρανιδιώτης είναι Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ