Τελικά τι συμβαίνει; Μήπως μας έχει «πάρει η μπάλα» και δε το έχουμε καταλάβει;

Βρισκόταν η Ελλάδα σε τόσο δυσμενή θέση τα τελευταία χρόνια, στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής της οικονομίας και της ασφάλειας;

Η απάντηση είναι μάλλον όχι. Πο Σκοπιανοί συνεχίζουν το κρεσέντο των δηλώσεών τους. Μακεδονικά όλα: Από τη Μακεδονία την ίδια, μέχρι τη γλώσσα τους, την ταυτότητά τους, τα προϊόντα τους.

Στο μόνο που υποχώρησαν ήταν βάλουν ένα «Βόρεια» μπροστά από τη «Μακεδονία» τους, το οποίο, όπως έχουμε πει κατ΄επανάλληψη, θα το πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων με την πρώτη ευκαιρία.

Από την άλλη πλευρά η Τουρκία; Συνεχίζει ακάθεκτή να προωθεί το νέο δόγμα της αυτό της «γαλάζιας πατρίδας», απειλώντας ουσιαστικά με πόλεμο για τα κοιτάσματα. Μόλις προχθές ο εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου δήλωσε ότι η χώρα του θα απαντήσει με τον πιο σκληρό τρόπο (εάν αυτό δε σημαίνει πόλεμο τότε τι;) σε Ελλάδα και Κύπρο εάν επιχειρήσουν κάτι.

Ταυτόχρονα πραγματοποιεί και τη μεγάλη αεροναυτική άσκηση με τη συμμετοχή 102 πλοίων, μαχητικών αεροσκαφών και ότι άλλο βρεθεί στην πορεία.

Στο οικονομικό μέτωπο τα νέα είναι επίσης είναι άσχημα: «Βροχή’ πέφτουν τα ξένα δημοσιεύματα τα οποία αναφέρουν ότι η Ελλάδα παρά το γεγονός ότι τυπικά βρίσκεται εκτός μνημονίων δεν θα μπορέσει να ανακάμψει ενώ οι νέοι της ακόμη και σήμερα φεύγουν για το εξωτερικό.

Αυτό εάν συνδυαστεί με την άνευ προηγουμένου υπογεννητικότητα, τότε θα μιλάμε σύντομα για χώρα «γηροκομείο» το χειμώνα και «ξενοδοχείο» το καλοκαίρι.

Είναι βλέπετε η «βαριά βιομηχανία» ο τουρισμός. Με τη διαφορά ότι και άλλες χώρες έχουν τουρισμό, αλλά δεν έχουν μόνο αυτό.

Στο μέτωπο της μετανάστευσης επίσης τίποτα δεν πάει καλά. Στη Λέσβο μόνο στις 23 Φεβρουαρίου αποβιβάστηκαν μόνοι τους στις ακτές 111 αλλοδαποί.

Το κύμα παράνομων εισόδων (ή ροές όπως αρέσκονται πολλοί να λένε) όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται.

Τελικά σε πρέπει να προσβλέπουμε;

Σε ένα θαύμα; Ναι ένα θαύμα δε μας χάλαγε, αλλά υπάρχει έλλειψη προσφοράς για την ώρα. Πως θα φέρουμε τους νέους πίσω; Πως θα ανακάμψει η χώρα οικονομικά; Πως θα πάψουμε να απειλούμαστε από την Τουρκία και αν αυτό δεν είναι δυνατό, πότε η Τουρκία θα πειστεί να πάψει να φέρεται όπως φέρεται;

Σίγουρα όχι από μια φοβική και αδύναμη Ελλάδα.

Προτάσεις υπάρχουν αλλά από αυτό που πάσχουμε είναι η υλοποίηση τους. Χρειαζόμαστε μια εθνική επανεκκίνηση. Αυτό είναι σίγουρο. Το ερώτημα όμως είναι ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να την κάνει και το κυριότερο, θέλει ο ελληνικός λαός κάτι τέτοιο (καθώς προϋποθέτει και θυσίες) ή έχει επαναπαυθεί και απλώς περιμένει το «μάνα εξ ουρανού». Έστω και έτσι, σε αυτή την κατάσταση;