Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας παίρνουν αναστολή διαρκείας, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία δεν είναι δεσμευτική ούτε νομικά ούτε πολιτικά για την επίσημη θέση των αρχηγών κρατών της ΕΕ.
Δίνει όμως ένα πολιτικό μήνυμα (γερμανικής προέλευσης) για την επόμενη Ευρωβουλή και την επόμενη Κομμισιόν απέναντι στην Άγκυρα.
Το δεξιό, (γερμανοκρατούμενο), ΕΛΚ πρότεινε την πλήρη κατάργηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας ,που το έφερε σε σύγκρουση με τη Σοσιαλιστική Ομάδα, η οποία απέρριψε μετά βδελυγμίας την απομάκρυνση της Τουρκίας από την αυλή της ΕΕ. (σς την απομάκρυνση αυτή την έχει εκφράσει ως απειλή στο παρελθόν και με καθόλου κολακευτικά λόγια για την ΕΕ ο ίδιος ο Ερντογάν, χωρίς να την υλοποιήσει ποτέ).
Ο «συμβιβασμός» που επιτεύχθηκε ανάμεσα στους απερχόμενους και τσακωμένους μεταξύ τους ,για την Τουρκία, ευρωβουλευτές, όμως ,είναι δίκοπο μαχαίρι για την Κύπρο.
Και τούτο διότι σε αντάλλαγμα της «επίσημης αναστολής» (και όχι κατάργησης) των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, υπερψηφίστηκε η αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ- Τουρκίας.
Και ακόμα χειρότερα προτείνεται η εξακολούθηση των εργασιών της δικοινοτικής επιτροπής για την προετοιμασία των Τ/Κυπρίων ως προς το κοινοτικό κεκτημένο, δηλαδή την ΕΕ, χωρίς αυτή να περνά μέσα από τη λύση του Κυπριακού. Με άλλα λόγια, υιοθετείται για την τουρκοκυπριακή κοινότητα, μια διαδικασία που κατά κανόνα ακολουθείται στην περίπτωση υποψηφίων ανεξαρτήτων κρατών προς ένταξη στην ΕΕ..
‘Όπως φαίνεται ανάγλυφα, οι Ευρωπαίοι εταίροι ουδόλως θέλουν να απομακρύνουν την Τουρκία από την ΕΕ, απλώς ψάχνουν «νέες μορφές σύμπραξης» με αυτήν ,παραβλέποντας τις πάγιες και κατοχυρωμένες στην ΕΕ αντιδράσεις της Κύπρου .
Στην περίπτωση της αναβάθμισης της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ- Τουρκίας, για παράδειγμα, οι εταίροι αποσιωπούν ότι η ίδια η Τουρκία δεν εφαρμόζει τη συμφωνία αυτή, καθώς, πεισματικά αρνείται να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια για χρήση από την Κυπριακή Δημοκρατία, πλήρες κράτος μέλος της ΕΕ, οδηγώντας τη Λευκωσία σε μόνιμο βέτο.
Ομοίως παρεξηγήσιμη και ύποπτη είναι η θέση του Ευρωκοινοβουλίου να συμπεριφέρονται στην Τ/Κ κοινότητα με διαδικασίες δίκην υποψηφίου κράτους..
Για τους λόγους αυτούς οι Κύπριοι ευρωβουλευτές καταψήφισαν την Έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου.
Το ίδιο έπραξαν και οι Έλληνες ευρωβουλευτές για άλλους όμως λόγους. Οι Έλληνες ευρωβουλευτές έμειναν πιστοί, (αφού ελληνικές κυβερνήσεις και κόμματα έχουν αφήσει τα πράγματα να κοιμούνται από τη δεκαετία του 2000), στην «μεγάλη ιδέα» της πάση θυσία απρόσκοπτης εξακολούθησης της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, επαναπαυμένοι στην πεπερασμένη πλέον αντίληψη, ότι την «υστάτη στιγμή» Παρίσι και Βερολίνο δεν θα δεχθούν την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Επομένως «πεδίο λαμπρό» για την μελλοντική ελληνική διπλωματία να ασκήσει «πιέσεις» στην Άγκυρα για τα εθνικά θέματα..
Επειδή όμως τα πράγματα έχουν πλέον προχωρήσει πολύ και σε διαφορετικές ατραπούς από αυτές που ονειρεύεται η λιμνάζουσα ελληνική διπλωματία, απερχόμενοι και… νεοεισερχόμενοι Έλληνες ευρωβουλευτές, κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα, μήπως θα πρέπει να σκεφθούν ότι η ΕΕ κλείνει πλέον μόνη της «τις δουλειές» της με την Άγκυρα, αφήνοντας απ έξω μονίμως την Αθήνα;
Λαμπρά αρνητικό, πρόσφατο παράδειγμα, η Συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας για το προσφυγικό το 2015, στην οποία ή Αθήνα όχι μόνον δεν εκλήθη να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις, ούτε καν της ζητήθηκε η γνώμη της, απλώς της ανακοινώθηκε εκ των υστέρων και πιεστικά ότι θα «χωρέσει» στο έδαφος της και δια βίου, περίπου 1 εκατ. πρόσφυγες από την Τουρκία…
* Η Κύρα Αδάμ είναι πρώην διευθύντρια της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και επικεφαλής του πολιτικού ρεπορτάζ στο pronews.gr.
