Πόση υποκρισία αλήθεια πρέπει να έχουν όλοι αυτοί, οι άνθρωποι της εξουσίας, που όντας ραγιάδες δήθεν τιμούν την 25η Μαρτίου; Την 25η Μαρτίου, που έγινε για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία, μια Πίστη που περιφρονούν, θέλοντας να μετατρέψουν το Εθνικό και Ορθόδοξο κράτος των Ελλήνων σε “ουδετερόθρησκο” και μια Πατρίδα που την έχουν ξεπουλήσει με τα μνημόνια στους διεθνείς τοκογλύφους!
Έχουμε όμως και τους μαρξιστές που δεν θέλουν την Επανάσταση του 1821. επανάσταση εθνική. Σε αυτούς απαντά ένας δικός τους ο πρώην Γραμματέας του ΚΚΕ και διευθυντής του “Ριζοσπάστη” Κορδάτος που έχει γράψει:
«Γ. Κορδάτου, Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας – Κεφάλαιο ΞΑ’ – Το Αγροτικό Ζήτημα: «Δεν πρέπει να βλέπουμε την ελληνική επανάσταση σαν κίνημα πολιτικοκοινωνικό και ούτε με σημερινά ιδεολογικά κριτήρια να ερμηνεύουμε ορισμένα γεγονότα του ’21. Η επαναστατημένη Ελλάδα του 1821 δεν ήταν η Ρωσία του 1917. Εν ονόματι του αριστερισμού δεν πρέπει να γίνεται παραποίηση της Ιστορίας»
Η 25η Μαρτίου 1821, ημέρα σύμβολο της εθνεγερσίας των Ελλήνων ενάντια στην τουρκοκρατία, ημέρα συμβολική που συνταιριάζει ΠΙΣΤΗ και ΠΑΤΡΙΔΑ και περιέχει ασφαλώς και τους ηρωϊκούς αγώνες στις Ηγεμονίες, που είχαν ξεκινήσει από τον Φεβρουάριο και την 17η Μαρτίου στην Αρεόπολη της Μάνης και τις επιθέσεις κατά των Τούρκων στον υπόλοιπο Μωριά από τα μέσα ακόμη εκείνου του μηνός.
Τότε ξεσηκώθηκε μια χούφτα γενναίων με πίστη στο πεπρωμένο της Φυλής, έχοντας δίπλα τους και κάποιους που δεν είχαν την δύναμη της ψυχής να τους ακολουθήσουν, εάν δεν γνώριζαν ότι υπήρχε και η «αόρατος δύναμη».
Ομιλώ και αναφέρομαι στην επίκληση του Παπαφλέσσα, αλλά και του Υψηλάντη ότι πίσω από την Επανάσταση ευρίσκεται ο Τσάρος της Ρωσίας. Ετόλμησαν όμως το ακατόρθωτο και τα έβαλαν με μία αυτοκρατορία, ακούγοντας την μυστική φωνή του αίματος, τον ψίθυρο της Ιστορίας.
Εκδηλώσεις για να τιμήσουν, λέει, αυτοί που μας εξουσιάζουν, την Επανάσταση του 1821, την 25η Μαρτίου.
Κυνισμός και θράσος τουλάχιστον τα όσα θα πουν αυτοί που έδωσαν εθνική κυριαρχία με τα μνημόνια, αλλά και οι αρνητές του Έθνους μαρξιστές.
Σκληρά και ματωμένα εκείνα τα μεγάλα χρόνια. Με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να σφαγιάζονται με εντολή του σουλτάνου από τα τουρκικά στίφη και όχι μόνο στα μέρη όπου ξέσπασε η Επανάσταση, αλλά και στη Κωνσταντινούπολη, την Τραπεζούντα, την Σμύρνη, την Κύπρο, όπου υπήρχαν Έλληνες.
Αυτά δεν θα τα διδαχθούν ποτέ τα παιδιά μας, γιατί έτσι έχουν αποφασίσει αυτοί που κατευθύνουν την «παιδεία»…
Μέχρι τα τέλη του 1823 οι Έλληνες νικούσαν σε όλα τα μέτωπα σε Στερεά και Πελοπόννησο, αλλά μετά ήλθαν τα δάνεια από τους αδελφούς Ρικάρντο και ο διχασμός και ο καταραμένος εμφύλιος και στο τέλος ο Ιμπραήμ.
Τότε ήταν που πολλοί δείλιασαν και προσκύνησαν και πήρανε συγχωροχάρτι από τον Ιμπραήμ. Τον Κολοκοτρώνη τον είχαν, τότε, κλείσει φυλακή στην Ύδρα και αναγκάστηκαν να τον ελευθερώσουν μήπως και σταματήσει την λαίλαπα.
Αμείλικτος κράτησε ζωντανή τη φλόγα της Επανάστασης. Κράτησε ζωντανή την ιερή φλόγα του Έθνους και στους προσκυνημένους είχε απευθύνει την παρακάτω διαταγή:
«Δώστε μου τα προσκυνοχάρτια του Μπραΐμη να σας δώσω του έθνους. Όποιο χωριό δεν γυρίσει στο έθνος θα το αφανίσω από το πρόσωπο της γής. Απ’ τη μία θα βγαίνουν οι αραπάδες και απ’ την άλλη θα μπαίνω εγώ, θα καίω και θα σκοτώνω. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους!»
Τίποτε δεν άλλαξε. Εδώ είναι οι προσκυνημένοι, εδώ και οι ραγιάδες, εδώ και οι τοκογλύφοι, κάποιοι άλλοι αδελφοί Ρικάρντο, και απέναντι σε όλους αυτούς το αδάμαστο Εθνικό Πνεύμα, οι Έλληνες Πατριώτες, που τιμούν με όλη τους την καρδιά την 25η Μαρτίου, την προδομένη Επανάσταση του Γένους μας, μέχρι την στιγμή, που θα φύγει επιτέλους το ψευτορωμαίικο και θα έρθει η Ελλάδα.
