Από υποχώρηση σε υποχώρηση φτάσαμε στο «τουρκικό» Αγαθονήσι – Αύριο ποιος ξέρει τι άλλο…

Η παρενόχληση του ελικοπτέρου στο οποίο επέβαινε ο πρωθυπουργός Α.Τσίπρας από τουρκικά μαχητικά εν πτήσει προς το Αγαθονήσι, αποτέλεσε μια από τις κυριότερες τουρκικές επιθετικές ενέργειες του τελευταίου χρονικού διαστήματος.

Το να αναγκαστεί ο πρωθυπουργός, υπέρμαχος του δόγματος της ετεροβαρούς ελληνο-τουρκικής φιλίας, να προβεί σε δηλώσεις αμέσως μετά την προσγείωσή του στο Αγαθονήσι, σημαίνει ότι οι Τούρκοι υπερέβησαν τα εσκαμμένα, εάν υπάρχουν τέτοια.

Η τουρκική κίνηση δεν ήταν τυχαία. Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση του επεισοδίου, οι περισσότερες τουρκικές εφημερίδες έσπευσαν να αναφέρουν ότι ο «Έλληνας πρωθυπουργός πάτησε σε τουρκικό νησί».

Μπορεί να μοιάζει παράλογο αλλά δεν είναι: Η Τουρκία αποκαλεί ευθέως ως τουρκικό έδαφος ελληνικά, που κατοικούνται, νησιά. Οι γνωστοί ανόητοι κύκλοι της ημεδαπής, σπεύδουν να «καθησυχάσουν»: «Μην ανησυχείτε», λένε «Όλα γίνονται για εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες. Εκλογές γαρ».

Δεν είναι ανάγκη καν να ασχοληθούμε με αυτή την άποψη.

Μετά από ένα ασθενικό και αργοπορημένο διάβημα από το ελληνικό ΥΠΕΞ, όλα θα «επιστρέψουν» ξανά στην «κανονικότητα», μέχρι την επόμενη τουρκική επιχείρηση. Ποια θα είναι; Άγνωστο. Από φαντασία και εφευρετικότητα πάνε καλά οι Τούρκοι επιτελείς.

Το θέμα είναι ότι έχουμε μια πολιτική ηγεσία η οποία ακόμη αδυνατεί να μάθει, και είναι άγνωστο εάν θέλει να μάθει, από τα λάθη της. Επιμένει στην ελληνο-τουρκική προσέγγιση έστω και αν αυτή βλάψει την εθνική μας κυριαρχία.

Δεν εξηγούνται αλλιώς οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Γ.Κατρούγκαλου για «δικαιώματα» της Τουρκίας, του κυβερνητικού βουλευτή Γ.Τσιρώνη για το Καστελόριζο, όπως και του πρώην υπουργού Εξωτερικών Ν.Κοτζιά περί «μοναχοφάηδων»!

Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε μια δραματική αλλαγή-στροφή της εξωτερικής πολιτικής της χώρας από πάγιες θέσεις τις οποίες είχαμε για χρόνια σε μια νέα επικίνδυνη πολιτική για την εθνική κυριαρχία της χώρας.

Η Τουρκία, όντας σαν τσακάλι που περιφέρεται γύρω από το θύμα του, δεν πρόκειται να σταματήσει να δαγκώνει και να αρπάζει κομμάτια.

Ότι και αν κάνει η ελληνική πολιτική του κατευνασμού η Τουρκία θα ζητά πάντα περισσότερα. Έχει πάρει το μάθημά της η τωρινή κυβέρνηση; Ασφαλώς και όχι.

Επιμένει στην μονομερή υποχώρηση μήπως και ηρεμήσει το «θηρίο». Αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει.

Άρα σε τι ελπίζει; Ούτε και αυτοί γνωρίζουν. Πρόκειται για την εφαρμογή του περίφημου ελληνικού δόγματος στην διπλωματία: «Άστο να δούμε που το πάνε και βλέπουμε.»

Έτσι φτάσαμε από την ήττα στα Ίμια στο «τουρκικό» Αγαθονήσι, στο «τουρκικό» Αιγαίο, και Κύπρο όπως είπε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χ.Ακάρ, από τον ενιαίο αμυντικό χώρο με την Κύπρο στο να κάνουμε τον «Κινέζο» σε ότι αφορά τη Μεγαλόνησο και αύριο ποιος ξέρει τι ακόμη.

Υποχωρούμε διαρκώς και κάθε ημέρα όλο και πιο πολύ.

Δυστυχώς όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο γεγονός ότι οι Τούρκοι όσο πιο αδύναμους μας βλέπουν τόσο θα αποθρασύνονται. Έτσι δεν αποκλείεται ένα «θερμό» επεισόδιο.

Ναι, είναι αλήθεια ότι το «θερμό» επεισόδιο συζητείται πολύ καιρό. Το ότι δεν έχει γίνει ακόμη, δεν έχει να κάνει τόσο με την Τουρκία, όσο με την ελληνική υποχωρητικότητα. Οι Τούρκοι κάνουν τα πάντα για το πετύχουν, αλλά η Ελλάδα… αντιστέκεται, δια της περίφημης «ψυχραιμίας» της.

Με τις ΕΔ να βιώνουν ασφυχτικό πρόβλημα επάνδρωσης, με τις διαθεσιμότητες των πολεμικών μέσων να κινούνται σε τραγικά επίπεδα, όλοι βρίσκονται σε μια «νιρβάνα» ελπίζοντας ότι οι Τούρκοι δε θα τραβήξουν άλλο το σχοινί.

Δεν μπορούμε όμως έτσι να προχωρήσουμε ως κυρίαρχο κράτος. Η Κύπρος αν και λαβωμένη από την τουρκική εισβολή του ΄74 κατάφερε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να δημιουργήσει στρατηγικές συμμαχίες και ενεργειακές συνθήκες που υπόσχονται ένα αισιόδοξο μέλλον.

Η Ελλάδα ακόμη προσπαθεί να βρει πως θα κάνει έρευνες νότια της Κρήτης.

Στην πολιτική του κατευνασμού και αυτό. «Μην εκνευριστεί η Τουρκία» Έχουμε να κάνουμε με μια πολιτική ηγεσία που είναι ανίκανη να δώσει λύσεις, όραμα, ανίκανη να θωρακίσει την άμυνα της χώρας, επικίνδυνα υποχωρητική ζώντας μέσα σε ένα «ροζ» σύννεφο.

Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα στο τέλος.