Κινήσεις που να προκαλούν κόστος στην Τουρκία: Αναμένοντας την αντίδραση των… συμμάχων μας

Η Άγκυρα το έχει εξαγγείλει και το έκανε. Όποτε άλλωστε πράττει πάντα. Αρχίζει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Αγόρασε γεωτρύπανα, εκπαίδευσε προσωπικό, έκανε συνεργασίες, πήρε προ πολλού την πολιτική απόφαση και προχώρησε. Ήταν μια αναμενόμενη κίνηση, που υποβάθμιζαν όλη αυτή την περίοδο οι ασκούντες πολιτική στη βάση της ψευδαίσθησης.

Είναι προφανές πως στο υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας είχαν εκτιμήσει πως αυτή η κίνηση αργά ή γρήγορα θα γινόταν και γι’ αυτό και διαμορφώθηκαν μέτρα αντίδρασης. Κάποια ανακοινώθηκαν το περασμένο Σάββατο, μια σειρά άλλα θα γίνονται γνωστά την ώρα που θα υλοποιούνται. Το σίγουρο είναι πως η πολυαναμενόμενη εισβολή της Τουρκίας και στη θαλάσσια περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, τους βρήκε προετοιμασμένους στο ΥΠΕΞ.

Είναι σαφές πως η Τουρκία, με βάση τη διαχρονική της συμπεριφορά, τη λογική που διέπει την πολιτική της, δεν είχε άλλη επιλογή παρά της δυναμικής αντίδρασης. Θεωρεί πως χάνει το τρένο της ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο και γι’ αυτό κινείται για να αποτρέψει το πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Και για να γίνει αυτό, με βάση την ερντογανική λογική είναι μέσω της αμφισβήτησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, τη θεωρεί «εκλιπούσα», της υπονόμευσης της κυριαρχίας της και την επιβολή από μέρους της νέων τετελεσμένων, που θα πετύχει. Δεν επέλεξε την ομαλοποίηση των σχέσεων και την επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό.

Επέλεξε να κάνει γεωτρήσεις σε μια περιοχή, που δεν υπάρχουν αδειοδοτημένα θαλασσοτεμάχια.
Επέλεξε να κάνει την πρώτη γεώτρηση δυτικά της Κύπρου, χωρίς να αποκλείεται να προχωρήσει σε ανάλογες κινήσεις και νοτίως του νησιού. Αυτό, άλλωστε, το ανακοίνωσε διά επιστολών (τόσο η ίδια η Άγκυρα όσο και το ψευδοκράτος) προς τα Ηνωμένα Έθνη.
Γι’ αυτό και εάν δεν υπάρξει έντονη αντίδραση που θα προκαλεί κόστος στην Άγκυρα, θα προχωρήσει και στους επόμενους σχεδιασμούς. Νοτίως της Κύπρου, βεβαίως, επηρεάζονται κι άλλα συμφέροντα και το εγχείρημα της Τουρκίας δεν θα είναι τόσο εύκολο. Θα επιλέξει, όμως και εκεί μη αδειοδοτούμενα θαλασσοτεμάχια.

Η Τουρκία θα πρέπει να έχει κόστος ενώ η αντίδραση της Λευκωσίας θα πρέπει με τις ενέργειες που θα κάνει να προκαλέσει και την κινητοποίηση των διάφορων τρίτων, που υποτίθεται πως θέλουν συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Πρώτο, να μπλοκαριστούν ευρωπαϊκά κονδύλια προς την Τουρκία και η προσπάθεια αναβάθμισης της τελωνειακής ένωσης.

Δεύτερο, να ανακοινωθεί πως το προσωπικό που εργοδοτείται στον Πορθητή, στο Μπαρμπαρός και στα συνοδευτικά πλοία θα καταζητούνται για παραβίαση της κυπριακής νομοθεσίας και θα ζητηθεί η έκδοσή τους. Να ζητηθεί και η έκδοση όλων εκείνων που με δηλώσεις και αποφάσεις τους παραβιάζουν την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης, σε δηλώσεις του τον περασμένο Οκτώβριο στο ΡΙΚ, είχε απευθύνει πρόσκληση προς την Τουρκία με αφορμή την αποστολή τότε του τουρκικού σεισμογραφικού σκάφους «Μπαρμπαρός»: «Στέλνουμε μήνυμα στην Τουρκία και την καλούμε να συζητήσουμε για τον καθορισμό των θαλάσσιων μας ζωνών, στη βάση του διεθνούς δικαίου».

Αυτή η πρόσκληση σαφώς και ισχύει και η μπάλα παραμένει στα πόδια του καθεστώτος Ερντογάν, που προφανώς και δεν θα αποδεχθεί.

Είναι πρόδηλο πως υπάρχουν μια σειρά από άλλες ενέργειες που μπορούν να γίνουν. Για να προκληθεί η αντίδραση και να ενεργοποιηθούν εξαφανισθέντες… σύμμαχοί μας.

* Ο Κώστας Βενιζέλος είναι δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης στην εφημερίδα Φιλελεύθερος της Κύπρου. Είναι συγγραφέας βιβλίων για το Κυπριακό και διδάκτορας σε θέματα Επικοινωνίας.