Γύρω από την Κύπρο βρίσκεται σε εξέλιξη ένας θαλάσσιος Αττίλας ΙΙΙ. Η Αγκυρα, όχι μόνο με κύματα χυδαίων απειλών αλλά με ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού της και το «Μπαρμπαρός», έχοντας πρόθεση να φέρει και άλλο ερευνητικό σκάφος, δεν απειλεί ευθέως μόνον τον Ελληνισμό, αμφισβητεί στην ευρύτερη περιοχή τα συμφέροντα και του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Γαλλίας και της Ιταλίας, και κάθε χώρας που είτε έχει ΑΟΖ που γειτνιάζει με της Κύπρου είτε έχει εταιρίες-κολοσσούς που έχουν υπογράψει συμβόλαια για έρευνα και εκμετάλλευση οικοπέδων της κυπριακής ΑΟΖ ή θεωρούν την περιοχή ενεργειακό δρόμο για τη μεταφορά των εξορυχθησομένων υδρογονανθράκων προς την Ευρώπη.
Δεν μιλάμε απλά για ονόρε, εθνικό γόητρο ενός εκάστου, μιλάμε για πολύ χρήμα, για ζωτικά συμφέροντα ενεργειακής αυτάρκειας, διασφάλιση των θαλάσσιων επικοινωνιών και της εθνικής ασφάλειας των χωρών μας.
Πρώτη φορά, ύστερα από πολλά χρόνια, παρά τη φαινομενική πορεία στην κόψη του ξυραφιού, έχουμε μπροστά μας και μια χρυσή ευκαιρία. Εχουμε την ταύτιση των συμφερόντων ισχυρών χωρών με τα δικά μας.
Εάν και τώρα δεν φανούμε διεκδικητικοί και αντιθέτως εκπέμψουμε ψοφοδεϊσμό, τότε, αντί για ευκαιρία, θα αρχίσει μια απότομη κατηφόρα για τη δορυφοροποίηση της χώρας μας σε Ηγεμονία της Βλαχίας.
Η απάντησή μας στην τουρκική ιταμότητα και θρασύτητα δεν υπάρχει κανένας λόγος να ακολουθήσει το παραδοσιακά τραμπούκικο ύφος της Αγκυρας. Σε όλα τα ζητήματα, και πολύ περισσότερο σε τέτοιας σοβαρότητας, τα πολλά λόγια δεν είναι μόνο φτώχεια, δηλώνουν και αδυναμία.
Οφείλουμε να συνεννοηθούμε, ως Ελληνισμός εν συνόλω, με τους φυσικούς μας συμμάχους, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τις ΗΠΑ και τις επιμέρους χώρες της Ε.Ε. που εταιρίες τους έχουν αγκυρωμένα συμφέροντα στην κυπριακή ΑΟΖ και να συμφωνήσουμε μια πολιτική αυστηρής κλιμάκωσης έμπρακτων απαντήσεων στην τουρκική προκλητικότητα, που έγινε πλέον ξεκάθαρη εισβολή.
Οχι με τη Μέρκελ και το υποταγμένο σε αυτήν διευθυντήριο της Ε.Ε., αλλά με ένα προς ένα τα Εθνικά Κράτη που έχουν ζωτικά συμφέροντα τα ίδια ή εταιρίες τους, όπως η Γαλλία, που είναι ισχυρή χώρα και πυρηνική δύναμη, και η Ιταλία.
Εάν οι Τούρκοι δεν υποχωρήσουν, το «Μπαρμπαρός» πρέπει να γίνει αποικία των ψαριών στον βυθό της Μεσογείου και αυτό δεν πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας.
Είναι δε ευκαιρία να θυμίσουμε πως στην Κύπρο εισέβαλε και παραμένει ένας ισλαμικός στρατός. Ιδίως προς το Ισραήλ, που πριν από λίγες ημέρες δέχθηκε εκατοντάδες πυραύλους από την τρομοκρατική ισλαμική οργάνωση Χαμάς, με θύματα αμάχους, πρέπει να υπομνήσουμε εμφατικά πως με τα πυραυλικά συστήματα που αναπτύσσει ή αγοράζει η Τουρκία έχει και το Ισραήλ στο βεληνεκές των όπλων της από τα Κατεχόμενα της Κύπρου και πως είναι προς το συμφέρον, την ασφάλεια και του Ισραήλ, η απελευθέρωση της Κύπρου, η εκδίωξη των κατοχικών δυνάμεων, ώστε πέραν της αποκατάστασης της νομιμότητας να έχει στα δυτικά του έναν έντιμο και καλό φίλο, τον Ελληνισμό.
Αυτό είναι δε προς το αληθινό συμφέρον και των ΗΠΑ, που έχουν πλέον μια ηγεσία που δεν ακολουθεί την καταστροφική και αυτοκτονική πολιτική του συστήματος Ομπάμα – Κλίντον, η οποία γιγάντωσε το μαχητικό Ισλάμ, διέλυσε χώρες και προκάλεσε αστάθεια και κύματα εκατομμυρίων προσφύγων.
Τα συμφέροντά μας είναι με τη Δύση, με τις Δυνάμεις της θάλασσας, και με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Η Τουρκία με τον Ερντογάν καταστρέφει τις παραδοσιακές της συμμαχίες με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, στρέφεται προς τη Ρωσία, ενώ πολώνει και πυροδοτεί το εσωτερικό μέτωπο βλέποντας παντού φαντάσματα.
Στη ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ υπερασπιζόμαστε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μας το δικαίωμα των Τούρκων να αλληλοφαγωθούν μέχρι τον τελευταίο Τούρκο. Εάν θέλουν δε να αυτοκτονήσουν, συγκρουόμενοι με όλη τη Δύση, τον σύμμαχο αυτής Ισραήλ και την Αίγυπτο, ας μην τους χαλάσουμε το χατίρι…
*Ο Φαήλος Κρανιδιώτης είναι πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
