Οι Ευρωεκλογές αποτελούν μια αδιάψευστη δημοσκόπηση. Κατά τις προσδοκίες και τις προκλήσεις, μπορούν να κριθούν και ως ψήφος εμπιστοσύνης. Χωρίς να μπορούν να υπαγορεύσουν τις εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση διαμορφώνουν δυναμική και κλίμα.
Αρκεί αυτό για να κινητοποιήσει το εκλογικό σώμα;
Για να ενισχύσει τη συμμετοχή; Όταν μάλιστα λίγα ειπώθηκαν για την Ευρώπη και τη σημασία του Ευρωκοινοβουλίου. Χρήσιμο προηγούμενο αν μη τι άλλο για τους κάθε λογής δημαγωγούς.
Που επιμένουν να παρουσιάζουν τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς ως κάτι που δε μας αφορά. Που όμως θέλουν να το κατακτήσουν.
Το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα περιελίσσεται γύρω από τρία όργανα. Τη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που είναι η ατμομηχανή της Ευρώπης και η οποία χαράσσει πολιτικές, χρηματοδοτεί δράσεις και προτείνει νομοθετήματα.
Όλα αυτά σε διαρκή διάλογο και συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που αποτελείται από τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είναι αυτά που αποφασίζουν και νομοθετούν.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υλοποιεί.
Δύο είναι τα μείζονα ζητήματα που το Ευρωκοινοβούλιο θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Το πρώτο είναι η έγκριση του Κοινοτικού Προυπολογισμού.
Αφορά περίοδο εφταετών και προβλέπει πολλαπλασιασμό των δαπανών για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, την ασφάλεια, την άμυνα, το μεταναστευτικό και τις νέες τεχνολογίες. Τομείς που στο σύνολό τους είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος για τη χώρα μας.
Όπως και η διαφύλαξη των κονδυλίων για την Κοινή Αγροτική Πολιτική και τα διαρθρωτικά Ταμεία που χρηματοδοτούν έργα στις περιφέρειες. Εξυπηρετούν ζωτικά μας συμφέροντα. Βαριά θα είναι αντίστοιχα και η ευθύνη των Ελλήνων Ευρωβουλευτών.
Τόσο ως μονάδες αλλά και ως στελέχη των Ευρωπαϊκών Πολιτικών Οικογενειών, πρέπει να δίνουν συνεχείς μάχες για την προώθηση των Ελληνικών συμφερόντων. Μια διαδικασία που προϋποθέτει συνεχείς διαπραγματεύσεις.
Τόσο στο στάδιο έγκρισης του προυπολογισμού, όσο και της εκταμίευσης των κονδυλίων και τη χρηματοδότηση των δράσεων που αφορούν τη χώρα μας . Μια διαρκής διεκδίκηση και ένας συνεχής έλεγχος, όπως ακριβώς πράττουν και οι Ευρωβουλευτές των άλλων χωρών.
Η Ευρώπη όμως είναι και σε κομβικό σημείο εις ότι αφορά το μέλλον της και την προοπτική της. Αλλά και τη διαμόρφωση των προτεραιοτήτων της. Τη χάραξη των πολιτικών γραμμών που θα ακολουθήσει. Μέσα από μια προσπάθεια να δημιουργηθεί πλούτος και ανάπτυξη.
Και να ενισχυθεί η πολιτική προοπτική με έμφαση στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας. Με στόχο δικό μας τα Ελληνικά σύνορα να γίνουν Ευρωπαϊκά και στην πράξη. Και στο σημείο αυτό είναι μεγάλη η ευθύνη αλλά και τα περιθώρια δράσης των Ευρωβουλευτών.
Με την εκλογή των Ευρωβουλευτών και ανάλογα με την ισχύ κάθε Ευρωπαϊκού κόμματος θα επηρεαστεί και η διαδικασία επιλογής του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ανεξάρτητα από το αν θα προταθεί ο υποψήφιος του κόμματος με τις περισσότερες έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ή θα επιλεγεί από τους Αρχηγούς των Κρατών και Κυβερνήσεων, θα είναι το πρόσωπο που θα ΄κινήσει’ τα Ευρωπαϊκά πράγματα την επόμενη πενταετία και θα κατανείμει τα χαρτοφυλάκια των νέων Ευρωπαίων Επιτρόπων.
‘’Άσκηση κύρους και ουσίας’. Η χώρα μας είχε καταφέρει να της δοθεί, το χαρτοφυλάκιο της Ασφάλειας και της Μετανάστευσης, που στην πορεία ‘πήγε στράφι’, καθώς ο τομέας της Ασφάλειας δόθηκε στον Άγγλο Επίτροπό.
Μια ευκαιρία χαμένη, με σοβαρές προσωπικές ευθύνες. Δεν έχουμε περιθώριο για άλλες χαμένες ευκαιρίες. Ο Επίτροπος που θα υποδείξει η χώρα, θα έχει νευραλγικό ρόλο στο να συντονίζει, να διαπραγματεύεται και να συγκρούεται. Οι κουτοπόνηροι πολιτικαντισμοί μόνο γέλωτα και χλεύη προκαλούν. Και αντανακλούν στη χώρα.
Οι Ευρωεκλογές μας αφορούν όλους. Έχουν άμεσες συνέπειες στη ζωή και στην καθημερινότητά μας. Μας προσφέρουν βήμα παρέμβασης.
Η ψήφος μας τη σφραγίζει.
