«Κυριάκο φτιάξε το κράτος»: Αυτή είναι η λαϊκή «επιταγή» και η ευθύνη βαριά

Η απαίτηση του κόσμου που φώναξε «Κυριάκο φτιάξε το κράτος» άφησε το αποτύπωμά της στην παρουσία του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στο Άργος, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Πελοπόννησο.

Απατώντας ο πρόεδρος της ΝΔ είπε ότι η χώρα χρειάζεται πάνω από όλα κράσος προς όφελος των πολιτών και ότι αυτό μαζί με τις Περιφέρειες και τους Δήμους θα αποτελέσει αντικείμενο σοβαρών μεταρρυθμίσεων.

Αυτή είναι δυστυχώς είναι η σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει η χώρα εδώ και δεκαετίες, ίσως και παραπάνω: Η έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος.

Στην αρχαία ελληνική θεώρηση για το κράτος ο νόμος, είχε περίοπτη θέση και ήταν η συνεκτική εκείνη δύναμη που συνέδεε τον πολίτη με την κοινότητα και ταυτόχρονα προστάτευε και τα δύο «μέρη». Ο υποκειμενισμός όμως της εξουσίας και η δύναμη που αυτή εξέπεμπε θεωρείτο ως κίνδυνος που είχε ως αποτέλεσμα την υποταγή του ατόμου σε αυτή και κατά συνέπεια στο κράτος το ίδιο.

Ο Πλάτων έλεγε πως ο φιλοσοφικός έρως είναι γιος του πόρου και της πενίας. Ως πόρο εννοούσε τον λόγο, ο οποίος τίκτει την φιλοσοφική απορία που οδηγεί στην ελεύθερη ανάπτυξη της σκέψης. Μιας σκέψης, όμως, όχι μακριά από τη ζητήματα της κοινότητας, αλλά σε μια συνεχή τριβή λόγου στη σχέση πολίτη και πόλεως-κράτους.

Μιας δυναμικής σχέσης (διαλεκτικής ελευθερίας) που θα μορφοποιούσε τον πολίτη και θα τον αναβίβαζε σε επίπεδο ελευθερίας, εντός μιας αυτοκυβερνώμενης πολιτείας και όχι μιας «μεθυσμένης» από την ισχύ της πολιτείας που θα ανταποκρινόταν καλύτερα στον αληθινό χαρακτήρα της ελληνικής πόλεως-κράτους

Το κράτος όμως ως πόλος εξουσίας, δρα και ως πόλος έλξης για παράκεντρα εξουσίας και «συντεχνίες» οι οποίες δρουν υποκειμενικά, τασσόμενες στο δικό τους συμφέρον και όχι στο συμφέρον της κοινότητας.

Από τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι, ελευθερία, δικαιοσύνη, νόμος (ως βασικό της εργαλείο) συνιστούν δύναμη ζεύξης μεταξύ πολίτη και κράτους αλλά και άπωσης-σύγκρουσης όταν το τελευταίο διαστρεβλώνει τα παραπάνω.

Γιατί οι πολίτες φώναζαν στον πρόεδρο της ΝΔ να φτιάξει το κράτος; Γιατί τίποτα από αυτά που αναφέρθηκαν δεν συμβαίνει σήμερα.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το κράτος πρέπει να λειτουργήσει (επιτέλους) προς όφελος του πολίτη.: Να μην καθυστερεί στις αποφάσεις του, να μην παραλύει στη δομή του, να είναι δραστήριο, αποτελεσματικό να μην ταλαιπωρεί τον πολίτη. Κυριότερα όμως να αποδίδει δικαιοσύνη στα αιτήματα και τα προβλήματα.

Αυτό είναι το αίτημα που βγαίνει από τον κόσμο, αυτό είπαν στον πρόεδρο της ΝΔ. Χρειάζεται ένα κράτος που μεν θα αποδίδει δικαιοσύνη στα προβλήματα, αλλά θα εξηγεί ταυτόχρονα με πειστικό τρόπο για ποιο λόγο δεν μπορεί, ή δεν πρέπει να ανταποκριθεί σε κάποιο αίτημα.

Όλα αυτά θα έχουν ως αποτέλεσμα να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος και να μην δημιουργείται το αίσθημα «σαπίλας» με το «μαζί τα φάγαμε».

Αποκαθιστώντας την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος, το τελευταίο γίνεται πιο παραγωγικό και ο πολίτης, ο ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης το ίδιο.

Μπορεί να γίνει αυτό με τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες της 7ης Ιουλίου. Μένει να το δούμε. Σημασία έχει όμως ότι είναι επιβεβλημένη ανάγκη. Πρέπει να αποκατασταθούν οι ζεύξεις, να γεφυρωθούν τα χάσματα για να λειτουργήσει η πολιτεία και μαζί της η χώρα, που έχει ασφυκτική ανάγκη για να ανακάμψει επιτέλους από την κατάθλιψη των τελευταίων δέκα και πλέον ετών.

Η ευθύνη επομένως είναι βαριά.