Η νέα ευρωπαϊκή επιτροπή

Ο κουρνιαχτός των Ευρωεκλογών πέρασε. Η Ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα ξεκινά να επιστρέφει στην κανονικότητά της. Μαζί με αυτή διαμορφώνεται και το νέο πολιτικό σκηνικό.

Με πρώτο ζητούμενο τις διεργασίες για τη δημιουργία της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Της ‘ατμομηχανής’ που θα αναλάβει να οδηγήσει την Ενωμένη Ευρώπη τη νέα πενταετία.

Οι συζητήσεις για την επιλογή του νέου Προέδρου έχουν από καιρό ξεκινήσει. Η τελική απόφαση θα είναι όπως και το σύνολο των Ευρωπαϊκών Πολιτικών, αποτέλεσμα ισορροπιών, διαπραγματεύσεων, παζαριού και επίδειξης ισχύος.

Η Γαλλία φαίνεται αποφασισμένη να διεκδικήσει σημαντικό μερίδιο και λόγο στην κατανομή θέσεων. Μια προσπάθεια που αποδυναμώνεται από την πρωτοκαθεδρία της Λεπέν, αλλά ενισχύεται από τη δυναμική του Μακρόν στη δημιουργία μιας νέας ‘κεντρώας’ κοινοβουλευτικής δύναμης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με κορμό το κόμμα του.

Πέρα από τον Πρόεδρο, ριζικά νέα θα είναι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολό της. Ήδη λειτουργεί ‘οιωνεί’ υπηρεσιακά, αφού νέοι Επίτροποι θα τη στελεχώσουν από τον επόμενο Νοέμβριο.

Κατά τούτο ξενίζει η ‘πρεμούρα’ των απερχόμενων να προτείνουν την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για τα Σκόπια και την Αλβανία. Και όλα αυτά ενώ είναι δεδομένη η δυσθυμία Ευρωπαϊκών Κρατών, με πρώτες την Ολλανδία και τη Γαλλία, να ξεκινήσουν οποιαδήποτε κουβέντα, για διεύρυνση.

Αλήθεια οι ‘Ελλαδικές φωνές’ στην απερχόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρούν ότι τα Σκόπια και τα Τίρανα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να τους δοθεί το καθεστώς της ‘υπό ένταξη χώρας’;

Εχουν εκπληρωθεί ακόμα και οι ελάχιστες αυτές υποχρεώσεις των Σκοπιανών από τη λεγόμενη Συμφωνία των Πρεσπών ή έχουν διασφαλιστεί τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, ως προς το Κοινοτικό κεκτημένο, για να δοθεί ‘μεγαλόκαρδα’ το ‘πράσινο φως’, στους Βαλκάνιους γείτονες? Και γιατί σπεύδουν να δημιουργήσουν ενδεχόμενα τετελεσμένα σε μια νέα Ελληνική κυβέρνηση που καταφανώς θα προκύψει τον επόμενο μήνα;

Οταν μάλιστα ο επικεφαλής της ούτε έχει συμπράξει στις Πρέσπες και τονίζει ότι θα περιορίσει τις ζημίες τους μέσα από την Ευρωπαϊκή υποψηφιότητα των Σκοπιανών. Στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι προκλήσεις είναι μεγάλες. Πλέον αποσαφηνίστηκε ότι τον νέο Επίτροπο, θα τον ορίσει η νέα κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η σχετική πρόταση στέλνεται μέσα στον Ιούλιο.

Πρώτο στη συνέχεια ζητούμενο είναι η διεκδίκηση ενός σημαντικού χαρτοφυλακίου. Τόσο σε σχέση με τα άμεσα ενδιαφέροντα της χώρας μας, όσο και σε σχέση με τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης που αυτό θα παρέχει.

Η περιφερειακή πολιτική, με τις αρμοδιότητες που περιέχει ως προς τα διαρθρωτικά ταμεία, ο τομέας των μεταφορών και των επικοινωνιών, σε σχέση και με τα μεγάλα έργα υποδομής, η ψηφιακή πολιτική, που αφορά τη ριζική μεταμόρφωση της οικονομίας και των δομών οργάνωσης και δράσης της κοινωνίας, η εκπαίδευση με τη διαμόρφωση των υποδομών, την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και τη δημιουργία της νέας οικονομίας, αλλά και η ασφάλεια που διαδραματίζει καίριο ρόλο στην ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των Ευρωπαίων πολιτών και περιλαμβάνει το σύνολο των δράσεων που αφορούν τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Σπουδαία και η προοπτική που διαμορφώνει η δημιουργία νέας γενικής διεύθυνσης για την κοινή Ευρωπαϊκή Αμυνα, στην οποία τόσα επενδύει η χώρα μας.Το πρόσωπο του νέου Επιτρόπου είναι ομοίως κορυφαίας σημασίας. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια για νέες χαμένες ευκαιρίες.

Η επιλογή πολιτικού υψηλού προφίλ, μπορεί ιδεατά να είναι πρόκριμα για τη διεκδίκηση της Αντιπροεδρίας. Με γνώσεις, διάθεση, κύρος και ικανότητες, δε θα κατατρύχεται από επαρχιώτικο πολιτικαντισμό, δε θα γίνεται έρμαιο λόγω της ανεπάρκειάς του, δε θα χρειαστεί να ανακαλύψει πραγματικά ή προσχηματικά την εργασία στις Βρυξέλλες και θα μπορέσει να εισφέρει, χωρίς να κρύβεται λόγω φόβου και άγνοιας, στην προαγωγή των Κοινοτικών πολιτικών, απολαμβάνοντας του σεβασμού των συναδέλφων του.

Θα μπορέσει έτσι και ισορροπίες να τηρήσει αλλά και να διευκολύνει, ως προδιάθεση, Ελληνες στελέχη της Επιτροπής να καταλάβουν θέσεις ευθύνης.

Είναι μια πρακτική που όλοι εφαρμόζουν. Και δημιουργεί αμοιβαία εμπιστοσύνη. Είναι η βάση πάνω στη οποία πορεύεται η Ενωμένη Ευρώπη. Και το πρότυπο πάνω στο οποίο θα εργαστεί και η νέα Επιτροπή της.