Όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι της Νέας Δημοκρατίας επιδίδονται σε μία «ιδεολογική κινδυνολογία», με κορωνίδα τη φράση «η δεξιά στην εξουσία». Για τον πιο αφελή δεξιό βέβαια, ακόμη και για τον κατ’ επίφασιν ή «αλά καρτ» δεξιό της μπετοναρισμένης και οπαδικής εκλογικής βάσης της ΝΔ, η φράση αποτελεί μάλλον οξύμωρο και προκαλεί τον γέλωτα. Το ‘χουμε πει πολλές φορές, η Νέα Δημοκρατία δεν είναι πια ένα δεξιό κόμμα, ενώ η ηγεσία της, καθ’ ομολογίαν της δεν το επιθυμεί κιόλας.
Είναι όμως αναγκαίο οι αφουγκραστές του επιτελείου του Κυριάκου να καταγράψουν αυτά που ο δεξιός, ψηφοφόρος της ΝΔ ή μη, περιμένει να κάνει ή να μην κάνει η μελλοντική κυβέρνηση Μητσοτάκη, αυτοδύναμη ή μη. Ειδικά μάλιστα, αν επιδιώκει πραγματικά την αυτοδυναμία και δε θέλει να χαρίσει αμαχητί τη δεξιά ψήφο στους δύο εναπομείναντες διεκδικητές της, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ και τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να δεσμευθεί για σημαντικά ζητήματα της σύγχρονης δεξιάς ατζέντας.
Κάτι παραπάνω από φορολογικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις
Γιατί μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να έχει προεξαγγείλει μία φιλελευθεροποίηση του φορολογικού και ασφαλιστικού συστήματος με μειώσεις φόρων και εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού ασφαλιστικού μοντέλου, όμως στα κοινωνικά και εθνικά ζητήματα δε δείχνει να αποστασιοποιείται επαρκώς από τις σκληρές αριστερές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Άγνωστο μάλιστα παραμένει, αν αυτή η στάση είναι επικοινωνιακού χαρακτήρα για να εισπράξει όσο το δυνατόν περισσότερες διαρροές από το καταρρεόν κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ή πρόκειται για ενστερνισμό της αριστερής δικαιωματιστικής ατζέντας.
Δημογραφικό και μεταναστευτικό
Κάθε σοβαρός δεξιός θα παρακολουθεί στενά τις ενέργειες της Νέας Δημοκρατίας ως προς το δημογραφικό, καθώς και το πώς θα αντιδράσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον καθ’ ομολογία του ανησυχητικά μεγάλο αριθμό των αμβλώσεων. Να θυμίσω ότι κατά τη συζήτηση για το δημογραφικό στη Βουλή, είχε ο ίδιος αναφερθεί σε 200.000 αμβλώσεις ετησίως, αριθμό υπερβολικό για κάθε διεθνή στατιστική και απαγορευτικό για τους χαμηλότατους δείκτες γεννητικότητος της Ελλάδος. Θα τολμήσει, άραγε, μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δει το δημογραφικό από μία εθνική σκοπιά ως κρίση και όχι ως πραγματικότητα που αφορά εν γένει τον πληθυσμό που κατοικεί σ’ ένα γεωγραφικό χώρο; Θα τολμήσει να το δει συνδυαστικά με το μεταναστευτικό και να συνειδητοποιήσει ότι μία δυναμική δημογραφική πολιτική θα προϋπέθετε την αποκατάσταση του ισοζυγίου γηγενών και αλλοδαπών, με δραστικό περιορισμό της παρουσίας των τελευταίων στη χώρα μας;
Θα επανεξετάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης τις εκχωρήσεις ασύλου και τις ελληνοποιήσεις στις οποίες προέβη η εθνοαποδομητική και άθλια διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή θα χαριστεί στους πιθανούς αυριανούς εξ’ ανατολών δημίους του έθνους μας, πολλοί εκ των οποίων ανήκαν στο Ισλαμικό Κράτος και έχουν παρανόμως αποκτήσει πολιτικό άσυλο στην πατρίδα μας;
Και φυσικά, όλοι θέλουμε να μάθουμε: Θα διακόψει την προδοσία των «Ανοικτών Συνόρων»; Θα απελάσει λαθρομετανάστες; Θα ανακαλέσει παράτυπες άδειες παραμονής; Θα ζητήσει την εφαρμογή της Συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας, για την οποία επιβαρύνθηκαν όλοι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι;
Πώς συμβιβάζονται μηδενικές απολύσεις και αξιολόγηση στο Δημόσιο;
Το ίδιο ομιχλώδες τοπίο επικρατεί και στα θέματα δημόσιας διοίκησης, όπου την ίδια στιγμή που ο «μέλλων πρωθυπουργός» ισχυρίζεται ότι θα εφαρμόσει την αξιολόγηση στο Δημόσιο Τομέα, κατά τα πρότυπα της αξιολόγησης στον Ιδιωτικό, δεσμεύεται ότι δε θα προβεί σε απολύσεις. Για ποιο λόγο αλήθεια, να κάνει κανείς αξιολόγηση, αν δεν θέλει να αναβαθμίσει το προσωπικό του; Ο κάθε φορολογούμενος και όχι μόνον ο δεξιός, θα είχε την απαίτηση να εξαντληθεί το μέτρο της κινητικότητος και των μετατάξεων, ώστε να καλυφθούν πιθανά κενά χωρίς προσλήψεις και να αρχίσει ο κρατικός μηχανισμός να γίνεται ανταποδοτικός ανάλογα με τον τεράστιο αριθμό υπαλλήλων που απασχολεί. Θα τολμήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αγγίξει τις Ιερές Αγελάδες των δημοσιοϋπαλληλικών Συνδικάτων και της «δικής της» ΔΑΚΕ ή θα εξαντλεί την αυστηρότητά του στους καπνιστές και τους φοροφυγάδες;
Σύγκρουση με την αριστερά στο πεζοδρόμιο
Ο μέσος δεξιός, έχει επίσης απαίτηση από τη Νέα Δημοκρατία να πληρώσει με το ίδιο νόμισμα τη μαύρη αντίδραση της αριστεράς, έτσι όπως αυτή εκφράζεται από τις ΜΚΟ, τους διαφόρους «ακτιβιστές» και τις τρομοκρατικές συμμορίες. Με το ίδιο νόμισμα που ο μέσος Έλληνας πολίτης πληρώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ για την δίκαιη και φυσιολογική αγανάκτησή του στην προδοσία των Πρεσπών, με ξύλο, ανηλεή χρήση δακρυγόνων και αναίτιες προσαγωγές και καταδίκες. Ελπίζει επίσης ότι μία κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, θα δώσει ένα τέλος στις δολίως νομιμοποιηθείσες προκλήσεις εις βάρος της εθνικής συνείδησης, των συμβόλων και των μνημείων του ελληνισμού, καθώς και των οσίων και ιερών του, έτσι όπως επιβίωσαν για αιώνες μέσα από την χριστιανική ηθική, τα ήθη και τα έθιμα των Ελλήνων.
Θα αξιοποιηθεί η διεθνής συγκυρία;
Στα εθνικά ζητήματα και τη διεθνή παρουσία της χώρας μας η Νέα Δημοκρατία θα κληθεί να αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις. Πολλοί είναι εκείνοι που θα της χαριστούν στις επικείμενες εκλογές, υποκύπτοντας στο ψευδοδίλημμα «να φύγει πρώτα ο Τσίπρας και βλέπουμε», όμως ελάχιστοι έχουν πιστέψει ότι η Νέα Δημοκρατία συμπεριφέρθηκε σε πλήρη εναρμόνιση με την εθνική βούληση στο Σκοπιανό. Όσο μάλιστα δε φαίνονται χειροπιαστά ανταλλάγματα εκ μέρους των συμμάχων και εταίρων μας, που πίεσαν για την επίλυση του Σκοπιανού, η Νέα Δημοκρατία θα κληθεί να απολογηθεί για λογαριασμό τους. Διότι μπορεί να μην συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στην επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών, όμως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο άρμα του οποίου είναι καλά ζωσμένος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιθυμεί μετά μανίας την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Θα αξιοποιήσει, αλήθεια η Νέα Δημοκρατία τη στρατιωτική και οικονομική μας υπεροχή στα Βαλκάνια ή θα εξακολουθήσει να αποτελεί τον καρπαζοεισπράκτορα της Οικουμένης, λειτουργώντας φοβικά απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις και μη αξιοποιώντας τη δυσμένεια, στην οποία έχει περιπέσει η γείτων;
Η πιο σημαντική ωστόσο πρόκληση θα έρθει από τις Βρυξέλλες, όπου το ευρωκρατικό λόμπι, συνεπικουρούμενο από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αναμένεται να οδηγήσει στην τελική ευθεία τις διαδικασίες για την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Και μπορεί να υπάρχουν δεξιοί – έστω αυτοχαρακτηριζόμενοι ως τέτοιοι – που ισχυρίζονται ότι η Ομοσπονδοποίηση δε σημαίνει απαραιτήτως και απεμπόληση του έθνους, όμως, αν το μοντέλο που θα επικρατήσει είναι το διαφαινόμενο συγκεντρωτικό ευρωκρατικιστικό, τότε θα τεθούν άμεσα σε κίνδυνο τόσο τα εθνικά σύνορα της πατρίδος μας, όπως και η εθνική και κοινωνική μας συνοχή, καθώς υπό το συγκεκριμένο σχήμα θα ενθαρρυνθεί η μετανάστευση, με την Ελλάδα να αποτελεί τον προθάλαμο περαιτέρω τεράστιων μεταναστευτικών κυμάτων.
Η Νέα Δημοκρατία λοιπόν, δεν αρκεί να εφαρμόζει φιλελεύθερες πολιτικές και να εξαντλεί τον πατριωτισμό τις σε μεγαλοστομίες. Θα κληθεί να αξιοποιήσει όλα τα μέσα που διαθέτει η χώρα μας ως κράτος-μέλος για να διασφαλίσει την επιβίωσή μας ως έθνος, τη διατήρηση των πολιτιστικών μας ιδιαιτεροτήτων και την προστασία των συνόρων μας. Αν αυτά, είναι έννοιες αδιάφορες για την ηγεσία της και ανακαλύψουμε κάποια στιγμή ότι τα σύνορά μας φυλάνε Λουξεμβούργιοι συγγενείς εξ’ αίματος του Γιουνκέρ, που η μόνη πρόκληση που έχουν ποτέ αντιμετωπίσει είναι η παραβίαση του εναερίου χώρου τους από Ολλανδούς χομπίστες του αερόστατου, τα πράγματα δε θα είναι καθόλου ρόδινα ούτε για εμάς ούτε γι’ αυτήν.
* Ο Παναγιώτης Δούμας είναι επιχειρηματίας, επικεφαλής της πολιτικής κίνησης ΕΘΝΟΣ+ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών
