Τα «βαριά» ευρωπαϊκά όπλα Ελλάδας και Κύπρου σε βάρος της Τουρκίας

Την απειλή «επιβολής κυρώσεων από την ΕΕ εναντίον της Τουρκίας «αν επιβεβαιωθεί η γεώτρηση μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ» ανήγγειλε με σιγουριά (;) ο απερχόμενος πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, μετά το ξαφνικό ΚΥΣΕΑ, που συνεδρίασε ύστερα από επιμονή του ΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλου, εν όψει του Συμβουλίου Υπουργών και της Συνόδου Κορυφής.

Μέχρι στιγμή όμως στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών στο Λουξεμβούργο, οι εταίροι με οδηγό μόνον την φραστική ελληνική «επιμονή» επιβεβαίωσαν την «αλληλεγγύη τους» και τις σκέψεις τους να μην προχωρήσουν στην αναβάθμιση της Τελωνειακής Σχέσης με την Τουρκία.

Και όμως….

Με «όπλο» τις απολύτως παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου, Αθήνα και Λευκωσία έχουν τώρα τα νομικά διπλωματικά πολιτικά ακόμα και επιχειρησιακά πλεονεκτήματα ( λόγω ίσης απόστασης Τουρκίας -Ελλάδας από το σημείο γεώτρησης, (βλέπε επίσημο χάρτη του κυπριακού υπουργείου Εξωτερικών) να ζητήσουν από τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλουν- αυτοί- έμπρακτες κυρώσεις σε βάρος της παράνομης Τουρκίας και όχι φράσεις- ευχολόγια, που η Τουρκία τις γράφει στα παλιά της τα παπούτσια.

Α. Η κυβέρνηση Ερντογάν, με όλους τους επίσημους τρόπους και μέσα διακηρύσσει διεθνώς ότι στην Κύπρο υπάρχουν ήδη δύο κράτη, με την Άγκυρα να «διαφυλάσσει» τα συμφέροντα του τουρκοκυπριακού «κράτους».

Την επίσημη και αμετάκλητη διχοτόμηση της Κύπρου, η Τουρκία την προβάλει ανελλιπώς:

* Στις επίσημες επιστολές της προς τον γ. γραμματέα του ΟΗΕ (βλέπε pronews Απρίλιος 2019) για την τουρκική θέση στο Κυπριακό, για την ύπαρξη «..δύο ίσων και κυρίαρχων κρατών στην Κύπρο» με τον γ. γραμματέα του ΟΗΕ να «ποιεί τη νήσσα» υπέρ της Τουρκίας καλύπτοντας τις προκλήσεις της.

* Στην απαντητική επιστολή της προς τον ΟΗΕ απορρίπτοντας πριν μερικές εβδομάδες την επίσημη γραπτή πρόταση της Λευκωσίας, ώστε Κύπρος και Τουρκία να οριοθετήσουν την μεταξύ τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, με το αιτιολογικό ότι δεν εκλήθη το ψευδοκράτος.

* Στις πολλαπλές επίσημες τουρκικές ανακοινώσεις της Τουρκίας που επιχειρεί να δικαιολογήσει τις παράνομες ενέργειες της στην Κύπρο «ως προστασία» των δικαιωμάτων του «Τουρκοκυπριακού κράτους» και κατοχύρωση των τουρκικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα πρωτίστως δυτικά της Κύπρου.

Επομένως, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ηγέτες της βρίσκονται μπροστά σε μια απολύτως μεθοδευμένη επιχείρηση διχοτόμησης και αποκοπής ευρωπαϊκού εδάφους, αφού η Κυπριακή Δημοκρατία, με το σύνολο του εδάφους της, είναι πλήρες μέλος της ΕΕ…

Και αν οι Ευρωπαίοι εταίροι είναι τόσο ευαίσθητοι, π.χ. στην περίπτωση Ρωσίας –Ουκρανίας ώστε να επιβάλουν βαριές πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, άλλο τόσο ευαίσθητοι οφείλουν να είναι όταν διχοτομείται κομμάτι της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Λευκωσία πρωτίστως, αλλά και η Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη οφείλουν πλέον να φέρουν οι ίδιες στο Συμβούλιο Κορυφής την καταγγελία για την επιχειρούμενη οριστικοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου σε βάρος των συμφερόντων της ΕΕ.

Να απαιτήσουν δηλαδή, την προσφυγή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον ΟΗΕ, με καταγγελία και καταδίκη των τελικών διχοτομικών ενεργειών της Άγκυρας, ύστερα από προηγούμενη αντίστοιχη κυπριακή ενέργεια.

Στην περίπτωση που Λευκωσία και Αθήνα περιοριστούν και πάλι σε ευχαριστίες για την φραστική «επίδειξη αλληλεγγύης των εταίρων προς την Κύπρο», θα πρόκειται περί δεινής πολιτικής και διπλωματικής ήττας τους και «πράσινο φως» για τις παράνομες επιθετικές κινήσεις της Άγκυρας εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι μόνον

Β. Λευκωσία και Αθήνα έχουν επιπλέον και άλλα ισχυρά όπλα σε βάρος της Τουρκίας μέσα στην ΕΕ.

Ως γνωστόν, παραμένει πάντα ανοιχτό το θέμα της «Αναβάθμισης της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ- Τουρκίας», που αφορά στην ελεύθερη- χωρίς δασμούς- εισαγωγή τουρκικών προϊόντων στην ΕΕ.

Με δεδομένη την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος της ΕΕ με την επιχειρουμένη οριστικοποίηση της διχοτόμησης ευρωπαϊκού εδάφους, που ξεφτιλίζει στο σύνολο της την Ε.Ε., Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να επιμείνουν στην αναθεώρηση και όχι αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ- Τουρκίας.

Υπενθυμίζεται ότι η Τελωνειακή Ένωση ΕΕ -Τουρκίας, ολοκληρώθηκε το 2012 -σταδιακά και ανά αγροτικό προϊόν κυρίως- με την πλήρη απουσία δασμών επί των τουρκικών προϊόντων, με αποτέλεσμα τα τουρκικά αγροτικά προϊόντα να έχουν κατακλείσει την ΕΕ.

Τα οφέλη της Τουρκίας από αυτήν την ευρωπαϊκή «απλοχεριά», (στην οποία έχει επιμείνει πολύ η Γερμανία, λόγω των εξαγωγών της στην Τουρκία σε μηχανήματα κλπ.) ανέρχονται σε πολλά δις ευρώ τον χρόνο, σε βάρος των αγροτικών προϊόντων του φτωχού ευρωπαϊκού Νότου και των χωρών του.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η Τουρκία έχει όφελος από την οικονομική συναλλαγή της με την ΕΕ (τουρκικά αγροτικά προσόντα χωρίς δασμούς έναντι αγοράς ευρωπαϊκών αγαθών κλπ.) ένα ποσό της τάξης των 14 δισ. ευρώ ετησίως (!!!) (αντιστοίχως η Ελλάδα απορροφά από το ΕΣΠΑ μόνον 2-3 δισ. ευρώ)

Επομένως, οι ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες έχουν κάθε συμφέρον από την σταδιακή επιβολή δασμών σε τουρκικά αγροτικά προϊόντα, με κινητήριο δύναμη- αν το θελήσουν -την Αθήνα και τη Λευκωσία..

Γ. Φυσικά οι έντρομοι και ανασφαλείς (μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών) Ευρωπαίοι ηγέτες θα επιχειρήσουν να αντιταχθούν σε πραγματικές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, θέτοντας ταυτόχρονα την ευρωπαϊκή και διεθνή νομιμότητα στα άχρηστα υπό το φόβο της αναζωπύρωσης του προσφυγικού κύματος από την Τουρκία… φυσικά μέσω Ελλάδας, λόγω της ετεροβαρούς και ζημιογόνου για την χώρα συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας για το προσφυγικό που δέχθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015.

‘Όμως αυτό το υπέρ- όπλο του Ερντογάν εναντίον της Ευρώπης, μπορεί να γίνει ο μοχλός και η κινητήριος δύναμη στα χέρια της Αθήνας προκειμένου να πειστούν οι εταίροι να επιβάλουν αποτελεσματικές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.

Εναπόκειται επομένως στη νέα ελληνική κυβέρνηση αλλά και στα κόμματα της αντιπολίτευσης να χειριστούν με αποτελεσματικότητα και διπλωματική μαεστρία το όπλο του προσφυγικού, «απελευθερώνοντας» τους πρόσφυγες προς την Ευρώπη, (όπου και οι ίδιοι θέλουν να καταλήξουν), αντλώντας ιδέες (όχι τη βαρβαρότητα) από τους χειρισμούς της γειτονικής Ιταλίας…

Δ. Προκειμένου η Ελλάδα να βοηθήσει αποτελεσματικώς στο νομικό και διπλωματικό επίπεδο την Κύπρο απέναντι στις παράνομες εχθρικές ενέργειες της Τουρκίας με την απειλή των γεωτρήσεων, η ελληνική κυβέρνηση αλλά και το σύνολο των πολιτικών κομμάτων, (δηλαδή η Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη) οφείλουν να καταγγείλουν στον ΟΗΕ την Τουρκία ότι επιχειρεί παρανόμως γεωτρήσεις σε περιοχή υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ που δεν της ανήκει, δεδομένου ότι αυτές δεν έχουν οριοθετηθεί με υπαιτιότητα της Τουρκίας, όπως στην περιοχή δυτικά της Κύπρου.

Και τούτο γιατί η Τουρκία παραβιάζει κατάφωρα τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που απαγορεύει γεωτρήσεις σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ που δεν έχει προηγουμένως οριοθετηθεί μεταξύ των μερών -στην συγκεκριμένη περίπτωση μεταξύ Κύπρου – Τουρκίας. ( σσ. Αν δεν ίσχυε αυτό θα μπορούσε ελεύθερα οποιαδήποτε χώρα πχ. Βενεζουέλα να έρθε να τρυπήσει ελευθέρως στην υφαλοκρηπίδα δυτικά της Κύπρου).

Όμως το ελληνικό πολιτικό σύστημα καταγγέλλει την Τουρκία για γεωτρήσεις «μέσα στην Κυπριακή ΑΟΖ», την στιγμή που η προσεκτική Κυπριακή Δημοκρατία καλεί η ίδια την Τουρκία (μέσω ΟΗΕ) να οριοθετήσουν από κοινού την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δυτικά της Κύπρου, με την απαράβατη προϋπόθεση ότι η Κυπριακή Δημοκρατία εκπροσωπεί και τις δυο κοινότητες στη νήσο.

Η βιασύνη του ελληνικού πολιτικού συστήματος, να αποδώσει ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δυτικά της Κύπρου στη Λευκωσία, κάνει μόνον ζημιά, εντείνοντας τις παράνομες επιθετικές πράξεις της Άγκυρας σε βάρος της Κύπρου.

* Η Κύρα Αδάμ είναι πρώην διευθύντρια της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» και επικεφαλής του πολιτικού ρεπορτάζ στο pronews.gr.​