Και ξαφνικά από το «δεν έχουμε» υδρογονάνθρακες, περάσαμε στο «έχουμε και θα τους βγάλουμε»

Όλοι θυμούνται ότι το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωνε ότι δεν υπάρχουν πετρέλαια στην Ελλάδα κάτι που άλλαξε ως δια μαγείας όταν η χώρα μπήκε σε καθεστώς μνημονίου και έχασε την εθνική της κυριαρχία.

Τότε μάλιστα ανακοινώθηκε η δημιουργία κρατικού φορέα ερευνών για έρευνα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, με τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη να έρχεται σε πλήρη αντίθεση (τουλάχιστον δημοσίως με τον τότε πρωθυπουργό) και τη στιγμή που καταργούντο δεκάδες φορείς του δημοσίου, όπως το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) να ανακοινώνει τη δημιουργία φορέα για να δώσει άδειες για έρευνες υδρογονανθράκων στον ελλαδικό χώρο!

Τότε ξαφνικά η φρασεολογία άλλαξε για να φτάσουμε στην χθεσινή υπογραφή για την έρευνα και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη δυτική και νοτιοδυτική Κρήτη

Όλοι πλέον υποψιάζονται ότι νοτίως της Κρήτης κρύβονται τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων τα οποία θα μπορούσαν να απελευθερώσουν από την οικονομική δουλεία την χώρα.

Ο Αλέξης Τσίπρας στον χαιρετισμό του στην τελετή υπογραφής είπε πως όχι μόνο η Ελλάδα είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματά της αλλά και ότι θα αναζητήσει αυτά τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης.

«Ο ρόλος της Ελλάδας είναι να είναι μια άγκυρα σταθερότητας και ασφάλειας. Μια χώρα της ειρήνης, της συνεργασίας και τους διαλόγου αλλά και μια χώρα που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας.

Έτσι λοιπόν περάσαμε από την εποχή που κάποιοι έλεγαν πως η Ελλάδα ΔΕΝ ΕΧΕΙ υδρογονάνθρακες στο «δεν ξέρει τι έχει» αλλιώς ΤΟΤΑL και Exxon Mobil δεν θα ασχολούνταν για να ξοδέψουν χρόνο και χρήμα για έρευνες σε αυτές τις περιοχές οι οποίες δεν χρειάζονται οριοθέτηση ΑΟΖ με την Τουρκία.

Το ερώτημα είναι άλλο: Ήξεραν από παλιά ότι η Ελλάδα «δεν ξέρει τι έχει;» ή το ανακάλυψαν τώρα; Η απάντηση είναι μάλλον η πρώτη εκδοχή.

Για την ακρίβεια μελέτες για την ύπαρξη κοιτασμάτων για τις υπό διερεύνηση περιοχές υπήρχαν από δεκαετίες.

Το ερώτημα που τίθεται είναι «τότε γιατί τώρα»; Όπως προαναφέραμε η χώρα έπρεπε να «δεθεί» πρώτα. Αν το σκεφτεί κανείς η χώρα είναι «δεμένη» σε χρέη για τουλάχιστον μέχρι το 2060! Φυσικά βρήκαν και τα κάνανε καθώς υπάρχει ένα ανεπαρκές πολιτικό σύστημα και μια επίσης ανεπαρκής ελληνική κοινωνία που ζούσε στην… αφασία για πολλά χρόνια (και συνεχίζει να ζει δεν άλλαξε και τίποτα)

Που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι «συνεργάσιμη» και να μην «λοξοκοιτάζει» προς «ανατολικές» κατευθύνσεις.

Βέβαια το παιχνίδι εντάθηκε ακόμη περισσότερο όταν έξω από το Ισραήλ και την Κύπρο ανακαλύφθηκαν νέα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου που σημαίνει ότι η «Λεκάνη του Ηροδότου» που βρίσκεται νοτίως της Κρήτης θα έχει παρόμοια σε μέγεθος κοιτάσματα με τα «Καλυψώ»,«Αφρδίτη», «Λεβιάθαν» και «Ζορ» αφού αποτελεί συνέχειά τους.

Το ζήτημα είναι γιατί τώρα όλοι βιάζονται για την εξόρυξη των κοιτασμάτων.

Πολύ απλά: Οι Αμερικανοί έχουν μείνει πίσω σε ότι αφορά τον Turkish Stream. Ήδη έχει τελειώσει το κομμάτι του μέχρι την Θράκη και σύντομα θα υπάρξουν πιέσεις για συνέχισή του μέχρι την Ιταλία.

Η Ιταλία του Σαλβίνι το απαιτεί διότι θέλει το φθηνό ρωσικό αέριο για να γίνει ανταγωνιστική όπως ακριβώς το ίδιο ρωσικό αέριο μετέτρεψε την Γερμανία σε οικονομική υπερδύναμη.

Πολλά λένε για τους καγκελάριους της Γερμανίας αλλά αυτός που πραγματικά την έκανε υπερδύναμη δεν ήταν ο Κολ, ούτε η Μέρκελ αλλά ο Γ.Σρέντερ που έφερε το ρωσικό άεριο στην γερμανική επικράτεια.

Οι Αμερικανοί είναι υποχρεωμένοι να βρούν τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου σε ανταγωνιστικές τιμές για να το διοχετεύσουν στην Ευρώπη με την ελπίδα ότι θα κτυπήσουν οικονομικά την Ρωσία.

Τις ποσότητες τις βρήκαν στην Α.Μεσόγειο και χρειάζονται έναν… «Εast Med» να τις μεταφέρει. Για όλα αυτά χρειάζεται μια δεκαετία περίπου με μια προϋπόθεση όμως:

Ότι θα λυθεί το ελληνοτουρκικό πρόβλημα, «είτε με την πένα είτε με πόλεμο» παραφράζοντας τον Πατροκοσμά.