Η Τουρκία και η «γειτονιά» της

Και αφού πέρασε ένας χρόνος από τότε που γίναμε «ηγέτιδα δύναμη» με τη Συμφωνία των Πρεσπών και καταφέραμε να «κόψουμε το χέρι της Τουρκίας», θεωρήσαμε δική μας διπλωματική επιτυχία (ναι το ακούσαμε και αυτό) την απομόνωση της Τουρκίας, επενδύσαμε στις κακές σχέσεις Τουρκίας ΗΠΑ λόγω των S-400, φτάσαμε τώρα να αναρωτιόμαστε πως έγινε και τι σημαίνει για εμάς το φιλικό κλίμα μεταξύ Τράμπ – Ερντογάν στη Σύνοδο του G20, την περασμένη εβδομάδα.

Θεωρήσαμε δεδομένο πως η διαμάχη Τουρκίας – ΗΠΑ , που εμπλέκει και τη Ρωσία, επιτρέπει στην Ελλάδα – της οποίας ηγείται η αριστερή κυβέρνηση – να άγεται και να φέρεται ως «παράγοντας σταθερότητας» με την κατευναστική της πολιτική προς τους επίσης “δικαιούχους στο Αιγαίο” γειτόνους του Κατρούγκαλου. Χωρίς φυσικά να γίνει κάτι ουσιαστικό που να αναβαθμίσει περαιτέρω τη σχέση μας. Οι ευχές και τα μπράβο δεν αρκούν…

Έτσι όπως «έκλεψε» ο Ερντογάν τη θέση του Προέδρου της Κίνας στην οικογενειακή φωτογραφία των G20, και υποχώρησαν οι διακατέχοντες από πολιτικό πολιτισμό υπόλοιποι ηγέτες στην αυθάδειά του, έτσι λειτουργεί και στην εξωτερική πολιτική. Είναι πολύ χαρακτηριστικές οι κινήσεις, οι απόψεις και οι επιδιώξεις του Ερντογάν όπως και το θράσος του..

Ο Τούρκος Πρόεδρος εκείνη την ημέρα έστειλε διπλό μήνυμα ισχύος. Προς το εσωτερικό του που λίγες ώρες πριν ο εκλεκτός του είχε χάσει την Κωνσταντινούπολη, από έναν συνυποψήφιο που κάποιοι τον «κατηγορούν» ως Έλληνα, και προς το εξωτερικό. Το μήνυμα ήταν «Κάνω ό,τι θέλω και είμαι δίπλα στον Τράμπ».

Στην Ελλάδα μετά τα χαμόγελα και δηλώσεις Τράμπ – Ερντογάν ταραχτήκαμε. Μα αφού οι ΗΠΑ είναι φίλη μας. Φυσικά οι ΗΠΑ είναι φίλη μας, ο Τραμπ μπορεί να μας αγαπά, αλλά αγαπά περισσότερο την Αμερική, και το συμφέρον της Αμερικής άλλο επιτάσσει. Να υποβάλει την Τουρκία σε σκωτσέζικο ντούς αλλά προς χάριν των δικών της συμφερόντων. O Αμερικανός Πρόεδρος υπήρξε ξεκάθαρος στους λόγους για τους οποίους θεωρεί την Τουρκία φίλη και γιατί πρέπει να παραμείνει φίλη.

Σήμερα δημοσιεύθηκε με υπογραμμισμένα γράμματά στα ελληνικά μέσα, η φράση του Αμερικανού Πρέσβη «Στηρίζουμε τις ελληνικές ενέργειες απέναντι στην Τουρκία», στη συνέχεια όμως, στην με απλή γραμματοσειρά φράση που έλεγε «για τη μείωση της έντασης και την προώθηση του διαλόγου» δεν έδωσε κανείς την πρέπουσα σημασία.. Ο Αμερικανός Πρέσβης είπε το αυτονόητο, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να το θεωρήσουμε νίκη και δικαίωση της πολιτικής μας. Απαιτούνται από πλευράς μας στοχευμένες, έγκαιρες και αποτελεσματικές κινήσεις σε διπλωματικό επίπεδο. Πρέπει να αξιοποιηθεί το ταχύτερο δυνατόν η όποια δυνατότητα απορρέει από την ιδιότητα της χώρας μας ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενώ πρέπει να δηλώνουμε παρόντες ειδικά στη γειτονιά μας, που δεν είναι μόνο τα Βαλκάνια.

Η Τουρκία παραμένει αταλάντευτη στις πρακτικές και στους στόχους της. Θεωρεί τούρκικη γειτονιά ό,τι υπάρχει γύρω της στο μισό πλανήτη. Συνεχίζει να προκαλεί στην Κυπριακή ΑΟΖ, και μας προκαλεί ώστε να είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι θα ξεκινήσουμε το χάος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι τυχαία η ΑΟΖ που θέλει να χαράξει με τη Λιβύη.

Κάποιοι το θεωρούν αδιανόητο και σενάριο επιστημονικής φαντασίας. ο Ερντογάν όμως ό,τι λέει το κάνει. Πήγε το πρώτο γεωτρύπανο, πήγε το δεύτερο, επιμένει στους S400 αλλά και στα F35, γιατί να μην προβάλλει αξιώσεις και στην ΑΟΖ με τη Λιβύη; ειδικά αν με κάποιο τρόπο ο Χάφταρ χάσει τον έλεγχο της περιοχής; τι θα σημαίνει αυτό για τα δικά μας συμφέροντα, την τριμερή με την Αίγυπτο και το Ισραήλ; τι θα σημαίνει αυτό για τα ρεύματα μεταναστών;

Όλα αυτά απαιτούν από πλευράς μας εγρήγορση, επαγρύπνηση και αποφασιστικότητα έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν δεδομένα κατά την πάγια τακτική της Τουρκίας. Γιατί η Τουρκία δεν εγκατέλειψε ποτέ το όνειρο της Αυτοκρατορίας. Οι δηλώσεις της καταλήγουν αξιώσεις και «δικαιώματα». Καιρός να προφυλάξουμε και τα δικά μας.

*Ο Νικόλαος Π.Μανωλάκος είναι Αντιστράτηγος ε.α. – Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ και υποψήφιος βουλευτής Α’ Πειραιώς & Νήσων με τη Νέα Δημοκρατία