Το νέο άρωμα στην κυβέρνηση δίνουν 18 «άγνωστοι»

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν σηματοδότησε μόνον μια αλλαγή κομμάτων στην εξουσία για τη διαχείριση της επόμενης ημέρας από «το τέλος των Μνημονίων», όπως αυτάρεσκα ισχυριζόταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την τελευταία προεκλογική ημέρα.

Η κρίση δεν έχει τελειώσει στη χώρα και αυτό το ξέρουν και οι πολιτικοί όλων των κομμάτων αλλά κυρίως οι πολίτες που γνωρίζουν ότι θα εξακολουθήσουν να υφίστανται για αρκετό ακόμα διάστημα τις βαριές συνέπειες της δεκαετούς κρίσης.

Το προκλητικό στοιχείο της 7ης Ιουλίου είναι ότι με μεγάλη πλειοψηφία οι Έλληνες ψηφοφόροι αποφάσισαν και εμπιστεύθηκαν μια άλλη αντίληψη πολιτικής διαχείρισης της τύχης τους, που υπερβαίνει τα κλασσικά «κουτιά» των πάλαι ποτέ ιδεολογικών αντιπαραθέσεων των προ-μνημονιακών κομμάτων – «δεξιά – αριστερά».

Αυτή την στιγμή, αυτό που διακυβεύεται είναι η προσπάθεια «τεχνοκρατικής» διακυβέρνησης της χώρας, με το δύσκολο στόχο να δώσει στέρεες πολιτικές λύσεις σε προβλήματα που οδήγησαν στην κρίση και δεν ξεπεράστηκαν ούτε λύθηκαν κατά τη διάρκεια της.

Αυτό το εγχείρημα, της τεχνοκρατικής διακυβέρνησης με πολιτικούς στόχους αναλαμβάνει η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη τώρα.

Το πρώτο δείγμα γραφής είναι ενδεικτικό. Η κυβέρνηση που μόλις σχημάτισε δείχνει να είναι προϊόν όχι της στιγμής, αλλά σχεδιασμένης από καιρό. Οι 18 υφυπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι αποτέλεσμα τήρησης των ισορροπιών και των καπετανάτων μέσα στο κόμμα (σσ. που είχε παράδοση στην τήρηση εσωκομματικών ισορροπιών), αλλά άνθρωποι άγνωστοι στο ευρύ κοινό, αλλά πολύ γνωστοί στον επιχειρηματικό χώρο, με αναγνωρισμένη επιτυχημένη πορεία.

Ενδεικτικό παράδειγμα οι περιπτώσεις του κ. Γιώργου Ζαβού, με μακρά θητεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, βαθύς γνώστης του τραπεζικού συστήματος και αρχιτέκτονας της «Βασιλείας IV», για τη λειτουργία των ευρωπαϊκών Τραπεζών.

Επομένως το μεγάλο και βαθύ αγκάθι των κόκκινων δανείων μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί η άμεση προτεραιότητα του. Ομοίως ο κ Γεράσιμος Θωμάς, από τα πρώτα ονόματα στις Βρυξέλλες στον τομέα της Ενέργειας ,δικαίως θεωρείται ο άνθρωπος που θα αναλάβει «να ξελασπώσει» το βαθύ πρόβλημα της ενέργειας και της αξιοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων για τη χώρα, πρόβλημα που ξεπερνά κατά πολύ το άμεσα και φλέγον θέμα της ΔΕΗ.

Αυτοί οι 18 «άγνωστοι» μη πολιτικά πρόσωπα θα κληθούν να δώσουν το νέο άρωμα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τεχνοκρατικές ιδέες , που οι πολιτικοί συνάδελφοι τους θα πρέπει να μεταφράσουν σε πολιτική ,αντιληπτή από την πλειοψηφία των πολιτών.

Το εγχείρημα είναι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα και γι αυτό κάθε εκτίμηση του πιθανού αποτελέσματος είναι αυτή την στιγμή βεβιασμένη και άτοπη.

Αυτό το καινούργιο μίγμα πολιτικής διαχείρισης , που τολμά ο Κ Μητσοτάκης, θα συμπαρασύρει μοιραία και τα κόμματα της αντιπολίτευσης με πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ.Το κόμμα του ισχυρού αρχηγού του Α. Τσίπρα, θα βρεθεί και αυτό μπροστά στην πρόκληση να ..εκσυγχρονιστεί, αφήνοντάς πίσω τις ευκολίες και «πιασάρικες» λαϊκίστικές και κατά κανόνα ανεδαφικές και επικίνδυνες πολιτικές ατάκες.

Επειδή και ο χώρος αυτός διαθέτει πληθώρα τεχνοκρατών- που έμειναν αναξιοποίητοι στην προηγουμένη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καλό θα είναι να βγουν στο προσκήνιο του νέου ΣΥΡΙΖΑ.