Η μορφή του αγώνα εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών

Ήδη από τις 7 Ιουλίου 2019 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί παρελθόν. Επομένως αυτοί που υπέγραψαν τη Συμφωνία των Πρεσπών έχουν απομακρυνθεί από τις κυβερνητικές θέσεις τους και πλέον το τιμόνι της χώρας έχει αναλάβει η Νέα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η νέα κυβέρνηση έχει κάνει σαφές ότι πρόθεσή της είναι να σεβαστεί αυτή τη συμφωνία. Με αυτό τον τρόπο όμως παγιώνεται η προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και έτσι το έγκλημα νομιμοποιείται. Αυτή την παγίωση και νομιμοποίηση της μεγαλύτερης εθνικής μειοδοσίας στην ιστορία του ελληνικού κράτους δεν πρόκειται να τη δεχτούμε. Όσοι, από την αρχή του αγώνα δηλώσαμε ότι Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ακύρωση αυτής της προδοσίας.

Κύρια μορφή διαμαρτυρίας μέχρι τώρα ήταν τα συλλαλητήρια. Υπήρξαν και άλλου τύπου εκδηλώσεις όπως ομιλίες, ενημερώσεις με διανομή φυλλαδίων προς τους πολίτες κλπ. Κυρίως όμως μέσω των συλλαλητηρίων ο λαός προσπάθησε να θυμίσει στους κυβερνώντες ότι μια δημοκρατική κυβέρνηση οφείλει να σεβαστεί τη γνώμη του λαού, όταν μάλιστα αυτός συγκεντρώνεται κατά εκατοντάδες χιλιάδες κατακλύζοντας το κέντρο της συμπρωτεύουσας και της πρωτεύουσας.

Από ότι φάνηκε στην πράξη ο λαός αγνοήθηκε και η δημοκρατία καταπατήθηκε. Δεν εισακουστήκαμε λοιπόν. Επομένως, θα τα παρατήσουμε; Θα δεχθούμε ότι μας νίκησε ένα σύστημα μόνον κατ’ όνομα δημοκρατικό ή θα περάσουμε στην αντεπίθεση με νέες μορφές αγώνα; Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε τρόπους αγώνα πιο αποτελεσματικούς; Μήπως θα πρέπει να γίνουμε περισσότερο «ενοχλητικοί» στο σύστημα που μας εξουσιάζει ώστε να το αναγκάσουμε να σεβαστεί τη γνώμη μας;

Μια καλή ευκαιρία φαίνεται να είναι η ΔΕΘ τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, στην οποία θα παρευρεθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την καθιερωμένη ομιλία του πρωθυπουργού στην οποία θα γίνει αναφορά και στο πρόγραμμα της κυβέρνησης. Αυτόν τον Σεπτέμβριο συμπληρώνονται είκοσι μήνες κατά τους οποίους οι Έλληνες πραγματοποίησαν εκατοντάδες συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα υπερασπιζόμενοι το μεγάλο εθνικό θέμα της Μακεδονίας μας. Όπως ειπώθηκε, το μέγεθος των συλλαλητηρίων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, κυρίως αυτών που εξελίχθηκαν κανονικά, ήταν τεράστιο.

Εδώ να θυμίσω ότι το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις 8 Σεπτεμβρίου 2018 διαλύθηκε μετά από τη δράση παρακρατικών προβοκατόρων και έτσι δεν δόθηκε η ευκαιρία να φανεί η δυναμική του. Σε εκείνα λοιπόν τα μεγάλα συλλαλητήρια ο συγκεντρωμένος κόσμος σε πλήθος άγγιζε το ένα εκατομμύριο. Γεγονός είναι ότι τα συλλαλητήρια εκείνα ήταν τεράστια.

Το ερώτημα όμως που τίθεται, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω είναι, μήπως ήρθε η ώρα μετά από είκοσι μήνες συλλαλητηρίων να αλλάξει η μορφή του αγώνα μας; Αυτό φυσικά θα πρέπει να αποτελέσει θέμα συζήτησης, οργάνωσης, σχεδιασμού έξυπνων κινήσεων ώστε να πετύχουμε το στόχο μας.

Σε κάθε περίπτωση τον Σεπτέμβριο θα είμαστε στη ΔΕΘ, την ημέρα που θα παρευρίσκεται ο πρωθυπουργός και θα γίνει σαφές για μια ακόμα φορά ότι πάνω από την πατρίδα μας δεν βάζουμε τίποτα. Δεν πρόκειται να αποδεχθούμε το ξεπούλημα της Μακεδονίας και αυτό θα το συνειδητοποιήσει και η νέα κυβέρνηση.

*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Ιατρικού Τμήματος του ΔΠΘ και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.