Ασχημα στριμωγμένη φαίνεται πως είναι η Τουρκία στην Συρία μετά την απόφαση των ΗΠΑ να “ισοφαρίσουν” την Ρωσία και να της προσφέρουν παρατηρητήρια ανατολικά του Ευφράτη σε μια συμφωνία που έχει πολλές … “δημιουργικές ασάφειες”.
Συνεπώς, η Αγκυρα μετά την απόφαση αυτή θα έχει 10 παρατηρητήρια σε Βόρεια Συρία κατά μήκος των συροτουρκικών συνόρων και 12 σε Ινλίμπ (για όσο βέβαια του επιτρέψουν Ασαντ και Ρωσία).
Πρώτο συμπέρασμα είναι πως η αμερικανοτουρκική συμφωνία δεν πρόκειται να περπατήσει. Δεν καλύπτει ούτε τους στρατηγικούς στόχους της Αγκυρας ούτε καν τα προσχήματα. Το μήκος και το βάθος της ζώνης ασφαλείας είναι πολύ μικρό ενώ δεν ακυρώνει το κουρδικό κρατικό πρόπλασμα. Για να το αναστείλει οριστικά χρειάζεται χερσαία εισβολή και αλλοίωση του πληθυσμού δηλαδή του κουρδικού στοιχείου με μετεγκαταστάσεις Αράβων και Τουρκμένων σε μήκος 400 χλμ από 160 που είναι η τωρινή συμφωνία.
Βέβαια ανα πάσα στιγμή η Αγκυρα θα μπορέσει λόγω υπέρτερων δυνάμεων στην περιοχή να ανατρέψει την συμφωνία και να προκαλέσει με διάφορα προσχήματα -και υπό το βάρος Ρωσίας και Συρίας- κανονική εισβολή.
Η χτεσινή κίνηση βομβαρδισμού των τουρκικών δυνάμεων δείχνει πως η Μόσχα δεν θα επιτρέψει αθέτηση τη μεταξύς τους συμφωνίας και η Αγκυρα δεν θα μπορεί να παίζει σε διπλό ταμπλό για πολύ καιρό ακόμη.
Τα 2 σενάρια
Πρώτον, χωρίς να εμπλακεί πουθενά τουλάχιστον φανερά η Ρωσία, τις επόμενες μέρες ίσως δούμε “χοντρό” σκηνικό μεταξύ συριακών και τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή.
Ο Ασαντ θα φανεί προς τους Κούρδους ως ο μόνος ικανός που μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια του Ερντογάν και θα συσπειρώσει τους SDF/YPG με το μέρος του αφού αυτοί θα είναι ήδη δυσαρεστημένοι από το “πούλημα” των ΗΠΑ.
Επιπλέον ο Ερντογάν θα δεχτεί τρομερή πίεση τόσο σε πολιτικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Θα χάσει στρατιώτες και οπλικά συστήματα αλλά το κυριότερο, θα χάσει τον έλεγχο της εξόδου (Ιντλίμπ) ενός μελλοντικού κράτους προς τα ενδότερα του και την Αν. Μεσόγειο…
Να σπάσει η στρατηγική συμφωνία Μόσχας-Αγκυρας λόγω Ιντλίμπ είναι απίθανο. Οι δυο χώρες χρειάζονται η μία την άλλη όσο ποτέ άλλοτε.
Δεύτερον, από αυτή τη στρατηγική ανάγκη σύζευξης προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα:
Μήπως η σύγκρουση Ρωσίας και Τουρκίας στην Ιντλίμπ είναι “στημένη” για να πάρει “αναίμακτα” ο Ερντογάν την συμφωνία που θέλει με τους Αμερικανούς; Μια φαινομενική ρωγμή στις σχέση του με Πούτιν του δίνει χρόνο, χρήμα, εδάφη ανατολικά του Ευφράτη που σημαίνει σκούπισμα των Κούρδων και κρατά ζωντανά και τα F-35…
Αυτό θα απαντηθεί από το εύρος της “επιχειρούμενης” κλιμάκωσης στην Ιντλίμπ.
Πάντως ο στριμωγμένος Ερντογάν δείχνει πως θα “απορροφά” πλέον τις καρπαζιές που θα τρώει στην Συρία.
