Ο ελληνικός Τύπος, οι δημοσιογράφοι, οι εκδότες, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, φέρουν ακέραιη την ευθύνη της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής της χώρας. Αγορασμένοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βοήθησαν ο καθένας με τον τρόπο του στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας. Ειδικά τα τηλεοπτικά κανάλια. Ολα χωρίς καμία εξαίρεση.
Ακολούθησαν συνεργοί στο έγκλημα, με κάποιες μικρές εξαιρέσεις, οι εφημερίδες και το διαδίκτυο, όπου οι μεν διαδικτυακές εκδόσεις των καναλιών και των συστημικών εφημερίδων, έγραφαν με μία μία φωνή, επάνω σε μία συγκεκριμένη γραμμή, προσπαθώντας να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι έπρεπε να υποφέρει για να καταφέρει να εξιλεωθεί στο (αόρατο) μέλλον.
Τα δε ανεξάρτητα διαδικτυακά ΜΜΕ, όπως το pronews.gr, στην πλειοψηφία τους, έσωσαν την τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας στο μέτρο που μπορούσαν, αποδίδοντας τα γεγονότα όπως ήταν και υψώνοντας φράγμα ψύχραιμης, αλλά ουσιαστικής ενημέρωσης γύρω από τους Ελληνες πολίτες.
Το πλήρωσαν πολύ ακριβά βέβαια γιατί αποκλείστηκαν από όλα τα είδη διαφημιστικής δαπάνης, κρατικής και ιδιωτικής.
Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στα «σκυλάκια» του ΔΝΤ και λοιπών δανειστών, πενταροδεκάρες (και αν…) στα ΜΜΕ που επέμεναν να ακολουθούν γραμμή εθνικού συμφέροντος.
Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά: Διαβάζοντας τους μύδρους που εξαπολύονται από τα ίδια ΜΜΕ που βοήθησαν τους δανειστές να φορέσουν αλυσίδες στην Ελλάδα, κατά του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος με μια έξυπνη και απόλυτα νόμιμη και συνταγματικά κατοχυρωμένη «τρίπλα» παρέτεινε κατά δέκα ημέρες το παραδοσιακό κλείσιμο της Βουλής για να διευκολυνθεί να διαπραγματευθεί με τις Βρυξέλλες, χωρίς να περισπάται από τον κάθε γραφικό, Κόρμπιν.
Ή τους απίθανους βουλευτές από αφρικανικές χώρες, το Πακιστάν κλπ που έχουν εκλεγεί βουλευτές και ζητούν την υπέρτατη αντιδημοκρατική πράξη, προφανώς συνηθισμένοι σπό την χώρα τους: Να μην ισχύσει το δημοψήφισμα και να πάνε στην καλύτερη περίπτωση σε δεύτερο δημοψήφισμα. Και επειδή δεν μπορούν να το πουν καθαρά, το λένε εμμέσως: Να μην βγούμε χωρίς συμφωνία.
Οπου οι Βρυξέλλες, έχουν οχυρωθεί πίσω από την ολέθρια για το Λονδίνο συμφωνία που πέτυχαν με την απίθανη Μέι και η οποία συμφωνία μετέτρεπε την Βρετανία σε χώρα δύο επιπέδων.
Και αρχίζουν από χθες να κανονιοβολούν τον Μπόρις Τσόνσον, αποκαλώντας τον «δικτάτορα» λες και δεν είναι ο νόμιμος πρωθυπουργός της χώρας!
Και παρουσιάζουν μια 100% παραμορφωμένη εικόνα, όπου δήθεν έχει ξεσηκωθεί ολόκληρη η Βρετανία γιατί «Κατέλυσε την δημοκρατία ο Τζόνσον».
Ας δούμε ορισμένα βροντόπορδα άρθρα στις γνωστές ελληνικές φυλλάδες που στήριξαν τους δανειστές να αρπάξουν το βιός της Ελλάδας: «Βρετανία: «Τσουνάμι» οργής για τον Τζόνσον – Βγαίνουν ξανά στους δρόμους», «Σε πρωτοφανή επίπεδα κυμαίνεται η κοινωνική αναταραχή στη Βρετανία, με τις διαδηλώσεις να μαίνονται στους δρόμους βρετανικών πόλεων και τα συνθήματα που μιλούν για δημοκρατικό ατόπημα από μέρους του Μπόρις Τζόνσον, σχετικά με την απόφασή του να αναστείλει για ένα μήνα τις εργασίες στο Κοινοβούλιο, να πρωτοστατούν».
Εχω αρκετούς φίλους στην Βρετανία. Από την Γλασκώβη μέχρι την Κορνουάλη και από το Μάντσεστερ μέχρι το Μπράιτον. Επικοινώνησα με τρεις από αυτούς. Ουδείς – κι όταν λέω ουδείς, εννοώ ουδείς – αντιλήφθηκε στους κεντρικούς δρόμους διαδηλωτές. Και αν δεν ήταν τα κανάλια να δείχνουν καμιά διακοσαριά περίεργους εναλλακτικούς, κανείς δεν θα καταλάβαινε την «κοινωνική αναταραχή».
Μπαρουφολογίας το ανάγνωσμα. Το μόνο που δεν λαμβάνουν υπ΄όψιν τους οι αναληταράδες (σωστά το έγραψα κύριε διορθωτά) είναι η θέληση του βρετανικού λαού. Συνηθισμένοι από την Ελλάδα, να βιάζουν, δηλαδή, την βούληση των Ελλήνων πολιτών μέσω-πάντα-«δημοκρατικών» διαδικασιών, ζητούν να συμβεί το ίδιο και στην Βρετανία.
Οπου ο βρετανικός λαός από το 2016 δύο φορές μέχρι σήμερα βροντοφώναξε «ΟΧΙ» στην Ευρωπαϊκή Ενωσης με την απόλυτη δημοκρατική διαδικασία: Την κάλπη!
Το 2016 με το δημοψήφισμα και το 52/48 και στις πρόσφατες ευρωεκλογές, όπου το κόμμα BREXIT του Νάιτζελ Φάρατζ, σάρωσε όλα τα παραδοσιακά κόμματα δεξιάς και αριστεράς και βγήκε πρώτο και με διαφορά: Ελαβε το 31,60 όταν ο δεύτερος έλαβε το 20%.
Αυτοί την στιγμή, περισσότεροι Βρετανοί θέλουν την έξοδο της χώρας από την ΕΕ παρά το 2016!
Αλλά όλα αυτά για τις πλουσιοπάροχα αμειβόμενες από τους δανειστές, πένες της ελληνικής δημοσιογραφίας, δεν μετράνε.
Μετράνε οι εντολές που δέχονται από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι και τα χρηματοδοτικά τους όργανα τις ελληνικές τράπεζες που παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του ανταγωνισμού «μπουκώνουν» με εκατομμύρια ευρώ διαφήμιση αυτούς που γράφουν ψέματα και τιμωρούν αυτούς που γράφουν την αλήθεια.
Αλλά εφέτος – πρώτα ο Θεός – θα λάβουν την κατάλληλη απάντηση.
*Ο Τάσος Γκοuριώτης είναι εκδότης-διευθυντής του pronews.gr