Η ΘΕΩΝ Αισθητήρες μας είχε ήδη συνηθίσει σε επιτυχίες στο εξωτερικό. Οι επιτυχίες της στην Ευρώπη ήταν ήδη πρωτοφανείς για ελληνική εταιρεία υψηλής τεχνολογίας, ειδικά του χώρου της Αμυνας.
Η τελευταία από αυτές αφορούσε συμβόλαιο 85 εκατ. ευρώ από τον ελβετικό Στρατό σε συνεργασία με την ελβετική Vectronix (την γαλλική SAFRAN).
Η κατάκτηση όμως του αμερικανικού Πενταγώνου ήτανε η εκπλήρωση ενός μεγάλο ονείρου, εάν όχι κάθε ελληνικής εταιρείας της άμυνας, που πρακτικά… ούτε καν έχουν τέτοιο «δικαίωμα στο όνειρο», σίγουρα όμως κάθε ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας που θέλει να επικρατήσει στις διεθνείς αγορές υψηλής τεχνολογίας.
Αυτή η επιτυχία δίνει ελπίδα ότι στην Ελλάδα μπορούμε να έχουμε μια διεθνώς καταξιωμένη υψηλή βιομηχανία.
Πώς κέρδισε τη μάχη η ΘΕΩΝ Αισθητήρες; Με επιμονή και τρομερό ελληνικό «θράσος». Είχε ήδη αρχίσει τη συνεργασία της με τη HARRIS Night Vision USA εδώ και τρία χρόνια, όταν το προϊόν της ήτανε πολύ λιγότερο γνωστό.
Η πρώτη προσπάθεια να κερδίσει με τη HARRIS ένα διαγωνισμό στο Πεντάγωνο δεν ήτανε τότε επιτυχημένη.
Η ΘΕΩΝ όμως συνέχεια και σταδιακά αναβάθμιζε ποιοτικά το προϊόν της λόγω της ικανότητάς της να ακούει τους πελάτες της και να μαθαίνει από αυτούς, όπως π.χ. από τις τελευταίες πολύ δύσκολες και απαιτητικές διαδικασίες απόκτησης πιστοποιήσεων από τον γερμανικό Στρατό και τις γερμανικές ειδικές δυνάμεις.
Με απόλυτη μυστικότητα τους τελευταίους μήνες, αυξήθηκαν δραστικά οι εκατέρωθεν επισκέψεις στελεχών της HARRIS και της ΘΕΩΝ Αισθητήρες αντίστοιχα σε Ελλάδα και ΗΠΑ σε υψηλό επίπεδο, εμπορικό αλλά κυρίως τεχνικό.
Οι δύο συνεργάτες κατάφεραν όχι μόνο να μειώσουν το κόστος και έτσι την τελική τιμή πώλησης του προϊόντος τους, αλλά κυρίως να δώσουν λύση στο θέμα που απασχολούσε τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις και κυρίως τους Αμερικανούς πεζοναύτες: Το βάρος και η ταυτόχρονη αύξηση της ενεργειακής επάρκειας του προϊόντος, από τα οποία το ένα κανονικά δρα αντίθετα από το άλλο, δηλαδή αυξάνοντας την παροχή ενέργειας, αυξάνει κανονικά και το συνολικό βάρος του οργάνου.
Οι μηχανικοί όμως της THEON τα κατάφεραν να καλυτερεύσουν και τις δυο παραμέτρους σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Περαιτέρω η ΤΗΕΟΝ κατάφερε να πείσει ότι τα δίκυαλα πρέπει να έχουν μεταβαλλόμενο (variable) προσοφθάλμιο και όχι σταθερό (fixed).
Η μεγάλη χαμένη ήτανε η …πάντα κερδισμένη, μέχρι τώρα, L-3, η οποία τα τελευταία τρία χρόνια έσπρωξε την αγορά πείθοντας πολλούς καταξιωμένους Στρατούς, όπως τον αμερικανικό, αυστραλιανό και άλλους, πως είχε το ελαφρύτερο σταθερό προσοφθάλμιο μοντέλο (fixed eye piece) δίκυαλου.
Η ΘΕΩΝ Αισθητήρες αντίθετα, ενώ είχε και τα δύο διαφορετικά μοντέλα, επέμενε στη μεταβαλλόμενη εκδοχή, η οποία δίνει τη δυνατότητα σε περισσότερους στρατιώτες, και με μυωπία ακόμη, να τα χρησιμοποιούν εναλλακτικά με άλλους στρατιώτες με μικρότερη ή μεγαλύτερη μυωπία.
Από ότι φαίνεται, η ΘΕΩΝ άρχισε να πείθει, και με τη βοήθεια των γερμανικών ειδικών δυνάμεων, ότι πιο πρακτικό και εύκολοχρηστο ήτανε η εκδοχή του μεταβαλλόμενου μοντέλου, στο οποίο έτσι κι αλλιώς η ΘΕΩΝ κατάφερε να μειώσει δραστικά το βάρος του.
Αλλά αυτό από μόνο του δεν εξηγεί τη γενικότερη αναπάντεχη διεθνή πορεία μιας ελληνικής, υψηλής τεχνολογίας, εταιρίας.
Η ΘΕΩΝ, που ιδρύθηκε το 1997, είχε μια πορεία που κάθε χρόνο, για αυτούς που την παρακολουθούσαν και έκτιζε από ένα λιθαράκι κάθε χρόνο προς την σωστή κατεύθυνση.
Πάνω απ’όλα είχε μια επίμονη και αφοσιωμένη ομάδα που σύντομα κατάλαβε ότι το μέλλον της είναι στο εξωτερικό.
Μια ομάδα που πίστεψε ότι οι Έλληνες μπορούν όλα να τα καταφέρουν, εάν κρίνει κανείς από τις πρώτες τους αφίσες όπου δέσποζε ένας Μεγάλος Αλέξανδρος αποτελούμενος από τα τότε σαράντα και πλέον πρόσωπα προσωπικό της, από τον πιο μικρό στον πιο μεγάλο στην ιεραρχία. Σύμπτωση;
Το πρώτο μεγάλο συμβόλαιό της (τότε που έτρεχε με 8-10 εκατ. ευρώ ετήσιο τζίρο ) ήταν 25 εκατ. ευρώ στο «τουρκοκρατούμενο» Πακιστάν που αφορούσε και μεταφορά τεχνογνωσίας και τελική συναρμολόγηση στο Πακιστάν.
Αυτό ήταν και το μοντέλο πώλησης που ακολούθησε επιτυχώς σε πολλές χώρες μετέπειτα, όπως την Ινδονησία, την Ινδία όπου διατηρεί δυο μονάδες συμπαραγωγής των προϊόντων της, την Αίγυπτο, και πολύ μετέπειτα Ελβετία και τώρα ΗΠΑ και Γαλλία.
Η ΘΕΩΝ Αισθητήρες σε όλη της την πορεία απέδειξε ότι τη σημερινή εποχή, ο Έλληνας, εφόσον βέβαια είναι επαγγελματίας σε όλα τα επίπεδα (τεχνικό προϊόν, γρήγορη ανταπόκριση σε όποια προβλήματα παρουσιάζονται στον πελάτη, customization κλπ) τα πάει καλά με όλους τους λαούς, Ινδούς και Πακιστανούς, Ισραηλίτες και μουσουλμάνους, Βόρειους Ευρωπαίους, μεσογειακούς κλπ.
Η επιτυχία της εξηγείται περαιτέρω εάν προσθέσει κανείς σε αυτά και την ικανότητά της να πείσει πελάτες και προμηθευτές ταυτόχρονα, περί ικανότητας παράδοσης αλλά και αντίστοιχα αποπληρωμής.
Ειδικά το τελευταίο, αποτελεί γεγονός πολύ σημαντικό ειδικά στα «πέτρινα» χρόνια της περιόδου της ελληνικής κρίσης 2010-2017, όπου δεν εκδίδονταν διεθνείς εγγυητικές επιστολές από τις τράπεζες και πάντα υπήρχε ο κίνδυνος χρεοκοπίας της ίδιας της χώρας!
Η επιτυχία βέβαια κατοχυρώθηκε διότι – όπως μας εξήγησαν στελέχη της εταιρίας: «Οτι υποσχόταν, το έπραττε».
Το συμπέρασμα της επιτυχίας της ΘΕΩΝ Αισθητήρες είναι ότι υπάρχει μέλλον για το greek engineering, γιατί όπως τονίζει ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλός της, Κρίστιαν Χατζημηνάς, υπάρχει εν προκειμένω «best value for money» που είναι η κρίσιμη συνιστώσα για μια επιτυχημένη βιομηχανία προηγμένης τεχνολογίας.
