Πριν λίγες ημέρες, η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε πως η πρότασή της για την επίλυση του μεταναστευτικού είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες να μεταφερθούν σε μικρά χωριά της περιφέρειας, τα οποία έχουν ανάγκη από εργατικά χέρια, και να εγκατασταθούν εκεί.
Το σχέδιο φαινόταν έτοιμο για εφαρμογή εκτός από μία λεπτομέρεια, είχε ξεχάσει να ρωτήσει τα… «εργατικά χέρια» αν επιθυμούν να ζήσουν και να εργαστούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Μόλις χθες έδωσαν την απάντησή τους, καθώς όσοι μετανάστες μεταφέρθηκαν στην Ιερά Μονή Πορετσού στα ορεινά της Αχαΐας διαμαρτυρήθηκαν ότι το μέρος «δεν είναι καλό» και ζήτησαν να μετακινηθούν αλλού.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν ήρθαν στην Ευρώπη για να καλλιεργήσουν τα χωράφια,ούτε για να ταΐσουν αγελάδες.Έχουν έρθει με στόχο να βρεθούν στον αστικό ιστό βορειοευρωπαϊκών χωρών όπου ήδη υπάρχουν κοινότητες ομοεθνών τους και όπου θα απολαύσουν ένα συγκεκριμένο στάνταρ ζωής με επιδόματα,δωρεάν περίθαλψη κτλπ. Γι’ αυτό και το σχέδιο να ενταχθούν (έστω και οικονομικά γιατί πολιτισμικά είναι μία άλλη ιστορία) στην περιφέρεια είναι καταδικασμένο να αποτύχει, ειδικά από τη στιγμή που γίνεται με χαρακτηριστική προχειρότητα κι αυθαιρεσία προς τις τοπικές κοινωνίες.
Είναι φανερό πως στο μεταναστευτικό ζήτημα επικρατεί μία «τρικυμία εν κρανίω» στην κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία ήδη παρουσίασε διαλυτικά σημάδια.Οι μετακινήσεις αλλοδαπών για μόνιμη εγκατάσταση στην ενδοχώρα έχει φέρει σε σύγκρουση, και μάλιστα δημόσια, τη δεξιά πτέρυγα και τους βουλευτές που δέχονται τη μήνη των τοπικών κοινωνιών με τη φιλελεύθερη ηγεσία.
Επιπλέον οι Ευρωπαίοι όχι μόνο δεν φαίνονται διατεθειμένοι να βοηθήσουν αλλά αντίθετα έχουν αρχίσει να κατακρίνουν εμμέσως την χώρα μας για «κακοδιαχείριση» των πόρων. (Άσχετα αν η πλειοψηφία των χρημάτων πήγε σε ΜΚΟ). Μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η δήλωση της εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδια για θέματα Μετανάστευσης, Τόβε Ερνστ για «πρωτοφανή βοήθεια της ΕΕ προς την Ελλάδα» Μάλιστα η Έρνστ πρόσθεσε «πως η ΕΕ δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ελληνικό κράτος».
Μια λύση η οποία θα απάλυνε το πρόβλημα και θα προσέφερε πολύτιμο χρόνο θα ήταν να δημιουργηθούν δομές σε πολύ αραιοκατοικημένα ή δυνητικά κατοικήσιμα νησιά όπου οι μετανάστες και οι πρόσφυγες θα μπορούν να διαμείνουν χωρίς να έρχονται σε σύγκρουση με τις τοπικές κοινωνίες και η διαλογή τους να γίνεται από εκεί. Μάλιστα, εφόσον η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει πως η απόφαση για το άσυλο θα βγαίνει σε μόλις 6 μήνες η παραμονή τους στις δομές αυτές θα είναι σύντομη.
Αυτό το σύστημα άλλωστε το ακολουθούν ή το ακολουθούσαν πολλές δυτικές χώρες που ήρθαν αντιμέτωπες με μαζικές μεταναστεύσεις. Πχ οι ΗΠΑ με το Ellis Island ή η Αυστραλία που το χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα.
Οι Αρχές θα έχουν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν τους πραγματικούς πρόσφυγες οι οποίοι δεν θα τσουβαλιάζονται με τους μετανάστες ούτε θα μεταφέρονται στα βουνά «για να οργώσουν τα χωράφια» ή σε πρόχειρα ξενοδοχεία δημιουργώντας φαινόμενα γκετοποίησης. Επιπλέον έτσι θα δημιουργηθεί κι ένα αίσθημα ασφάλειας στις τοπικές κοινωνίες οι οποίες θα γνωρίζουν ότι όσοι μεταφέρονται στην ενδοχώρα έχουν περάσει κάποιον έλεγχο.
Βέβαια, με πρόσχημα τον «ανθρωπισμό» ορισμένοι αντιτίθενται σθεναρά σε μία τέτοια πρόταση διότι θα χάσουν αρκετά χρήματα. Αφενός οι ΜΚΟ, αφού με παγιωμένες δομές και πλαίσιο η «συνδρομή» τους (άρα και η χρηματοδότησή τους) θα μειωθεί σημαντικά, αφετέρου κάποιοι «επιχειρηματίες» με «προσβάσεις» οι οποίοι έχουν ήδη σπεύσει να νοικιάσουν ολόκληρα ξενοδοχειακά συγκροτήματα για 2-3 χρόνια με μοναδικό σκοπό να φιλοξενήσουν πρόσφυγες και μετανάστες.
Από την άλλη και η Δεξιά έχει συμβάλλει στην δαιμονοποίηση αυτής της λύσης για το μεταναστευτικό παρουσιάζοντάς την ως ένα τιμωρητικό μέτρο και δημιουργώντας συγκρουσιακό κλίμα με εκφράσεις όπως «λαθρομετανάστες στα ξερονήσια» οι οποίες είναι «βούτυρο στο ψωμί» των ήδη κονομημένων αλλά ακόμα πεινασμένων «ευεργετών».
Ο Άρης Δημητρακόπουλος είναι αρχισυντάκτης στο pronews.gr
