Η Άγκυρα και οι σύμμαχοί της στις προκλήσεις

H υπογραφή «μνημονίου κατανόησης» μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών, με ολόκληρη την Κρήτη να βρίσκεται στη μέση, αποτελεί ακόμα μία προκλητική ενέργεια της γείτονος, καθώς ο Ερντογάν δείχνει ότι προσπαθεί να δημιουργήσει δικά του τετελεσμένα, αγνοώντας επιδεικτικά το δίκαιο της θάλασσας και κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.

Ασχέτως εάν μια τέτοια ενέργεια παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών και είναι προφανές πως δεν μπορεί να παράγει έννομα αποτελέσματα.

Είχαν προηγηθεί το τελευταίο διάστημα κοινές αεροναυτικές ασκήσεις της Τουρκίας με το Πακιστάν, που μπήκε στο γεωπολιτικό παιχνίδι στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, ενώ για τις επιχειρησιακές ανάγκες των ασκήσεων η Αγκυρα είχε δεσμεύσει περιοχές που ταυτίζονταν και με τμήματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της τουρκο-πακιστανικής αεροναυτικής άσκησης, πακιστανικό αεροσκάφος αγνόησε τους διεθνείς κανόνες αεροναυτιλίας και, χωρίς την άδεια των ελληνικών Αρχών, εισήλθε στο FIR Αθηνών, όπου αναχαιτίστηκε από ελληνικά μαχητικά.

Η συμμετοχή στρατιωτικών μέσων του Πακιστάν, σε τουρκική στρατιωτική άσκηση στην Ανατολική Μεσόγειο, εντάσσεται στην πολυμερή στρατιωτική, διπλωματική και πολιτική σχέση της Αγκυρας με το Ισλαμαμπάντ, που, ως γνωστόν, αποτελεί και πυρηνική στρατιωτική δύναμη.

Είναι φανερό ότι ο Ερντογάν, που αμφισβητεί διαρκώς τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, καθώς επίσης τη συμφωνία Ελλάδας – Κύπρου στον ενεργειακό τομέα, έχει ενοχληθεί από τη συνεργασία που έχει αναπτυχθεί μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, αλλά και της Γαλλίας, και αναζητά στρατηγικές συμμαχίες απέναντι σε αυτές, με χώρες όπως το Πακιστάν, το οποίο σχεδιάζει να καταστήσει, μαζί με άλλα μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, σύμμαχο στις επιδιώξεις της στη ΝΑ Μεσόγειο. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το Ισλαμαμπάντ έχει αναγνωρίσει το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος ως ανεξάρτητο κράτος.

Η Τουρκία προχωρά σε κλιμάκωση των προκλητικών ενεργειών στο Αιγαίο, προσπαθώντας να προωθήσει τα γεωπολιτικά της συμφέροντα, αδιαφορώντας για το διεθνές δίκαιο, αλλά και για τις κυρώσεις της Ε.Ε. Γι’ αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση, αλλά και μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πίεση, ώστε να μπει διπλωματικό φρένο στις προκλητικές ενέργειες της Αγκυρας.